Albay Kızı

Seven Adam Bırakmaz

Oğuz'dan.

İrem bana doğru koşup yakamı tuttu.

Gözleri ağlamaktan kızarmıştı.

Herkesin şaşkın bakışları içerisinde bağırdı.

"Kardeşimin kanının senin üzerinde ne işi var Oğuz! Biz nasıl emanet ettik sana bu kızı?!"

Cevap veremedim.
Kamuflajım Sara'nın kanıyla birleşmişti.

Sarp zar zor İrem'i tuttu.

"Bizim kardeşimizse onun canı. Yapma İrem, zaten yeterince perişan.."

Haklıydı.
Sevdiğim kadın içeride canıyla uğraşıyordu.

Gamze'nin ve kızların hıçkırıkları koridorda yankılanıyordu.

Poyraz yanıma geldi ve elini dostça omuzuma koydu.

"O gitmez. Seni bırakıp gitmez Oğuz. Dayan biraz kardeşim.."

Sinirle konuştum.

"O helikopterde nasıl titrediğini gördünüz mü?
Vurulduğu zaman beni nasıl sakinleştirmeye çalıştığını? Bana elimde ve üniformamda onun kanı varken 'sen benim gamzelimsin, hep öyle kalacaksın' dediğini duydunuz mu? Biriniz alsın şu silahı vursun ulan beni!!"

Belimden çıkardığım silahı Emre anında elimden aldı.

Ameliyathane önündeki herkes bize bakıyordu.

Emre sinirle konuştu.

"Ulan gerizekalı, o kız içeride mücadele ediyor.
Sende onun için burada mücadele edeceksin."

"Ne mücadelesi lan! Abisine onu sevdiğimi söyledim, vurulmadan önce söylediği son şey bende onu seviyorum abi oldu. Ölüyor içeride ölüyor. Koruyamadım onu, ne mücadelesi!!"

Fırar abi kalkıp yanımıza geldi ve sağlam bir yumruk geçirdi.

"Bana bak lan, bu bana söylemediğiniz içindi.
Daha sonra ayrıyeten döveceğim seni. Madem seviyorsun arkasında dur. Annemler birazdan buraya gelecek. Adam akıllı bekle burada.
Saçma salak konuşma. Seven adam bırakmaz!"