BUZ KIRAĞI

BUZ KIRAĞI |12

[ Düzenlendi ]

ARAS

Bu nasıl olur? İlayda Afra'ya oyun mu oynamış yani? Bu kadarı fazlaydı. Bu kız ne yapmaya çalışıyordu böyle?!

Çok geçmeden o da geldi. İlk önce bana bakarak gülümsüyordu. Daha sonra elimdeki telefonunu görünce gülümsemesi bir an da gitti. Korkuyla bana bakıyordu.
Yutkunup konuşmaya başladı:

"Aras? Ne oldu canım, ne yapıyorsun?"

"Hiç. Öylesine. Benim şarjım bitmişte bizimkileri arayacaktım."

Her şeyi öğrendiğimi söylemeyecektim. Bakalım daha neler yapacaktı!

"Anladım."

Rahatlamış görünüyordu. Bir bahane buldum ve evden çıktım. Başıma bir ağrı girmişti. Çok sinirliydim. Bizim ekipten hiçkimse böyle şeyler yapmazdı. Bu kızın hırsı neye? Kime? Neden Afra'ya böyle şeyler yapıyordu? Onu kıskanıyordu, kesin. İyi de bizim aramızda bir şey yok ki. Yine de böyle bir şeye hakkı yoktu.

Eve gidip dinlenmeye karar verdim.
Kısa sürede eve ulaştım. Kapıyı annem açtı.

"Hoşgeldin oğlum."

"Hoşbuldum annem." deyip onu öptüm.

"Oyş ben senin o annem diyen dillerini yerim. Senin götüşünü ısırırım ben."

"Anne..."

"Söyle oğluşum."

"Anne yeter ya. Ya valla yeter anne ben sekiz yaşında değilim artık."

"Aman canım n'olmuş on altı yaşındaysan?"

"Kaç?"

"On sekiz..."

"Kaç?"

"Aman tamam tamam on dokuz."

Annemin ilginç sevme şekillerinden usanmıştım artık. Sorun şu insan içinde de böyle hitap ediyor. Anneme "Acıların çocuğu Emrah"  bakışlarımı atıp odama çıktım.
Çalışma masama oturup bilgisayardan sosyal medyaya girdim. Afra'nın hesabını aradım. Aradım... Aradım... Nerde lan bu kız? Düşününce bu manyak düzgün bir şey yapmamıştır ki adını. Kesin: "Atarlı Hatun, Gamzeli Hatun ya da Yavşama Beğen Geç xd"  falan yapmıştır. Dediğim şeyleri düşündükçe gülme geldi. O şalvarlı halde gördüğüm gün... Kendimi tutamayıp "Puahahha" gibi bir gülüş çıktı. Daha önce takip isteği atmıştım ama o hesabını şu an bulamıyordum.

İstemsizce onu düşünüyordum. Sürekli. Hep onu görmek istiyordum ama bu mümkün değildi. Sonuç olarak daha tanışalı çok kısa bi süre olmuştu. Belki de gelip geçici bir histir. Bunu anlamanın tek yolu zamandı. Kendime bir buluşma ayarlayayım, dedim.

"Döner siparişi verir gibi... Tövbe tövbe. Bu çocukta edep kalmadı."

Sonra düşündüm ona aşık olduğumu falan zannedebilirdi.

Niye değil misin sanki? Hihhihii p*ç smile.

İç ses...

Söyle canımm.

Kes sesini yoksa ağzına sı-