BUZ KIRAĞI

BUZ KIRAĞI |7

Hepimiz onun kim olduğunu merak ediyorduk.

"Alo?"

"Geçen gece süperdin aşkım."

"Ne? Ne diyorsun lan sen? Ayrıca kimsin!?"

"Ne yani beni tanıyamadın mı?"

"Sapıkları tanıma konusunda pek iyi değilimdir."

"Ama ben seni unutamıyorum. Hele de o şalvarını." Deyip kahkaha patlattı. O gülüş...

"Aras sen misin?"

"Eveet beniim aşk böcüğüm." Deyip bi kahkaha daha. Mal oğlu mal diyeceğim de henüz babasını tanımadan günahını almak istemiyorum.

"Numaranı böyle kaydetmemiştim ki ben senin."

"Aa sevgilim nasıl unutursun. Daha bu sabah senden telefonunu istememiş miydim?"

Allah kahretmesin ya. Ben buna nasıl güvendim telefonumu?!

"Ya beyinsiz embesil niye ismini değiştirme ihtiyacı duydun?"

"Yaptım çünkü canım öyle istedi ki ben Aras Erezoğlu istediğim şeyleri yapmakta üstüme yoktur."

"Seni ego yükünle baş başa bırakıyorum canısı." Deyip telefonu suratına kapattım.

Bade "Ben işemeye gidiyorum sakın ben gelene kadar bir şey konuşmayın." deyip koşarak odadan çıktı. Çıkarken de telefonunun ses kaydını açıp öyle gitti çatlak. Burçakla göz göze geldik doğru düzgün bir şey diyecek sanmıştım ama "Kızııım numarasını bana da verseneee." deyince ağzının üstüne vurmamak için kendimi zor tuttum. Aras'tan hoşlanmadıklarını biliyordum ancak benimle uğraşmak için Aras'ta gözleri varmış gibi konuşmaları sinir bozucuydu.

Bade de gelince günün yorumunu yaptık.

Burçak: Lan Afra.

"Ne var?"

Burçak: Bu çocuk zengin değil miydi? Annesinin Ayça teyzenin gününde ne işi vardı?

Burçak'ın bu kadar mantıklı bir soru sorması gözlerimi yaşartırken.
"Doğru lan. Ben bunu hiç düşünmedim." dedim.

Bade: Bence eskiden çok zengindiler. Kafeyi o zamandan aldılar. Sonra iflas edip her şeyini kaybettiler ta ki o kafe kalana kadar. İflasın vermiş olduğu sarsıntıyla babası intihar etti. Kafeyi işletmekte bu genç yaşında Aras yavruya kaldı.

Burçak ve ben başımızı olumsuzca sallayıp Bade'nin omuzunu sıvazladık.

Yazık kız. Sakat her halde.

Saat epey geç olunca uyumadık tabi ki. Sabaha kadar film izledik. Oh mis. Uyuyacaksam buraya niye geldim evimde de uyurdum ama değil mi?

Film izleyeceksen buraya neden geldin? Evinde de izleyebilirdin değil mi?

<•>•<•>

Meltem teyze bizi kıçımıza vura vura kaldırınca ister istemez 'ne oluyoruz' olmadım değil.
Bade bakkala gitti -evet bakkal- Burçak ve ben de Meltem Teyze'ye kahvaltı için yardım ettik. Bir kaç dakika sonra Bade geldi ve mutfağın kapısında dikilip küçük Emrah gibi Meltem teyzeye baktı.

"Beni bakkala yolladın ya beni Bihter'ini." Hemen devam ettim. Bu sahne kaçmaz.

"Sonra bir silah sesi: tak!.."

"Bihter yerde."

"Nihal merdivene yapışır gelinliğiyle."

"Gözler yaşlı."