[28] The Irony of Life
Nangingig na hinawakan ko ung pencil..
Itutuloy ko.. Painting has always been my passion, pero kasabay ng pagkamatay ng isang katauhan ko, parang namatay din ung Ann Marie na mahilig sa arts.
Dahan dahan kong ikinorte ang nukha ni Jeanne..
Kung gano katangos ung ilong nya na parang naka-tatto sa isip ko.
Kung pano tumingin ung chinito nyang mata.
Iginuhit ko ng dahan ung mga lines sa mukha nya..
Nagfocus ako sa mata nya.. Kung paano naniningkit lalo yung mata nya kapag ngumingit sya.
Ung lips nya na.. Err. Basta.. Ung ngiti nya na talaga namang magliliwanag ung mood mo kapag nakita mo.
Tuloy tuloy lang ako sa pag-ddrawing.. Nung mapansin kong madilim na pala. Tinakpan ko muna ulit ung puting canvass itutuloy ko nalang next time.
Nag-tuloy ako sa kwarto. Nag-iisip ng mga bagay bagay. Hindi ko alam kung bakit ngayon ko lang 'to naisip.
Sino nga ba ako?
Nakalimot na ata ako kung sino ba ung dating ako.
Tumayo ako sa harap ng salamin at inililis ung damit ko.
May mga oras na hindi parin ako makapaniwala na..
I'm married to someone whom I never asked for and the baby forming inside my body which I never expected to.
Tears are threatening to spill. It's not that I'm regretful. It's just that I'm so happy I cannot think clearly anymore.
That's when Jeanne entered the room.
''Hey.. andito---Why are you crying?'' Parang natataranta syang lumapit sakit at hinawakan ako sa magkabilang balikat.
Natawa tuloy ako habang pinupunasan ung luha ko.
''Hey. What's wrong? May--May masakit ba sayo? Is the baby okay? Galit ka ba? Marie! Talk to me!''
Natawa tuloy ako. Same old-paranoid Jeanne Patrick.
Niyakap ko sya. ''Ssh. I'm okay. The baby's okay. Masaya lang ako.''
I heard him sigh. I felt him encircled my waist then lift me up. Ung legs ko naman, parang automatic at alam na kung saan kakapit. Hahaha.
Naupo kami sa labat ng terrace ng kwartp namin. Yes, may asotea kami sa labas. Hahaha. ''I love you. I love you. I love you.'' he said as he gave me those snappy little kisses.
"Anong gusto mo ipangalan sa baby?" Tanong sakin ni Jeanne. Well, I have few names..
"Kapag boy I want it to be a junior Kapag babae.. Hmm.. Jahzara Mady Ray.. Jahzara means beloved princess.. And Mady Ray means.. Most beautiful. Jahzara Mady Ray Most Beautiful Beloves Princess."
"Ang haba. Pero, I like it. Pero I want twins."
"Me too. I have always wished to have twin babies. :>"
"Bakit gusto mo ng twins?" Bakit nga ba?
"Hindi ko alam. I just want to. Bakit ikaw?"
"Hmm. Twins. I want a boy and a girl."
"Bakit nga?"
"Bakit? Kasi.. Kapag wala ako. May lalaki parin dito sa bahay. May kalaro padin ung isa at syempre para may magbabantay sa inyo. Kaya gusto ko rin ng girl, para may magaalaga samin kapag wala ka. O diba? Hahaha."
Awwww. :3 Di ko un naisip.
"There's this story nga..
May couple na nagpakasal, tapos parang tradtion sa religion nila na bawal bisitahin ng parents ung newly-weds during their first night.
Pero nagpunta parin ung parents nung guy dun sa hotel room nila. To check them. They kept on knocking..
Hindi pinagbuksan nung guy ung parents nya. Later on, ung parents naman nung girl ung nagpunta. Hindi nya natiis ung parents nya kaya binuksan nya ung pinto.
Years later, nagkaroon sila ng limang anak. 4 boys and a girl.
One day, pagod ung father na kumakatok sa pinto ng house nila.
The boys were busy playing their portable games.. Hindi nila pinansin ung dad nila.
"Nakapasok ung tatay?" Tanong ni Jeanne.
"Yep, the little girl opened the door for him. And he was so happy to have his little princess."
"Very touching." He said as he hug me.
"Nakakatuwa diba? Akalain mo ung bata pa ang magbubukas sa kanya?"
"Yep, indeed touching."
"Meron naman akong nabasa..
May family na halos hindi mabuo kaapg nagffamily supper sila kasi laging busy ung father.
One day, kinausap nung anak ung daddy nya.
"Daddy, how much is your salary?" daw tanong nung bata.
"Why'd you ask? 50$ a day."
"I want to buy something, can I have a 50 bucks?"
Nagalit ung tatay at pinalo ung bata kasi bakit naman manghihingi ng 50$ ung bata na isang araw na sweldo na nya kung ung sweldo lang nung father ay kulang pa sa kanila. Tumakbo nalang ung bata sa kwarto nya at umiyak.
Natauhan ung tatay at pinuntahan ung anak nya sa kwarto.
"Here's your 50$ son. You never did ask for something this big before. So I'm giving this to you."
Tumayo ung bata at itinaas ung unan nya. Nakita nung tatay na may 25$ na yung ata sa ilalim ng unan.
Nagalit ulit ung tatay at tinanong kung bakit pa sya nanghihingi ng pera kung may pera naman pala sya..
"Grabe. Hiyang hiya ako dun a. Pwedeng kausapin ng matino pero di gingawa?"
"Teka kasi. Eto ung magandang part"
The kid gave the 50$ to his father and said.. "You said you only have 50 bucks a day. Can I buy your day with this 50 bucks? I want to spend a day with you, dad. It's my birthday tomorrow."
HIs father broke down into sobs.
"See the irony of life?" Tanong nya sakin.
"Indeed touching. I don't want that to happen to my child. Kaya ikaw.. Dapat may sapat na oras ka para samin no."
"Oo naman. Tara kain tayo. Gutom nako."
"Sige, susunod na ako. CR lang."
Nauna ng bumaba si Jeanne at nagCR naman ako.
Paglabas ko nang CR saktong narinig kong nagvibrate ung fone ko kasi nakapatong sa bedside table.
From : Unknown
I will get back to you on this. I will get what is mine.
~
"Sino nanaman kaya to?"
Hindi ko nalang pinansin..
Kahit na.. Ung dibdib ko.. Kabang kaba sa nabasa ko.
~
AN.
Next week na ako mag-u-updaate ulit kasi.. Hell Week namin. Damn.
BTW, hahaha! Natuwa ako. Binabasa ko kasi ung Love Or Friendship book2. Ang dami ko palang false onformation. XD HAHAHA! Grabe. XD Ang dami ring typo. Tapos.. Kinikilig ako sa sarili kong story. HAHAHAH! Grabe talaga. XD Wala share ko lang. :)
READ. COMMMENT. AND RELATE.
#BAE
