[43] Nothing last forever.

2.8K 33 4
                                    

~

~

[43] Nothing last forever.

And suddenly, something crossed my mind..

I still love this guy.

Pero kahit anong gawin ko.. It's just not there.. But it was supposed to be..

The spark was gone.

A single tear escaped my eye.

This can't be happening. Okay na e. Ayoko ng magkagulo pa ulit. Ayoko ng magkaway pa kami ulit.

"Hey, are you crying?" Inilayo nya ako sa kanya at tiningnan ung mukha ko.

"Hindi no. Lasing ka lang. Tara na nga." I stuck my tongue out tapos hinila ko na sya.

Bakit ganun? Kelan pa ba to nangyari? Hindi ko nama to nararamdaman dati.

Parang.. BOOM. Ung kiss nya.. parang ano? Parang kiss lang sakin ni Mama? Ni Papa? Ni Kuya? Parang wala nalang. 

AHHHHHH! ANO BANG NANGYAYARI SAKIN!

Hindi! Marie, nagulat ka lang talaga kanina! Nagulat ka lang kaya hindi ka kinilig!

"Oo! Tama. Nagualat lang."

"Ha? Anong nagulat?" Fck. I didn't say why thoughts outloud, did I?

"Ah. Wala." Nginitian ko lang sya ng matapos na. Nahihirapan ako sa mga nararamdaman ko. Halo halo. ANG GULO GULO NA!

Nung nakita kong pumasok si Jeanne sa CR. Lumabas ulit ako sa may terrace. Nasa may gilid ako para di nya ako makita agad agad.

There, nakatingin lang ako sa kawalan.. Parang biglang nagsamasama ung mga kinikiimkim kong kung ano ano..

Ung baby. Si Jeanne. Buhay si Euna. Nagkita sila nung nasa England sya. Tapos, hindi nya sinabi sakin.

Hindi ko namalayan.. Umiiyak na pala akong.

Naiinis ako! Bakit kasi.. Bakit ganito? Sobrang gulo ng mga pangyayari.. Bakit.. Parang lahat ng problema nasakin na? Hindi ko na kaya.. Nahihirapan na talaga ko..

Tulo lang ng tulo ung luha ko.. Hindi ko na alam kung pano ko pa to susulusyunan. Ayokong masktan si Jeanne... Pero mas lalong ayoko syang lokohin.

Hindi ko talaga alam kung pano nangyari.. Kung pano nangyaring parang bulang nawala ung spark sa aming dalawa. Hindi ko alam kung matagal na ba o dahil ngayon lang naman kami ulit nagkasama ng matagal.

Hindi ko na talaga alam. 

Kung ba pumayag akong balikan si Drew makakaramdam ba ako ng ganito?

Bakit ba ako nagiisip ng ganuuuuuuuun!

Sana.. Sana.. In time.. Ma-sort out ko ung nararamdaman ko..

Please. Ayokong makasakit. Sana ma-figure out ko kung ano to.

~

"HI, MGA ANAK!" Biglang bumukas ung pinto at pumasok si Mama at Papa na sobrang daming dalang paperbags at supot.

Umalis naman ako sa may tabi ni Jeanne at niyakap si Mama. Halos isang buwan silang wala grabe!

"Ang anak ko!" Niyakap ako ni Mama tapos kiniss ako saka ung tummy ko. "Aba! Mukhang malapit na naming makita ang apo ko ah!"

"Ma naman. Matagal pa. Tatlong buwan pa."

"Saglit nalang un anak!" Biro pa ni Mama sakin.

"Jeanne, anak!" Niyakap din ni Mama si Jeanne. "Mabuti naman at nagkabati na kayo." Ngumiti lang si mama samin.

Si Papa niyakap lang din kaming dalawa tapos umakyat na sila at sila daw ay magpapahinga.

Can you believe that! Nagpunta sila ng Moscow, Macau, Sydney, sa Paris! My ghad! BAKIT HINDI NILA AKO SINAMA! Grabe! Nakakainis talaga si Mama at si Papa! >__<

"Hoy. Nakasimangot ka nanamn.." Kinalabit ako ni Jeanne.

"Kasi e! Gusto ko rin magpunta sa Moscow! Sa Macau! Sa Autralia! Sa Paris! Nakakainis talaga sila Mama!"

"Kalma lang.. Pupunta tayo dun." Nginitian nya ako.

Para namang kuminang ung mata ko. "Talaga?! Kelaaaaaan!"

"After you deliver the baby." Baby. OH. 

"EGGGGGGGZOITED!" Sabi ko tapos umupo ako sa tabi nya ulit. He put his arms around me. Sweet gestures. :3

May biglang nag-door bell. Hmm? Sino naman kaya yun?

Tumayo ako pero hinatak ni Jeanne ung kamay ko. "Ako na."

"Hindi ako na. Para naman makalakad lakad ako no."

Para kasing may ibang feeling.. Parang..Ako dapat ang magbukas ng gate.

So lumabas ako sa may gate.. May nakita akong babae.. Kasing laki ko kasi sya.. Tapos, medyo maikli ung buhok nya..

Nagpunta ako para buksan..

Pero ang ikinagulat ko..

Pagbukas ko ng gate.. Para akong humarap sa salamin..

Kamukhang kamukha ko sya..

"O-ooh." Siguro naisip rin nya ung nakita ko. Kaya natahimik kaming dalawa.. Tapos napatingin sya sa tyan ko.

"Err.. I.. Uh.. I.."

"You're Euna,right?"

"Yes? How did you know me? Is Jeanne there? He gave me this address." So hindi nya alam na ako ang asawa ni Jeanne? At talagang address pa ng bahay namin ung binigay nya?

"He's here."

"Can I talk to him? By the, way? Are you, by any chance related to him..?"

"Yes.. He's my husband.."

Para namang na-drain ung kulay sa mukha nya..

Para talaga akong humarap sa salamin. Para kong nakita ung sarili kong mukha sa kanya..

And something crossed my mind..

Minahal nya lang ba kasi nakita nya ung katauhan ni Euna sakin?

~

Author's Note

Sorry sa late update. Enjoy. :3

Sa huli ko na sasabihin ung mga sasabihin ko. :3 Mehehe~

VOTE! Love you all!

#BAE

We Got Married! Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon