"Ramai ek orang kat sini," kata Munirah sesudah melabuhkan punggung di sebiji batu besar. Dia mengesot sedikit memberi ruang untuk Mirza duduk di sebelahnya.
"Memang ramai pun. Abang Mir suka g sini pun sebab makanannya sedap-sedap belaka. Balik nanti, kita singgah jeram, makan ikan bakar kat situ," balas Mirza sambil melihat pantai yang tenang terbentang luas di matanya.
"Kerang bakar ada tak?" soal Munirah teruja.
"Ada. Ira nak makan kerang bakar ke?"
"Nak. Mesti sedap kan cicah dengan sos."
"Haha mestilah sedap. Ira suka makan ikan apa?"
"Hm, banyak. Tapi, Ira tak gemar makan ikan sungai."
"Kenapa?"
"Ada satu bau ni. Ira tak tahu nak cakap bau macam mana. Hanyir la kot."
"Hm, macam tu ye. Tapi, kat situ, tak ada pulak bau hanyir ke apa. Sedap je rasa. Tak apa, kita cuba."
"Okay," balas Munirah sambil tersenyum panjang. "Nah, pisang goreng cheese. Sedap makan petang-petang macam ni kan?"
"Bila Ira nak masak untuk abang?"
"Masak apa?"
"Apa-apa je. Nasi lemak ke?"
"Haha nasi lemak? Boleh je. Tapi, kena tunggu hujung minggu. Ira kerja isnin hingga sabtu. Tak sempat nak masak."
"Ira selalu balik pukul berapa?"
"Sepatutnya, pukul 5 petang. Tapi, kalau ada OT, sama ada 9 atau 10 malam."
"Oh. Lewat jugak lah. Tak penat ke?"
"Mana ada kerja yang tak penat," balas Munirah sambil ketawa.
"Kahwin je la. Tak penat," usik Mirza.
"Ish, kahwin pun penat jugak la. Siapa kata kahwin tak penat?"
Mirza ketawa besar. "Saja usik Ira. Ira bila nak kahwin?"
Munirah pula ketawa apabila diaju soalan sebegitu. "Lambat lagi. Tak ada siapa nak. Tak apa la. Jaga ibu dulu sampai orang pinang. Haha."
"Abang pun tak ada siapa nak pinang. Hahaha."
"Eleh, Abang Mir la yang sepatutnya pinang orang. Bila nak pinang Kak Amira?"
Soalan Munirah membuatkan Mirza terkedu seketika. "Eh, mana yang lain? Tadi, ada kat sebelah tu." Mirza cuba tukar topik.
"Jalan-jalan kat pasar kot."
"Mungkin."
Kemudian, mereka melayan perasaan sendiri.
Setiba di rumah, Munirah berbual-bual dengan Shuhada sementara menunggu ibunya siap mandi.
"Kemain mesra lagi korang," usik Shuhada.
"Siapa?"
"Kau dengan Mirza la. Ada apa-apa ke? Share la."
"Tak ada la, weh. Hm, macam adik dengan abang. Macam tu je. Tak ada apa yang istimewa."
"Tak sweet la."
"Haha kau nak sweet macam mana? Lari2 balik pokok, pastu tiba2 ada ketam gigit ibu jari kaki waktu lari2 kat tepi pantai, macam tu?"
Shuhada ketawa besar.
"Seronok sembang. Sembang pasal apa tu?" tegur ibu Munirah ramah.
"Tak ada apa, Makcik. Gurau-gurau dengan Ira je," jawab Shuhada sambil mengajak ibu Munirah untuk turut serta sekali.
Ibu Munirah tersenyum.
"Aku nak mandi. Kau borak la dengan ibu aku," kata Munirah sebelum berlalu pergi.
![](https://img.wattpad.com/cover/167540781-288-k255354.jpg)
YOU ARE READING
Sayangi Aku
Short StoryCerita ini mengisahkan tentang seorang gadis yang bernama Munirah. Munirah merupakan seorang anak angkat kepada seorang ibu yang mempunyai lima orang anak perempuan. Anak-anak perempuannya tidak boleh menerima kehadiran Munirah di dalam keluarga ter...