EFSANE'NİN AŞKI - Y.S.S. IV - FİNAL ❤️ Bir CEM ERNEZ Efsanesi

26. BÖLÜM - EFSANE'NİN DAMATLARI / EFSANE'NİN AŞKI GERİ DÖNÜŞÜM

ve uzun eğlenceli bir bölüm sizlerle =) kısa bir hatırlatma, Burak ve Bade'li olan kısımları bir daha yazıp, sıkmak istemedim. Yani burada tamamen ayrı bölümler okuyacaksınız. Kısaca o kurguları bozmadan, aynı akış ve zamanda olaylara Cem'in penceresinden bakacağız =)

Yıllar bile geçiyor sevgilim,

Ama ben senden geçemiyorum.

Beden bile ruhu terk ediyor,

Ama ben senden bir adım gidemiyorum.

VE YILLAR YILLAR SONRA...

Ecrin tüm arkadaşlarını toplamıştı. Konuşacağı şeyler belki çok ama çok ağırdı ama bir yerden başlamalıydı ve o cümleyi kurduğu an da beklediği oldu.

"Ecrin! Hamile diyorsun, kızın hamile diyorsun bana! Sanki grip olmuş gibi!" dedi bugüne kadar ki en öfkeli haliyle, "Benden nasıl sakin olmamı beklersin?"

"Cem tamam normal olduğunu savunmuyorum. Ama bizde o yaşlarda olduk, biz de yakınlaştık."

"Bizi kıyaslama!" diye gürledi.

Ecrin derin nefes aldı. "Cem, bak kız hata yaptığını kabul ediyor. Ama biz yanında olmazsak daha da zor atlatacak."

O sırada araya Rüzgar girdi, "Cem sakin olur musun? Ecrin kızını savunmuyor sana, ama dediğinde haklı. Onu bulmalı ve bir şekilde konuşmalıyız."

"Evet, bulacağım o herifi ve sülalesinin belasını becereceğim! Adı Göktan mıydı Gökhan mıydı neydi," odada dört dönüyordu. Ecrin'in inanamıyormuş gibi bakışlarını gördüğünde, "Ne? Kapı falan dinlemedim, sadece kulak misafiri oldum."

"Neyse, bırakın tartışmayı da soyadını öğrenelim," diyerek araya girdi Ateş.

"Kim olduğunu bilmiyor." Herkes bir anda Ecrin'e baktı ve bu Ecrin'in yutkunmasına sebep oldu.

Cem ise derin nefesler alıyordu, ama Ecrin'in söylediği ile boğulacaktı. "O ne demek o?" dedi ellerini cebine sokarak.

"Bilmiyor işte."

"Sevgilisinin kim olduğunu bilmiyor mu? Adı Göt-pardon Gök'lü bir şeydi," diye söylendi.

Ecrin ellerine indirdi bakışlarını, "Ben... Nasıl diyeceğimi bilmiyorum."

"Ecrin anlat!" diye gürledi.

"Bara gitmiş bir akşam. Çok içmiş. Orada... İşte o gece biriyle tanışmış."

Cem bir anda gözü dönmüştü. "Nasıl yani? Kızım tek gecelik bir maceranın eseri olarak mı hamile?" sesi kısık ama öfkeliydi. Hayalkırıklığı kan gibi damarında gezerken, Bade'nin ilk doğumundan şuana kadar olan her şey gözünün önünden geçti.

"Ben... Biraz hava alacağım."

Ateş, Rüzgar ve Poyraz da onun peşinden çıkınca, Ecrin'in tüm sinirleri harap olmuş bir şekilde ağlamaya başladı. Yağmur, Mısra ve Beste de onun yanında kalmışlardı.

***

"Buldun mu bir şeyler?" diye sordu Poyraz en güvendiği adamına.

"Burak Şimşek, yirmi dokuz yaşında. Bir kaç ay önce Eskişehir'de Bade hanımın okulunda bir ödül almış. Ondan bir gece önce barda tanışmışlar. Ama Bade hanım neden adamı tanımadığını söyledi anlamadım Poyraz bey, çünkü..."