EFSANE'NİN AŞKI - Y.S.S. IV - FİNAL ❤️ Bir CEM ERNEZ Efsanesi

20.BÖLÜM - KARLAR KRALİÇESİ

Bugüne kadar herkes çıtayı bir çıt yukarı çıkarmıştı, Cem de düşürmek olmaz değil mi? Romantizmin en tepesinde bir bölümle EFSANE sizlerle...

❄☃️❄☃️❄☃️❄☃️❄☃️❄☃️❄☃️❄

Artık benim adımla anılıyor adın
Ve benim yüreğimde yüreğin.
Artık elin her saniye avuçlarımda,
Gönlümün bahçelerinde açıyor çiçeklerin.

Özel uçağa bindiklerinde karşılıklı oturdular. Cem elini çenesine koymuş gülümseyerek karısını izliyordu.
“Ne?” dedi Ecrin yüzünü kapatarak.

Cem kızın bu haliyle daha çok güldü. “Seni izlemenin yüreğime çok iyi geldiğini söylemiş miydim? Ayrı bir huzurun var Ecrin. Çok farklı bir aşkın var. Büyülüyorsun.”
Ecrin kalkıp, adamın kucağına yanlamasına oturdu, ellerini de boynuna doladı. “Var öyle bir etkim,” dedi kendini beğenmiş bir edayla.

Cem kadına bakarken dudaklarını dişledi ve onu kollarında yatırarak dudaklarına uzun bir öpücük bıraktı. Ecrin kıkırdayarak adamın boynuna sokuldu ve baştan çıkarıcı bir ısırık bıraktı. Cem gözlerini yumdu ve inleyerek kadını kendinden uzaklaştırdı.

Ecrin memnuniyetsiz sesler çıkarınca, Cem’in kaşları havalandı. “Bel altı bir silahsın ve çok ama çok tehlikelisin.” Burnunu ısırdı ve devam etti. “Uçağın havalanmasını beklemelisiniz bayan Ernez. Sonra bedenim size sınırsız bir hizmet sunacak.”

Ecrin kulağına eğildi, “O anı sabırsızlıkla bekliyor olacağım,” diye fısıldadı. Elini adamın boynunda dolaştırırken de devam etti “Ve şu sır gibi saklanan balayını çok merak ediyorum.”

Cem tek gözünü kapatıp, sırıttı, “Aslında onun için de birini sıkıştırdım.”
Ecrin düşündü. “Yağmur’a zamanında bir yer söylemiştim.” Gözlerini kıstı, “Orası olamaz değil-adamın kendinden emin ve gülümseyen bakışları ile sözünü kesti ve değiştirdi- olabilir mi?”

Cem başını aşağı yukarı sallayınca Ecrin’in gözleri büyüdü, “İsviçre Alpleri?”
“Aynen.”
Kadın çığlık çığlığa adamın kucağında tepiniyordu, “Şaka mısın sen ya? Oradan gelmeyebilirim.”

Cem kahkaha attı, “Hiç sorun değil. Ömrümün sonuna kadar seninle başbaşa orada kalabilirim de, Ecrin bebeğim fazla hareket etmesen mi acaba? Malum...”

Ecrin kahkaha attı. “Ha tamam, uçak havalanana kadar bekliyorum.”
Cem pilotların tarafına çevirdi bakışlarını, “Bu uçak ne zaman havalanacak ya, benim uçak göklerde süzülmeye başladı. Yere çakılacak neredeyse.”
O sırada hostes yanlarına geldi. “Cem bey uçak şimdi kalkışa hazır.”

Ecrin hemen yerine geçti. “Tamam,” dedi kısaca ve kemerlerini bağladılar. Uçak havalandıktan sonra hostes tekrar geldi.
“Bir arzunuz var mı?” diye kibar bir şekilde sordu ikiliye.
“Hayır. Perdeyi çekseniz kafi. Uçak inene kadar rahatsız edilmek istemiyoruz.”
“Peki, iyi yolculuklar.”

Kadın perdeyi çektikten sonra Cem kadını kucağına çekti. Sonra yandaki düğmeye bastı. Müziğin sesini duyan Ecrin, “Ooo, bay Ernez her şey düşünülmüş,” dedi beğeni dolu bir sesle.

“Konu sen olunca düşüncesizlik gibi bir şey söz konusu dahi olamaz. Çok pis sınırladı zorlarım.” Elinden tutup, kaldırdı ve ellerini beline yerleştirip, dans etmeye başladı.
“Ah onu fark ediyorum. Çok pis baştan çıkarıyorsunuz.”

Cem onu daha da kendine çekti. Dudaklarını kulağına yaklaştırdı. “Seni ilk gördüğüm gün, arkadaşlarımlaydım. Asla evlenmem, gibi büyük laflar ediyordum. Sonra bana ‘karşına öyle bir kız çıksın ki bu dediklerini sana dilinle kazıtsın’ dediler. Sonra seni gördüm. İçeri girdin ve tam karşıma oturdun. Büyülüyordun. Çoktan çekim alanına girmiştim aslında.” Derin bir nefes aldı, o günü düşündü. “Biliyor musun sen benim ettiğim o bütün büyük sözlerin katilisin ve evet  söylediğim her sözü dilimle kazıttın. Ama ilginç olan, ben bunu seve seve yaptım. Sana ilk görüşte aşık oldum Ecrin. Sadece bunu fark etmem geç oldu. Basit bir tutku sandım.” Kendi kendine güldü, “Sonra güçlü bir tutku sanıp, kendimi kandırdım. Ama seni köpek gibi kıskanıyordum.”