Efsane kendi hikayesi 'EFSANE'NİN AŞKI' ile dönüyor.
En çok istenilen, en çok eleştirilen, ama en çok sevilen Cem Ernez kendi hikayesi ile tekrardan okurları ile buluşacak.
En berbat sevgili, en sadık koca, en kusursuz dost, en mükemmel baba, en kıs...
Şimdi sana ne desem yalan olur kadın... Asla bırakmam diyemem... Seni seviyorum desem, Kalpsizim ben Sevemem... Ama mutluyum yanında, Gitmeni de isteyemem... Kimi sevdiysem gitti be kadın, Sevmemi isteme benden!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Cem arabayı hızla sürerken Ecrin keyifliydi. Bu baş belası adam farkında değildi belki ama bal gibi de ondan hoşlanıyordu. Bu daha iyi günleriydi. Ecrin elindeki şeytan mızrağını tam kalbine sokup, onun kalbini yerinden sökecek ve sonsuza kadar kendinin içinde hapsedecekti.
"Şarkı çok güzelmiş ya, değil mi Cemcim?" dedi alay eder gibi ve sesi daha fazla açıp, eşlik etti şarkıya, "Gezeceğim, seveceğim... Görürsün sana neler edeceğim. Bir yerine bin cezayla hakkından geleceğim senin!" son sözlerde adam öfkeyle ona bakarken Ecrin de onun gözlerinin içine içine bakarak şarkıyı söyledi.
Kızın evinin önüne geldiğinde son anda frene bastı. Derin ve öfkeli bir nefes alıp, verdikten sonra ona döndü, "Şimdi bu neyin nesiydi Ecrin?" dedi sinirle. "Ne neyin nesiydi Cem? Anlamadım. Şarkıyı mı diyorsun?" Cem daha çok sinirlendi. "Siktirtme şarkını Ecrin!" diye bağırdı.
"Sen de sikmek için bahane arıyorsun zaten." "Ha şunu bileydin. Ama şarkıyı değil se-" "Terbiyesiz,” diye bağırıp, sözünü kesti Ecrin. “Rüyanda ancak!” "Senle bir başbaşa kalalım, sen o zaman görürsün gerçeği de rüyayı da; edebi de terbiyeyi de. Terbiyesizliğin baştan sona kitabını yazmayan şerefsizdir."
"Ya Cem ne demek istediğini anlamıyorum gerçekten. Yaptıklarının da anlamı-" "Anlamadın mı? Gerçekten anlamadın mı Ecrin? O kadar saf mısın sen yoksa saf numarası mı yapıyorsun asıl ben anlamıyorum? Poyraz'ın sevgilin olmadığını neden söylemedin?"
Ecrin gülmemek için dudaklarını birbirine bastırıyordu. "İyi de Cem, ben Poyraz'ın sevgilim olduğunu da söylemedim. Sen nereden bu kanıya vardın onu da anlamadım. Ayrıca neden böyle davrandın onu daha çok anlamadım. Yok yani sanane ayrıca," dedi adamın gözlerine bakarken.
"Ben de anlamadım." Kafasını kaşıdı, ilk kez bir kadının hatta küçücük bir kızın karşısında salak durumuna düşmüştü ve bu Cem'i ciddi anlamda sinirlendirmişti. En iyisi uzatmamaktı. Çünkü uzattıkça batacaktı. "Neyse Ecrin. Yarın görüşürüz," deyip kadının arabadan inmesini bekledi.
İsterse öperdi onu ama bu kadın hayatında gerçekten tehlike teşkil eder olmuştu. Uzak durmalıydı, bu kızdan kesinlikle uzak durmalıydı. Ecrin keyifli bir şekilde arabadan indiğinde Cem arkasından ters ters ona baktı. "Söylediği şarkıya bak," diye homurdandı ve gaza basıp, oradan uzaklaştı.
*
Ertesi gün Cem tüm gün atölyede olacağını sekreterine bildirmiş ve iş yerine gelmemişti. Ama anlamadığı neden özlemişti? Çok özlemişti kızı ve kendine hakim olmakta zorlanıyordu. Bu da onu daha asabi yapıyordu. Normalde kendisi pamuk gibi bir adamdı. Ama bu kız hayatına girdiğinden beri canavara dönüşmüştü. Çünkü bedeni o kızın her yeri için yanıp kavruluyordu ve kahretsin ki başka hiç kimseyi istemiyordu.
