EFSANE'NİN AŞKI - Y.S.S. IV - FİNAL ❤️ Bir CEM ERNEZ Efsanesi

11.BÖLÜM - ❤❤❤ EFSANE'NİN AŞKI ❤❤❤

TheBOLEYNGirl02 bölüm sana gelsin =)

ve beklenen gün...

-------------------------------------

Cem kardeşine uyup, şu özgürlüğünü kutlama zırvalığı için bu mekana geldiğine lanet ediyordu. Tüm eski sevgilileri sanki bu geceyi beklemiş ve hepsi buraya toplanmıştı.
“Cemre, ben gitsem?”

“Abi saçmalama ya, abi-kardeş gecesi yapacağız. Hem bak bir sürü kız var burada,” Cemre’nin kafasındaki başkaydı. Abisi eğer beş dakika içinde bir kızla bakışmayıp, buradan sağ salim çıkarsa gerçekten o kıza kafayı değil, kalbini takmış demektir.

“Buradaki geceden daha çok abi-kardeş değil Cem ve Ex’leri gecesi olur. Başım belaya girecek hadi çıkalım.”
Cemre kaşlarını kaldırdı, “Başın sarı sarı bir belaya mı girecek abicim?”
Cem kıza kaşlarını çattı, “Şimdi sana bir başlarım sarıyı değil beyaz tavanı izlersin yine tüm gün!”

Cemre hemen konuyu değiştirdi. “Buğra nasıl oldu da ikna etti seni çok şaşkınım.”
“O beni ikna etmedi Cemre, ben kabul ettim. Konuyu saptırmayın!”
“Ha, tabi efsane asi prens asla ikna olmaz.”

“Aynen,” önündeki içkiden koca bir yudum aldı. O sırada çalan telefonu yüzünden Cemre’den uzaklaştı ve Ateş’in telefonunu yanıtladı.
Bora hakkında yaptıkları kısa konuşmadan sonra masasına dönmüştü ki, Cemre’nin yanında duran eski sevgilisini gördü. Küfür edip, yanlarına gitti. Ama kızın adını bile hatırlamıyordu.

“İyi akşamlar Cem,” dedi seksi olduğunu düşündüğü bir gülümseme ile. Oysa Cem bakmamış, ilgilenmemişti bile. Onun aklında bu aralar tek bir kişinin gülümseyen dudakları vardı.
Cemre şaşkınlıkla abisinden gözünü ayırmıyordu.
“İyi akşamlar.”
“Hatırlamadın?” dedi üzgün bir ifade ile.

Cem kadına bakmadan içkisini yudumlarken mavi gözleri etrafı izliyordu. “Hatırlamayacağım kadar kısa bir gece olmuş demek ki,” dedi buz gibi sesi ile.
Kadın alınsa da belli etmedi, kız kardeşinin duymayacağı bir şekilde adama eğildi, “Bu gece seve seve hatırlatırım,” diye şuh bir ses tonu ile fısıldadı.

Cem içkisinden büyük bir yudum alıp, alayla güldü. Kız kardeşine arabaya gitmesi için işaret yaptı ve bardağında kalan son yudumu da içti. Kız kardeşi arabanın anahtarını alıp, yanlarından gidince, adam öfkeyle kıza döndü.
“Benim için bu gece bitti, sen hafızanı kendin tazelersin,” sonra kıza yaklaştı, “Bunun için eminim güzel yollar biliyorsundur,” deyip, kıza elini işaret etti ve oradan hızla ayrıldı.
Ama hesaba katmadığı, içerideki gizli olan bir sürü objektife takıldığıydı.

***

Ecrin pazartesi günü şirkete gittiğinde adamı görmek istemiyordu. Çünkü yine dün akşam magazin sayfalarını süslemişti. Hem Ecrin'i istediğini söylüyordu hem de diğer kadınlardan vazgeçmiyordu. Aldığı karardan bir kere daha memnun oldu.
"UZAK DUR ECRİN! O SARI ÖRDEK BAŞKA SULARDA VAK VAKLASIN ANCA!"

Cem odasına girerken, bilgisayara gömülü olan kadına baktı ve gülümsedi. Anlaşılan yine kendisini takip ediyordu. Sıkı bir takipçiydi ama kabul...
Ecrin ise adamı görmemiş hala içinden "Uzak dur Ecrin" diye tekrarlayıp duruyordu.

Adam "Günaydın sarı güzellik," derken, kız çığlık atıp "Uzak dur Ecrin! Günaydın deme. Bunlar hep oyun," dedi içinden (!).
"Ne oyunu Ecrin? Masum bir Günaydın'dı sadece." Şaşırmış gibi yaptı.
Sesli mi söylemişti? Allah kahretsin! "Size günaydın demeyeceğim Cem bey."

"Neden? Yoksa yine büyüme kapılıp, kızları toplar, bana saydırır mısın? Ama kabul çok alındım. Sağlam saydırmışsın."
"Ne? Sen ne saçmalıyorsun be?"
"Kızları diyorum, toplayıp bana saydırmışsın. Çok ayıp. Direkt beni çağırsaydın ben sabaha kadar seni dinlerdim."