EFSANE'NİN AŞKI - Y.S.S. IV - FİNAL ❤️ Bir CEM ERNEZ Efsanesi

14.BÖLÜM - CEM'İN KALBİ ❤

2 BÖLÜMLÜK UPPPPUZUUUUUN BİR BÖLÜM SİZLERLE =)

“Sevme!” dedim sana beni,
Sevmek istemedim...
Gidersin,
Seversem öyle bir gidersin ki,
Bitirirsin yüreğimi.
“Sevmem!” dedim sana...
Sevemem ki ben...
Terk edersin beni...
Öyle bir yıkılış olur ki,
Altından ben bile kalkamam sevgilim.

"Neden buraya geldik Cem," dedi kadın ıssız ormana bakarken. Cem arabadan inince, Ecrin de arabadan inip, ilerdeki ahşap kulübeye baktı. “Cem burası neresi?”
Adam sessizce arabayı dolandı ve kızın elinden tutup eve doğru yürüttü. Kapıya geldiklerinde, ilerideki mezar kızın ilgisini çekti.

“O... O... kimin... mezarı?” kız kekelemişti.
Cem "Buraya istediğin kalbimi sana göstermeye geldim,” dedi o da ilerideki mezara bakarak. Ecrin adamın ne dediğini anlamadı.
Sonra kendi evin ahşap merdivenlerine çöktü oturdu. Kızın da elini çekerek yanına oturttu.

"O kimin mezarı dedim sana?" bu sefer daha telaşlıydı.
Adam karşısındaki mezarlığa baktı.
"Kalbimin," dedi buz gibi bir sesle. “Önce annemin, sonra onun öldürdüğü kalbimin mezarı.”
Kız irkildi. Ne demekti bu? Hiçbir fikri yoktu.
"Anlamadım."

Adam derin nefes aldı.
"Üniversitenin ilk günüydü. Onu gördüm. Meray'ı...” gülümsedi. Ama bu daha çok acı veren bir gülümsemeydi. “Simsiyah saçları, koyu mavi gözleri vardı. Görür görmez aşık oldum ve üç ay peşinden koştum."
Kız ağlamak üzereydi. Ne yani Cem zamanında bir kıza o kalbini vermiş miydi? Şimdi taşlar yavaş yavaş oturuyordu yerine.
"Sonra, o da beni sevdi. Dört yıl boyunca bir gün bile ayrılmadık. İkinci yılımızda aynı evde yaşamaya başladık. Her şey çok güzeldi. Okul bitince ona evlenme teklifi edecektim ve evlenecektik. Okulun son yılı çok değişti. Sürekli Yunanistan'a annesinin yanına dönmekten bahsediyordu. Ben de ona asla bırakmam diyordum. Önceleri ciddiye almadım, ama sonraları canımı sıkmaya başladı. Onu buraya getirdim. Bu eve. Her şeyi hazırlamıştım. Yemek, yüzük, kelimeler, şarap, güller... sonra ona evlenme teklifi ettim. Önce "Hayır" dedi, sonra da bana hamile olduğunu söyledi. Sevinçten havalara uçtum. Ama o durgundu. Hayır demesine aldırmadan, parmağına yüzüğü taktım ve ona sarıldım. O gece son gecemizmiş gibi davrandı. Ama ben anlamadım önce. Mutluluktan bu kadar ilgili sandım. Sabah uyanınca baş ucumda bir not gördüm," dedi ve cebindeki kağıdı çıkarıp, Ecrin'e uzattı.

"Sabah benim arabamı da alıp gitmiş. Çocuğu aldırmış ve yurt dışına kaçmış. Ne yapacağımı bilemedim. İlk uçakla Yunanistan'a gittim. Neredeyse kapı kapı onu arayacaktım. Sonra Ateş adresi buldu ve hemen evine gittim. Ama evde yoktu. Annesi oraya hiç gelmediğini söyledi. Biliyor musun? Yıllar önce annem de bana kıymıştı. Benle babamı bir adam için terk edip gitmişti. Üstelik o adam babamın en yakın arkadaşıydı. Bir daha sevmeyeceğim dedim kimseyi. Ama Meray bana yeminimi unutturdu.” Gözlerini yumdu, “O da beni aldatmış. Bedeni ile değil ama kalbi ile beni en yakın arkadaşımla aldatmış. Mektupta her şeyi anlatmış," Dediğinde, kız bakışlarını adama çevirdi ve titreyen elleri ile mektubu açıp okudu. O an Cem'in neden bu kadar yaralı olduğunu, onu asla sevmeyeceğini acı bir şekilde anladı.

Cem...
Gidiyorum. Seninle çok güzel dört senemiz oldu ama ben bu dört sene de senin hissettiklerinin çeyreğini bile sana karşı hissedemedim. Ateş'e aşıktım Cem. Ben onu deliler gibi seviyordum. Ama o beni görmüyordu. Senin sevgilinim diye kardeş muamelesi yapıyordu. Dayanamadım. Aslında başlarda seninle arkadaş olmamın sebebi ona yakın olmaktı. Beni görmesini, fark etmesini sağlamaktı. Sonra senin bana aşık olduğunu öğrendiğimde, bütün hayallerim yıkıldı. Siz Türkleri babamdan dolayı biliyorum. Asla birbirinizin sevgililerine yan gözle bakmazsınız. O yüzden seninle olmayı kabul ettim. Biz ikimiz, yatakta harikaydık. İki aşık gibiydik. Ama gerisi yok. İlerisi yok Cem. Yapamam. Evet hamileyim. Ama sevmediğim, istemediğim bir adamın bebeğini de dünyaya getiremem. Üzgünüm Cem, ama sen bu mektubu okuduğunda, onu içimden almış olacaklar. Hoşçakal...
MİRAY...