CHAPTER 1 "Love Actually" (II)

16.3K 1.3K 30
                                    

-ZAWGYI-

ေနာက္ေန႔ မနက္မွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ထံုးစံအတိုုင္း အတန္းတက္ခဲ့တယ္။ အႏုပညာဌာနမွာေတာ့ စုေ၀းပြဲေတြ လုပ္ဖို႔ အဓိကေနရာ နွစ္ခု ရွိပါတယ္။ တစ္ေနရာကေတာ့ ဌာနကန္တင္း ျဖစ္ျပီး ေနာက္တစ္ေနရာကေတာ့ စာသင္ေဆာင္ေဘးမွာ ရွိတဲ့ သစ္ပင္ၾကီးရဲ႕ေအာက္ သစ္သားခံုေလးေတြ အမ်ားအျပား စီရရီ ရွိတဲ့ ေနရာပါပဲ။ အဲဒီေနရာမွာပဲ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စုေ၀းၾကပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ အတြက္ကေတာ့ မနက္တိုင္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဆံုေနၾက ၀ိုင္းေလးမွာ ထိုင္ၾကမယ္။ ေန႔လည္စာ စားၾကတယ္ စသည္ျဖင့္ လုပ္ၾကပါတယ္။ ဒီေနရာေလးကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔အပိုင္ေနရာေလးလိုကို ျဖစ္ေနပါေတာ့တာပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ ေရွ႕မွာ ေျပာခဲ့သလိုေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔မွာ သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္ ရွိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ ပထမႏွစ္ထဲက တြဲလာခဲ့တာပါ။ ဒီအဖြဲ႔ တည္ျမဲဖို႔အတြက္ တစ္ႏွစ္တာ အခ်ိန္ယူခဲ့ရပါတယ္။

အစကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ဒီအဖြဲ႔ထဲက မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဗီဇတူေတြ စုမိတယ္ ဆိုသလိုေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္ ဒီအဖြဲ႔ထဲကို အလိုလိုေနရင္းကို ေရာက္လာခဲ့ျပီး အရင္အဖြဲ႔ကေန ထြက္လာခဲ့တယ္။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အဖြဲ႔ကုိ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ "အရိုင္းအစိုင္းေတြ" လို႔ ေခၚၾကပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြက ရိုင္းစိုင္းတဲ့ပံု မေပါက္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီလို ေခၚတာက ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အက်င့္ေတြနဲ႔ အျပဳအမူေတြေၾကာင့္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔နဲ႔ မရင္းႏွီးတဲ့ သူတခ်ိဳ႕ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို နာမည္ မေခၚပါဘူး။ အဲဒီအစား "အရိုင္းအစိုင္း" လို႔ပဲ ေခၚၾကပါတယ္။ ခ်ီးပဲ !!!

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကေတာ့ အရိုင္းအစိုင္း ဆိုတာ ေခြးမသား လို႔ ေခၚတာထက္စာရင္ ေတာ္ပါေသးတယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ႏွစ္သိမ့္ထားၾကပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဒီ အရိုင္းအစိုင္းဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေကာလဟာလေတြ ထြက္လာတိုင္း ဘာလို႔မ်ား ဒီလိုေတြ ၾကားရတာလဲ ဆိုတာကို အျမဲတမ္း ေဆြးေႏြးမိၾကပါတယ္။ ဘယ္သူက ဒီဟာေတြ အားလံုးရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က တရားခံလဲ ဘယ္သူက ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ လိုက္ဖြေနလဲဆိုတာကိုေပါ့။ ဒါေပမဲ့လည္း ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ အရိုင္းအစိုင္း တစ္သိုက္ပါပဲ။ ဒါပါပဲ။

Theory of Love (Official Myanmar Translation)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt