Erik

Bölüm 31 / Kızıl

Nefesimi sıkıntıyla dışarı verip söyleyeceği şeyi merakla bekmeye başladım.

"Bu benim sorunum değil. Kendi aranızda halledin."

"Ama Aras'cım. Okul senin. Beni bu kızla lütfen muhattap etme. Söyle kalksın."

"Bu kız değil. Masal." diye tısladım Aras'a cevap hakkı tanımadan. O kararını vermiş, karışmayacağını söylemişti. "Şimdi ya defolup gidersin yada ben senin saçını sürükleye sürükleye okulun dışına atarım. Anladın mı beni yamuk dudaklı?"

"Yamuk dudaklı mı?" Lale ellerini dudaklarına götürürken taşla "Ben bu dudakların estetiğine ne kadar para yatırdım biliyor musun?" diye bağırdı kinle.

Başımı salladım gülerek. Aras kaşlarını çattı. "Estetik mi?" diye sordu şaşkınlıkla Lale malının istemeyerekte olsa ağzından kaçırdığı estetik itirafından sonra. Çocuk öptüğü hatta yatağına aldığı kızın estetikli olduğunu yeni öğreniyordu. "Boşuna yapmışsın. Estetik bile seni kurtaramamış canım. Götüm senden daha güzel." Sınıfta kahkaha sesleri yükselirken Ege arkadan belirleyip "Şimdi Naşla ve Masal'dan uzak dur." diye Lale"yi uyardı. Lale kızarıp morarırken ayaklarını yere vura vura başka  sıraya yürümeye başladı. Tek boş yer Sümüklü Selim'in yanıydı. "Oha ilk defa yanımda kız oturuyor." Bizde en az Selim kadar şaşkındık. Garibim sürekli burnunu çektiği için kimse yanına oturmazdı.  "Gerçek misin sen?" Selim'in gözleri parladı Lale'yi gördüğünde. Pis pis sırıttım. "Artık o senindir Sümüklü." diye bağırdım. "Allah senden razı olsun Masal'cım."

"Iyyy benden uzak dur salak şey." deyip sıranın en ucuna oturup arayada çantasını koydu Lale. "Kime niyet, kime kısmet." diye mırıldandım keyifle.

Ege "Bunlar ne iş?" diye sordu ciddiyete bir kaç saniye sonra. "Masal hanım sayesinde her şey mahvaldu."

"Neden benim yüzündenmiş?" diye sorarkan sakin kalmak için kendimi zorladım. "Oyunumuzu bitirdiğin için."

"Sana ihtiyacım yok artık. Aslında sana hiç ihtiyacım olmadı. Emre üzülmesin diye kabul ettim bunu ama buraya kadar. Aşıkları ayırmak istemiyorum."

"Ne aşkı yaa?" Aras'ın sesi öfkeli çıkıyordu. "Ne aşkı mı?" sinirle güldüm. "Onu öperken hiçte nefret ediyor gibi görünmüyordun."

"Ben onu öpmedim. Beni öpen oydu." Başımı kesin öyle dergi gibi sallayıp "İzin verende sendin." dedim.  Ege aramıza girdi. "Hey hey tamam. Konumuz öpücük değil. Konu Bora..." Aras'ı buldu bakışları ama o tamda bana bakıyordu. Kaşları arasında oluşan çizgiler sinirli olduğunu gösteriyordu. "Aklında ne var."

"Bilmiyorum. Bir sey yapmaz." Gözlerimi ondan kaçırdım. "Ama hiç hiç bir şey yapmadan huzur bozmaya niyetli değil mi?" Aras başını salladı. "Aynen öyle. " Başka bir şey söylemeye gerek yoktu. O ve arkadaşları hayatımızı zehir edeceklerdi bu kesin bir şeydi.

Beni mahvedecek olan tek şey ise, Aşkımdı. Onu unutmalıydım çünkü ondan tam deyimiyle 'bana yar olmazdı.'

...

Sevmeyi daha yeni tatmışken, tanımışken unutmak yada unutmak zorunda kalmak nasıl olurdu bilmiyordum. Tek bildiğim kalbimin üzerinde felekat acıydı ve ben bunu taşıyacak kadar güçlü biri değildim.

Aklım karman çormandı lakin kalbimin tek sayıkladığı şey Aras'tı. Onu unutmak istemiyordum. O kalbimi aldığım tek kişiydi daha aşkımı bile itiraf edememiştim ki?  "Ne alırsınız." Emre ayağa kalkıp hepimize tek tek bakarken sıra bana geldiğinde "Farketmez." diye mırıldanıp arkama yaslandım. Çocuklar beni ilk defa bu kafar durgun gördükleri için şaşkındılar ama kimse bir şey sormuyordu neyse ki. Gündem başımıza bela olacak Bora'ydı ve laflarımla gömdüğüm Lale'ydı. "Çok güzel bozdun kızı." dedi Melis gülerek. "Hakketti."

"Senin yerinde olsam bende aynısını yapardım." Ege'nin gözleri Melis'i buldu bunu söylediğinde. Araya girmek için kendini zor tuttuğu bir ifadeyle duruyordu. Tek kaşımı kaldırıp sırrıttım. Ege lafını söylemeden asla rahat duramazdı. "Merak etme ben kalkmam yanından. Kaldırmam da." Emir ve Derin'le göz göze geldiğimde ikiside saşkınlıkla gözlerini büyütmüşlerdi. Kimse Ege'den böyle bir atak beklemiyordu.  Dudaklarımı aralayıp "Oooo." diye sesler çıkardım. Diğerleri de bana katıldı.

Ege ve Melis arasındaki ilişki garipleşiyordu git gide. Parti gecesine kadar kızı sürekli gömen kankim artık Melis'in dibinden ayrılmıyordu.

Melis olduğu yere gömülmek isteyen bir ifadeyle başını önüne eğdi. Elimi omzuna koyup sıvazladım. "Utanma gız. Aramızda yabancı yok." Sırıtarak Ege'ye döndüm. "Sen hayrola koçum?" Dudaklarında engelliyemediği bir gülümsemeyele Melis'e bakmaya devam ediyordu. "Hiç." deyip omuz silkti bana. İşaret parmağımı sallayıp "Göreceğiz bakalım  hiç mi, değil mi ama baştan söyleyeyim ben erkek tarafı olsam da ikinci üvey sistırımın yanındayım bu sefer." Derin'de bana katıldı. "Hem cinsime destek."

"Yenge sen demi?" diye yakındı Ege. Emir araya girdi. "Ben yanındayım kardeşim. Hemcinse destek nasıl olsa." Bu sırada sevgilisine kur yapıyordu Emir. Derin ona dudaklarını büzdü. "Eyvallah Kardeşim." hep beraber gülüştüğümüz sırada kantin sırasından sesler yükseldi. Hepimizin başı o tarafa döndüğünde Emre'ye kızıl saçlı bir kızın bağırdığını duydum. "Mahvettin her yerimi yaa."

Ayağa kalkıp telaşla yanlarına yürüdük. Kızı daha önce görmemiştim. Saçları kızıl dalgalar halinde sırtına kadar uzanıyordu. Gözleri maviydi ve kiraz gibi dolgun dudakları vardı. Güzeldi pislik. Yeni gelmişe benziyordu. "Özür diledim yaa ne uzatıyorsun." kız üzerine dökülen meyve suyuna iğrenek baktıktan sonra mavi gözlerinden ateşler saçarak Emre'ye elini salladı. "Beyinsiz misin nesin yaa. Özür dilemen bir işe yaramıyor anlamıyor musun? Kiyafetimi batırdın."

"Bak düzgün konuş. Sinirimi bozma benim."

Emre'nin sinirlenmeye başladığını anladığımız da araya girmeye mecbur kaldık. "Hey hey tamam. Ölmüşle olmuşa çare yok. Arkadaşım senden özrünü diledi. İstersen sana kıyafetlerinin yenisinide alır ama uzatma artık." 

"Halime bakar mısın Allah aşkına." kız biraz sakinleşir gibi oldu. "Evet kötü olmuş ama temizleriz merak etme." diyerek gülümsedim. Sonra konuyu dağıtmak için "Yenisin herhalde." diye sordum.

"Evet." Daha önce görmediğime emindim. "Gelir gelmez girdiğim şu hale bak." tekrardan yakındığında Emre'ye yeniden kötü kötü baktı. "Ege sen Emre'yi götür. Sakinleşince yeniden konuşurlar. Biz kızlarda ... Şey.." kıza bakıp "Adın neydi?" diye sordum. "Leyla."

"Güzel isim. Memnun olduk Leyla. Bende Masal. Bu Melis, Derin, Emir, Ege ve çarptığında Emre. 3E deriz erkeklere. Her neyse konumuz bu değil." yeniden çocuklara döndüm. "Biz kızlar da Leyla'yı temizleriz." diyerek az önce yarıda kalan cümlemi tamamladım.

"Emre dışında hepinizle tanıştığıma memnun oldum." Leyla'nın sözleri üzerine Emre başını yukarı kaldırıp "Ya sabır." diye hamurdandı. Ege gözlerimi pölertip "Götürün artık onu." diye kızdım.  "Tamam tamam." Erkekler gittikten sonra Leyla'ya Derin'in beden kıyafetlerini giydirdik ve temizletik. "Teşekkür ederim kızlar."

"Rica ederiz." kızlar tuvaletinden çıkıp bahçeye yeniden indik. "Emre iyidir. Yani bilerek dökmemiştir üzerine. Onunla konuşmalısın." diye öneride bulundu Derin. "Eminim öyledir ama o hale girince sinirlendim ve kendimi tutamadım işte." Mavi gözleri pişmanlıkla kavruldu. Çocukların yanına  vardığımızda Emre sakinleşmişe benziyordu. "Biz geldik." diye neşeyle şakıdım. Emre Leyla'yı yanımıza görünce oturduğu yerden kalkıp "Ben gidiyorum." dedi. Leyla'yı aceleyle dürtükledim konuşması için. Uyarımı hemen alıp Emre gitmeden önüne geçti. "Şey... Yani..."

"Ne?" diye tersledi onu Emre. "Şimdi de önüme neden çıktın diye bağıracaksan uyarıyım. Şu an önümde duran sensin."

"Şey hayır tabiki de. Ben yani..." bu kızda güzel hoştu da bir türlü söze giremiyordu haa. Yanlarına yürüyüp yeniden dürtükledim.  "Hadi kız konuşsana. Bak seni sevdim ve kesinlikle bizimle takılmalısın ama ilk önce küslükleri hallletmen gerekir." Leyla uysalca başını sallayıp "Bende sizi." dedikten sonra boğazını temizleyip Emre'nin gözlerinin içine baktı. "Sana bağırdığım için özür dilerim. Bir an öfkeme yenildim." Emre şaşkınlıkla kaşlarını kaldırdı ama hemen sonra  gülümseyerek "Sorun değil." dedi. "Ben zaten özrümü dilemiştim."

"Aynen artık benim için de sorun değil."

"Ohhb bee." elimi Leyla'ya uzattım. "Aramıza hoş geldin kızıl."