FemLock! AU

•Büyük Tehdit•

"Kes şunu Sherly!"
"Neyi keseyim?! Duvarımızda ne güzel motifler oluşturuyorum işte! Daha ne istiyorsun?!"
Dostumun üzerine atlayıp silahımı onun ellerinden kurtardım.
"Sakın! Sakın bir daha benden izinsiz kullanma!"
"İzin istesem verecektin sanki,hah!"
"Elbette vermeyecektim seni lanet manyak!"
"Yemek için teşekkürler.Şimdi kocanın kucağına koşabilirsin."
"Sherly!"
Edepsizce konuşmasından sonra kanepeye oturdu ve bacak bacak üstüne attıktan sonra kollarını bağladı.Ben de yanına oturdum ve ona dönerek "Bak Sherly,buraya sadece sana yemek yapmak için değil,hâlini hatırını sormak için geldim."
"Bay Hudson yemeklerle ilgileniyor.Sadece mesaj da atabilirdin.İyi olduğumu söylerdim."
"Attım zaten!"
Mesaj kutumu açıp dostuma gönderdiğim 79 mesajı gözüne gözüne soktum.
"Hiçbirini cevaplamadın!"
Şaşırmış ama umursamaz tavrıyla "Ah! Doğru ya,yaklaşık 3 gündür telefonumu bulamıyorum..."
"Bu ahırda hiçbir şey bulamazsın tabii!"
Beni deli ediyordu.Ona daha fazla katlanamayarak "Erkek kardeşim aşağıda beni bekliyor.Alışveriş merkezine gideceğiz.Gelmek ister misin?" dedim.
"Hayır."
İç çekerek dostuma yaklaştım ve yanağına bir öpücük kondurdum.
"Dikkatli ol Johanna."
"Emredersiniz Bayan Sherly Holmes!" dedim ve ikimizde sırıtmaya başladık.

                                      ***

"Nasıl gitti?"
"Hiç sorma Harley! Şu depresyondan bir türlü çıkamadı.Umarım ilaçlarını alıyordur.Zavallı Bay Hudson,kim bilir o evi temizlemek kaç saatini alacak..."
"Onu ayakta tutuyor gibiydin.Ayrılman onu yıkmış olmalı."
"Yapma Harley,benden önce de yalnızdı.Bunu çok da sorun edeceğini sanmıyorum."
"Yalnız,anlattığına göre o evi temizlemek saatler değil günler sürer bence.Bir ara yardım mı etsek?" dedi kardeşim sırıtarak.
"Aman tanrım! Sen canına mı susadın?" dedim ve gülüşmeye başladık.

Konuşurken yürüyorduk.Daha Baker caddesinden ayrılmamıştık ki karşımıza,kar maskesi giymiş,siyah montlu ve botlu bir adam çıktı.Birkaç metre ötemizde durdu.Cebinden çıkarttığı silahını bana doğrultmasıyla suratım asıldı ve birden sarsıldım.Gözlerimi kırpıştırırken elimi omzuma dokundurdum ve baktığımda parmaklarımda kan olduğunu gördüm.Vurulmuştum! Nefes alışverişim hızlanmıştı ve kardeşimin kollarına yığılırken en son adamın kaçarken bağırarak "Bayan J.M.'den selamlar!" dediğini duymuştum.Bu isim kısaltmasını ilk defa duymuyordum.Açılımını da biliyordum.Neler olduğunu anlamaya çalışırken bayılmışım.

***

Gözlerimi hastanede açtım.Tavana bakıyordum.Birden odak noktama Marty geldi.

"Hayatım! Her şey geçti canım,ben buradayım!"
"Marty...Seni görmek güzel." dedim acı gülümsememle.
Sonra Sherly'i gördüm ama Marty,ona yaklaşmamasını söyledi.
"Hey...Sorun ne?" dedim acıyan omzuma aldırmadan kalkmaya çalışarak.
"Kendini yorma canım.Senin bu arkadaşın olacak kadın,sürekli seni tehlikeye atıyor! Yine dava saçmalıklarından bir suçlu seni internet ünün sayesinde bulup vurdu!"
"Sherly? Ah...Marty'nin söyledikleri doğru mu?"
Sherly tedirgin tavırlarıyla omzuma bakıp duruyor ve ben,terleyen yüzünü görebiliyordum.
"Johanna...Ben-"
"Kendi ağzıyla söyledi! Bilmem ne elebaşı adam mı göndermiş,o da seni vurmuş! Tehlike altındasın Johanna! Senin iyiliğin için hayatım,bu kadınla görüşmeni ve arkadaşlık yapmanı yasaklıyorum!"
"Johanna,kendi kapasiteme eşit bir suçluyla yarışıyorum.İnanmayacaksın ama bu kadın bir 'danışman suçlu'! Çoğu suçun işlenmesinde merkez kişi rolünü oynuyor ve o-"
"Yeter artık,yeter! Karım ve ben senin bu saçmalıklarını daha fazla dinlemeyeceğiz!"

Sherly gözlerini kırpıştırıp duruyordu.Kanlanmış sağ gözünden ve titreyen kolundan yine uyuşturucu kullandığını anlamıştım.Korkunç ve bitik görünüyordu.

"Hayatım,lütfen en azından dinlememe-"
"Hayır,hayır,hayır! Bu kadın senin beynini yıkıyor! Çık dışarı! Cehenneme git Sherly Holmes!"

Odaya kardeşim girdi ve Sherly'nin kolunu tutarak nazikçe,çıkmasını istedi.Sherly'e,elimden hiçbir şey gelmemesinin verdiği hüzün dolu yüz ifadesiyle bakıyordum.

"Gideceğim,gideceğim.Sadece şunu söylemek istiyorum ki...Johanna Watson,hamileymişsin ve haberin olsun diye söylüyorum...Sherly aslında bir erkek ismi."

Kahkaha atmaya başladım ve sonrasında yüzüm yine eski üzgün hâlini aldı.Dostum,gururu kırılmış hâlde başını
öne eğip odadan çıktı.

"İyi olacaksın hayatım."
"Umarım canım." dedim kocama gülümseyerek.