FemLock! AU

•Ne İse O•

Çok önemli olan konuşmamızdan yaklaşık bir hafta geçmişti ve bu süre zarfı içerisinde dostumla,kocamdan gizli gizli buluşuyor ve Moriarty Çetesi'nin elebaşını yakalayıp Londra'nın geleceğini kurtarmak için plânlar yapıyorduk.En sonunda Jamie Moriarty bize ulaşıp son,küçük bir oyun oynadıktan sonra eğer galip gelirsek teslim olacağı üzerine bir anlaşma yapmıştık.

Yine bir gün Sherly Holmes,kocamdan gizli evime gelmiş,son oyun hakkında tartışıyorduk.Buluşmalarımız,kocam evde yokken ve işteyken oluyordu çünkü çocuklu bir annenin sık sık dışarı çıkması kolay değildi.Hem de eşimin eve erken gelme ihtimalini düşünürsek dışarıdan bir yerden evimize kısa sürede ulaşmak kolay olmazdı.Kocamın işyerinin önünde ve çevresinde nöbet tutan evsiz ağı,önceden bize haber veriyor,dostum da kocama yakalanmadan evden çıkmış oluyordu.Bu sefer bir aksilik olmuş ve kocam Marty'nin eve erken geleceği haberini alamamıştık.

Bir anda,dostum evimizdeyken,kapıdan girivermişti.Ben o ara yatak odasındaydım.Kocamın,Sherly'e neden evimizde olduğu hakkında sert sorular sorduğunu duymuş,koşarak oturma odasına gidiyordum ki birden yatak odasının kapısı yüzüme kapandı.Dışarıdan kilit sesini duydum.
"Sherly?! Sherly ne yapıyorsun?!"
"Johanna,bana güveniyor musun?" dedi kapının arkasından.
Bağırışmalar eşliğinde oturma odasında kalan ve bunları duyan çocuğum için endişeleniyordum.

"Gerçekler mi? Sen beni neyle suçladığının farkında mısın?!"
"Bu zamana kadar kaç tane insanı öldürdüğün yetmedi bir de beni koruyup kollayan insanlara mı yöneldin?!"
"Hepimiz temiz bir sayfa açma peşindeyiz Sherly Holmes! Senin bu tür duyguları anlayabileceğini sanmıyorum! Karım nerede?"
"O yok,eve gizlice girdim."
"Bu bir suç! Haneye tecavüz! Oğlumdan uzak dur!"
"Johanna'nın bedenini kirlettin seni aşağılık herif! Ona kandırarak sahip oldun! Pislik!"
"Sherly Holmes ahlâk dağıtıyor! Güleyim bari,haha! Bazı işlere burnunu sokmayıp evinde,poponun üstünde oturmayı bilseydin şimdi ben zan altında kalmayacaktım!"
"Sen katilsin,Marty Elliot Morstan! Sana bir şans verdim.Evsiz ağımdan o kadar kişiyi öldürmene rağmen sustum ama...Kendi karını vurmak ne demek?!"
"Oh...Demek biliyorsun..."
"Sırf kedimi suçlu çıkartmak için Johanna'nın vurulmasına izin verdim! Fakat gittikçe fazla tehlike arz etmeye başlıyorsun Marty...Eğer şimdi,Jamie Moriarty'e çalışmaktan vazgeçip yalandan da olsa aile hayatına devam etmek istiyor musun yoksa-"
"Yoksa ne olur Sherly Holmes? Bana ne yaparsın?"

O an birkaç saniye sessizlik oldu.Donakalmış hâlde konuşulanları dinlemiştim.Sırtımı ve başımı kapıya yaslamış öylece duruyordum.Kocam dediğim adamın ihanetine uğradığımı öğrenmemle dizlerimin bağı çözülmüş ve ben yavaş yavaş yere oturmuştum.Birden,çekilen tetik sesini duydum.Hemen ayağa kalkıp,geri adım atıp koşarak kapıyı tekmeledim.Ahşap olmasıyla kolaylıkla açabildim.Ah tanrım...Gördüklerime inanmak istemiyordum.Sherly,bir eliyle tuttuğu daha önce görmediğim silahını Marty'e doğrultmuş diğer eliyle kanepede oturan oğlum Scott'ın gözlerini kapatmıştı.Marty,köşeye sıkışmış bir suçlu gibi terliyor ve korkudan titriyordu.

"Tatlım?! Tatlım,bana yardım et! Kocana yardım et!"
Dostum bana dönerek "Johanna! Bana güveniyor musun?!" demesiyle başım dönmeye başladı.
"Sherly! Sherly,yapma!"
"Merhamet etme Johanna! Sadece doğru olanı yap!" dedi ve silahı ateşledi.
Kocam olacak adam yere yığılırken ben ona değil de hemen oğluma koştum.Kucaklayıp kendimi yatak odasına attım ve yatağa oturarak çocuğuma sarıldım.Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.Artık,hayat bana da adil davranmıyordu...

                                         ***

Marty Elliot Morstan,sade bir törenle gömülmüştü.Cenazesine katılan insan sayısı toplam -din adamını da sayarak- bir elin parmaklarını geçmezdi.Tekrardan Baker caddesine taşınmış ve oğlumla birlikte yeniden dostumla yaşamaya başlamıştım.Elbette ona güvenim sonsuzdu ve hiçbir zaman onu suçlamamıştım.Doğru olanı yapmıştı.O her zaman beni korumaya çalışmıştı.Tıpkı eski günlerdeki gibi koltuklarımızda,karşılıklı oturuyorduk.Tek fark,benim kucağımda bir çocuğumun olmasıydı.

"Johanna? Yas tutmayı erken bırakmışsın bakıyorum..."
"Aslında bu bile ona fazla sevgili dostum.Sadece yaşanmış birkaç güzel şey ve oğlumuz hatırına yaptım bunu...O kadar."
"Şimdi daha iyi misin? Gerçekleri öğrenmeye hazır mısın?"
"Seni dinliyorum."

Berbat göründüğümü biliyordum.Her gün salya sümük ağlıyordum nasıl olsa...Çocuğuma bile zar zor bakıyordum.Scott'la genellikle Bay Hudson ilgileniyordu.Bitkin hâlimi gören dostum bana acıyarak bakıyor ama yine de iyi hissetmemi sağlayacak güzel laflar ediyordu.

"Yanındayım Johanna.Bunları birlikte atlatacağız.Her neyse,sadede gelelim.Johanna,o adam...Ah,evsiz ağımdan bir çok kişiyi öldürdü.Aden ve Kory de dahil..."
"Tanrım! Olamaz!"
"Jamie Moriarty,suçların anası,içimize bir ajan soktu.Fark etmiştim ama...Bilmiyorum Johanna! Çok mutlu görünüyordun! Seni üzmek istemedim! Duygularıma yenildim..."
Başımı çaresizce öne eğmiştim.
"Seni vuran adam...Evet,o Marty idi Johanna...Üzgünüm..."
Kalbime ağrılar girmeye başlıyordu.
"Uzun zamandır bu oyunu oynamamızı istiyorlardı.Seni tehlikeye sokacağından hep uzak durmaya çalıştım."
"O telefon sapığı?.."
"Evet,Jamie Moriarty idi.Bu kadar ileri gittiğine göre bu konuda gerçekten ısrarcı.Ne kadar hoşumuza gitmese de onunla kumar oynamaya mecburuz Johanna...Daha fazla kişiye zarar gelmeden..." dediğinde gözleri minik Scott'a kaydı.Korkuyordum,Sherly de korkuyordu.Koltuğundan kalktı ve oğlumla bana sarıldı.

"Bu artık bir oyun değil..."