FemLock! AU

•Bay Hudson•

Ücreti şoföre uzattım ve taksiden indim.Başımı kaldırdığımda harika bir görüntüye sahip gökyüzüyle adeta büyülendim.Havanın güzelliği aynı zamanda kalbimi ferahlatıp içine umut da dolduruyordu.Kesinlikle ben sonbahar mevsiminin kadınıydım.

Yeni sokağımı ve -pek de haz etmediğim-
yeni ev arkadaşımla oturacağımız binayı inceliyordum ki onu bana yan dönmüş,telefonuyla ilgilenir şekilde gördüm.İstemesem de birkaç adım atıp selam vermem gerektiğini biliyordum.

"Ah,merhaba Bayan Holmes!"
"Sadece Sherly lütfen."

İşte! Tebessüm etmişti! Tanrım,o an biraz fazla endişelendiğimi düşündüm.Her şey olması gerektiği gibi ilerleyecekti.En azından buna kendime inandırmalıydım...

Telefonunu sağ cebine atıp sol cebinden anahtar çıkardı ve kapıyı açmaya yöneldi.
Hızlı adımlarla içeri girerken "Ev sahibimiz Bay Hudson dairesinde olmalı,hadi gel,kendi dairemize çıkmadan ona bir görünelim Johanna." dedi.

Vay canına...Adımı öyle içten söylemişti ki onu reddetmek pek mümkün gibi görünmüyordu.Onu takip ettim.Binayla kendini tamamlamış koyu kahverengi tahta kapıyı tıkladı.Sesin içeriden geldiğine emin olmuş aynı zamanda da uzaktan seslenildiğini anlamıştım.

"Bulaşık yıkıyorum! Kapı açık,girin!"

Yaşlı olarak nitelendiremeyeceğim,orta yaşın biraz üstündeki ses tonuyla yaşına göre dinç bir beden bizi mutfağa çağırdı.Mutfağa gitmek için salondan geçmek gerekiyordu ve söylemeliyim ki,evin salonu muhteşem dekore edilmişti.Bina bile bu kadar görkemli değilken içinin bu kadar kaliteli döşenmiş olması dikkatimi çekti.

Yaşlı adam,bulaşık bezini tezgaha serip lavabodan çektiği gömleğinin sıvanmış şekilde kollarını açarak "Oh! Sherly! Misafir mi getirdin? Tanrı aşkına,neden haber vermedin?! Sizin için bir şeyler hazırlardım.Ha! Durun,elim hızlıdır! Çabucak çörek pişiriveriyim!" dedi.Yanımdaki beni ürperten bedenden sonra yeni ev sahibimizin neşeli ve düşünceli tavırları iyi gelmişti.

Nazikçe "Lütfen zahmet etmeyin! Düşünmeniz yeterli zaten.Dışarıda,yanımda getirdiğim birkaç koli ve bavul var.Onları alıp yeni dairemize taşımak isterim." dedim.
Bunları dedikten sonra Sherly'e baktım ama o,boş boş gözlerini etrafta gezdiriyor ayrıca hiçbir memnuniyet göstergesi göremediğim için yeniden rahatsız olmaya başlıyordum.

"Yardım lâzım mı hayatım?"
"Hayır,lütfen,yorulmanızı hiç istemem.Birkaç parça zaten,yeni ev arkadaşımla hâllederiz diye umuyorum."

Tebessüm ve küçük bir umutla Sherly'e tekrar baktım.Bu sefer göz göze gelmeyi başardım.

"Endişelenme Johanna,bizimkiler hâlleder!"
"Bizimkiler de kim?"
"Evsiz ağı!"
"Ne ağı?"

Birden dışarı fırladı ve binanın kapısından bağırmaya başladı.

"Aden! Kory! Gelin çocuklar!"

Birden ev sahibimizin evinin kapısının önünde iki küçük,kötü giyimli çocuk belirdi.Arkalarında da Sherly Holmes duruyordu.İki eliyle çocukları gösterek
"Evsiz ağım!" dedi ve gülümserken devam etti.
"Eşyalarını taşımada ve davalarımızda çokça yardımları dokunacak!"