Chapter 11
Die
"Tingnan mo iyang si Elsa, feeling niya naman ang ganda ganda niya, ha!" inis na sinabi ni Therese habang tinitingnan ang schoolmate naming si Elsa na naglalakad kasama ang kaniyang mga boy friends. She's beautiful and rich kaya marami rin ang may gustong makipagkaibigan sa kaniya.
Napairap ako. Inggit ka lang, Therese eh.
"Actually she's prettier than you." I mumbled.
She looked at me with pure disbelief. "Ew! No way. Look at her face? Ang panget ng kilay niya! Even her nose is not perfect. Ang panget din ng cheekbones niya!"
I smirked. "Just accept it, Therese. I know you are just insecure."
"Insecurities isn't on my vocabulary, Ariann. I know you know that." irap niya at tinaasan ako ng kilay.
"Whatever, Therese..." halakhak ko na may halong panunuya.
She sighed harshly saka padabog na umalis. Mas lalo pa akong napahalakhak. Not my fault. Tumingin ako kay Taylor at Danica na nagdadalawang isip kung susunod ba kay Therese. I raised my brow. Go ahead. I don't need you, girls.
"Excuse me, Ariann..." mahinang sinabi ni Danica.
Hindi ako kumibo. Dahan-dahan siyang tumayo at sinundan si Therese. I looked at Taylor. What are you still doing here? Ba't hindi ka pa umaalis? Ah! I knew it! You really want my bag that much, huh?
"You can go now, Taylor. Don't worry. I'm true to my words. You can have my bag. It's on our SUV." I smiled sweetly.
Pilit na ngumiti sa akin si Taylor at agad nang umalis. Napairap na lang ako sa kawalan. Kung kaya nilang makipaglaro, well I can play better.
Sila ang unang lumapit sa akin pagkapasok ko sa cafeteria. I guess natakot sila sa sinabi ko kagabi. Well, they should. Mabuti nga sila at sila ang pinili kong kaibigan among the girls here in our school. They should be thankful they have me as their friend.
Inilibot ko ang paningin ko sa buong cafeteria. Some girls were looking at my way, smiling and waving at me. I smiled and waved too.
"Wow. I'm surprised! The Ariann De Guzman is alone right now! No friends around?" A mocking voice spoke from behind.
I immediately turned around to see who it was. Naningkit ang mga mata ko nang makita ko si Mavy. My annoying cousin.
"What are you doing here?" bored kong tanong.
He chuckled at saka umupo na rin sa tabi ko.
"Ang sungit sungit mo talaga..." halakhak niya at kinurot ang ilong ko.
"Mavy!" naiinis kong hinawi ang kamay niya at simamaan siya ng tingin.
"Kita mo, ang sungit talaga." he tsked.
I rolled my eyes heavenward. "Ano bang ginagawa mo dito? Are you that bored to come here just to annoy me?"
"Namiss lang naman kita, pinsan eh..." he teased.
Inirapan ko siya at humalukipkip. "Don't annoy me please. Masasapak talaga kita..."
Tumawa siya at inakbayan ako. Agad ko namang tinanggal iyon at hinampas siya.
"Ano ba, Mavy! Amoy babae ka!" I grimaced at napanguso.
"Well, I just had my-"
"Mavy!" inis kong sigaw. Knowing my cousin, alam ko na kung ano ang ibig niyang sabihin. Ew!
Humalakhak siya at inakbayan ulit ako. "Arte nito!"
Sinimangutan ko siya at muling inirapan. "Bakit ka ba kasi nandito?"
YOU ARE READING
Trapped In The Past (COMPLETED)
Romance"Kahit ano pang gawin mong pang-iiwan sa akin. Babalik at babalik ka pa rin pabalik sa mga braso ko. Remember that, Ariann. Remember that." - Joel Nicolas Salvedia