Trapped In The Past (COMPLETED)

Chapter 36

Chapter 36

Over

Hindi pa rin ako makapaniwala na nasa harapan ko siya ngayon. It's been years at ang huli naming pagkikita ay noong debut ko pa.

Seeing my old friend in front of me made me think the place where we met. Yes. I treated him as my friend even if he's some kind of a jerk years ago. But anyway, we aren't young anymore, we're now adult so kalimutan na ang dapat kalimutan.

"How are you? Wow! What a coincidence!" aniya habang umiiling iling.

Natawa din ako. Yes. What a coincidence. Of all places na magkikita kami dito pa talaga sa isang hotel.

"Well. I'm perfectly fine. Ikaw? Anong trabaho mo?" tanong ko.

He smiled at me. Gah. He changed too. He looked matured now pero makikita mo pa rin ang pagiging playful niya sa kaniyang pagngiti. Iyon bang parang may binabalak siyang masama na hindi mo magugustuhan.

"Oh. I'm now a chef. Ikaw?" sabi niya.

Namilog ang mata ko sa kaniyang sinabi. "Wow! You're a chef? Really? I-I mean I thought you're an engineer or an architect!" mangha kong tanong.

He chuckled. "Well, my daddy wants me to be an engineer but I refused though. Hindi iyan ang interest ko. I love cooking so..." he shrug.

Kinagat ko ang labi ko habang naiimagine siya sa kaniyang uniform. Hindi ako makapaniwala. I never thought he's a chef! Wow.

"Ikaw? Anong trabaho mo?" aniya nang matahimik ako.

"Ah! I'm now a flight attendant." sagot ko.

He bit his lip and looked at me with shock. "Really? Wow! I never thought you're a... what? Flight attendant!" he said in awe. "I can imagine you walking with your uniform- wow. Should I book a plane ticket now?" he smirk.

Tumawa ako sa kaniyang kalokohan. "Tumigil ka nga! Baliw ka talaga kahit kailan." natatawa kong sinabi.

He laughed too. And I realized he's also wearing a casual clothes. He's here to unwind too, huh?

"Sinong kasama mo pala dito?" tanong ko sa kaniya.

"I'm with my girlfriend." sagot niya nang nakangiti.

Nanlaki ang mata ko sa kaniyang sinabi. "Really? You have a girlfriend? Buti at may nagkagusto sayo." natatawa kong sabi.

Sumimangot siya at tinaasan ako ng kilay. "Girls flock at me, Ms. Ariann. Sa gwapo kong ito?" mayabang niyang sinabi.

Humagalpak ako sa tawa sa kayabangan niya. Mahangin pa rin siya hanggang ngayon at iyon ata ang hindi magbabago sa kaniya.

"Ikaw? Sinong kasama mo dito?" siya naman ang nagtanong.

Noon ko lang narealize na kasama ko pa pala ang anak ko. Mabilis kong hinila ang kamay niya para maipakita siya kay Gabriel.

"I'm with my family and with my son." sabi ko at ipinakita sa kaniya si Nico na sobrang seryoso ng mukha at nakasimangot pa.

Bahagya akong nagulat sa reaksiyon niya. Anong nangyari sa excited at masayang Nico kanina?

"Oh? You have a son?" sobrang gulat na tanong ni Gabriel.

Tumango-tango ako. Sanay na ako sa ganiyang reaction. "Yes. His name is Jace Nicholai. Nico, say hi to your Tito Gabriel." nakangisi kong sinabi at mas hinila pa siya papalapit.

"Hi..." masungit na bati ng anak ko.

"Hello, big boy. I'm Tito Gabriel, your Mama's friend. How old are you?" malumanay na tanong ni Gabriel na biglang umupo para malevel ang mukha ng anak ko.