Trapped In The Past (COMPLETED)

Chapter 35

Chapter 35

Recognition

I was stunned for a moment. I can't even move a finger. He's really here! In front of me! I'm not hallucinating! He's really true!

Hindi ko maalis ang tingin ko sa kaniya. Lalo na sa kaniyang mukha. He really changed. He's now a bit taller than the last time I saw him. Messy hair. Chiseled jaw and there was a growing tiny stubble on his chin na mas lalong nakadagdag sa kaniyang madilim na mukha. Dark and hawk like eyes and a very pointed nose.

Damn it. He's so much look like my son! I can see my son in him! They're very much alike. Ipinilig ko ang ulo ko at balak na sanang mag-iwas ng tingin nang bigla siyang tumingin sa akin.

Napakurap kurap ako at halos mawalan ng hangin sa katawan. Damn and his effect on me. Habang siya ay halos wala man lang reaksiyon sa mukha. It's like he doesn't even know me the way he look at me.

"S-sir, e-eto na po ang card n-niyo..." malambing na tawag ng babeng kahera.

Naputol agad ang titigan naming dalawa dahil sa biglaang pagsingit ng babae. Napasimangot ako at tumingin na lang din sa harapan. The girl is blushing while looking at Joel. Bahagya pang nanginig ang kaniyang kamay habang inaabot ang card kay Joel. Napairap ako at padabog na kinuha ang mga pinamili. Napatingin naman sa akin si Joel nang makita ang ginawa ko. Tumaas ang kilay ko at sinubukan na hindi magpaapekto sa kaniyang malalalim na mata.

"Thank you. I'll just pay you once we meet again," huli ko na naisipan kung ano ang nasabi ko.

Tumaas ang kilay niya at nag-iwas naman ako ng tingin sa kaniya. Bahagya kong nasulyapan ang kaniyang suot at nakita kong nakasuot siya ng pang jogging na damit. He jogged too? Bakit hindi ko siya nakita? Bahagyang umakyat ang mata ko sa kaniyang pang-itaas. He's wearing a black sleevesless shirt showing his hard and big muscles. Nanuyo ang lalamunan ko at agad na nag-init ang pisngi ko.

Dang. What the hell did he do over the years for gaining a body like that?

Umakyat muli ang mata ko sa kaniyang mukha at noon ko lang napansin ang kaniyang pawis. He's sweating too but why does he still smell so damn good? I can smell his scent from where I am standing. Very manly and sexy. His hair is a bit damp and I don't know why I find him appealing. Like what the fuck.

Ipinilig ko na lang ang ulo ko at bumuntong hininga. "I need to go. Thanks again." seryoso kong sinabi.

And Mavy is so damn fucking right! He's here in Makati too! At posibleng malapit lang din ang kaniyang bahay dito gayon na nagkita kami dito! Oh, is fate playing us right now?

What a small world, huh? Ngayon pa talaga kami nagkita na mukha akong dugyot dahil sa pawis at sa ganitong damit pa. Eh ano namang ngayon, Ariann? Ano naman kung mukha kang dugyot. Ano naman ang pakialam ko? Pakialam ko kung maturn off iyon sa akin. As what I've said, I'm not into relationship- wait, bakit napunta ang usapan sa relationship?

I groaned. Napailing na lang ako at hindi na siyang muling nilingon. Patuloy lang ako sa pinto dala-dala ang mga binili ko, since babayaran ko naman iyon, so automatically sa akin 'to. At sa paglabas ko ay doon ko pa lang ako nakahinga ng maluwag. Pakiramdam ko ay nasakop ni Joel ang buong store at para akong nabunutan ng tinik sa paglabas ko. At hindi ko rin masisisi kong bakit ganoon na lang ang reaksiyon ng babaeng cashier. Joel is so intimidating. His eyes speaks arrogance and hatred. At hindi mo mapipigilan na matunaw sa kaniyang mata. And that's how I felt when his piercing eyes darted at me.

Dala-dala ko pa rin ang kaba, gulat at panghihina pauwi. My legs is so weak na pakiramdam ko ay matutumba ako ano mang oras. His effect on me didn't change. Ganoon pa rin gaya ng dati. And it's so unfair! Mukha siyang hindi nagulat noong makita ako. At wala rin akong makitang expression sa kaniyang mukha kundi ang lamig. Other than that, he's expressionless!