Trapped In The Past (COMPLETED)

Chapter 29

Chapter 29

Slapped

"Mom," sambit ko nang pumasok ako sa bahay namin.

Agad na napalingon si Mommy sa akin nang marinig ang boses ko. Nakaupo silang pareho ni Daddy sa may living room namin na parang may pinagtatalunan. Nakakunot noo at mukhang galit ang kaniyang expression nang madatnan ko siya.

"Ariann! Where have you been?! We're worried sick, hija!" patakbo akong tinungo ni mommy at niyakap.

Hindi ako umimik at nanatili pa rin ang mata sa kaniyang likuran. Agad na uminit ang ulo ko nang magkatinginan kami ni Daddy. Nakaupo lang siya at tila parang hangin akong tinitigan pabalik. I pursed my lips in annoyance.

"I'm sorry, Mom. I was with the Salvedia's last night." I said loudly. Para marinig ni Daddy kung saan ako galing.

Nakita ko ang pag tiim bagang ni Daddy nang banggitin ko ang apelyido nila Joel. Ang kaninang seryoso at mahinahong mukha ay napalitan ng galit. Tumayo siya at may galit akong tinungo.

"Saan ka nanggaling?" Daddy's voice thundered the whole mansion.

Mommy gasped. Hinawakan niya ang braso ko at itinago sa kaniyang likod.

"Eugene! Stop it!" galit na ding sigaw ni Mommy.

Nagtiim bagang ako. "I was with them last night. The Salvedia's." sarkastiko kong sinabi.

Mommy's grip on me tightened. Alam kong pinipigilan niya akong sumagot pa kay Daddy pero hindi ko siya tiningnan. Nanatili ang galit sa akin habang nakatingin sa sariling ama.

"Ang tigas tigas ng ulo mo! I told you to stay away with those poor people! Hindi mo alam kung anong klaseng tao sila-"

"Oh, really, Dad? After what you did to them, ganiyan pa rin ang sasabihin mo? How could you, Dad. How could you." punong puno ng poot na sinabi ko.

"Ariann..." mommy called.

"Iyan ba ang nakukuha mo sa pamilyang iyon? Ha?! Ang sumagot sagot sa akin?"

"Can you please stop, Dad? It's your fault! They're kind to me despite of what you did-"

"You don't understand! Hindi ka ba nagtataka kung bakit mabait pa rin sila sayo na imbes ay magalit dahil sa ginawa ko sa kanila? Hindi mo maintindihan, ano?"

"Ikaw ang hindi ko maintindihan, Dad-"

"They are into your money! Our money! Mabait sila because you're a De Guzman!  They want your money-"

"Dad... Dad..." mariin kong tawag at itinaas ang isang daliri. "Tumigil ka na, please?" galit kong sinabi.

"Eugene. Tama na, okay? What you did was wrong in the first place! You were the one who ruined her birthday! Kung hindi mo sana iyon ginawa, hindi lalayo ang anak mo sayo!" si mommy na hindi na rin nakayanan.

"Ginawa ko lang dapat ang tama, Lannie! Alam mo na pera lang ang habol ng lalaking iyon sa anak natin! I'm just protecting her from that family!" giit ni daddy.

"Hindi tama ang ginawa mo, Eugene!" si mommy.

Nagtiim bagang si daddy. "Siguro ay gusto mo lang makita ang walanghiyang ex mo, ano?!" galit na sigaw ni Daddy.

Kumunot ang noo ko. Anong ex?

Nagtaas ang baba ang balikat ni Mommy at hindi makapaniwalang tiningnan si daddy. "What the hell are you talking about, Eugene?"

Daddy laughed mockingly. "Akala mo ba hindi ko alam? I know you still love him!"

Wait... what? What the hell are they talking about?