«Οι πράξεις μας λένε όσα η λογική αρνείται να πιστέψει»
Το οξυγόνο χάθηκε. Αυτή τη φορά όμως χάθηκε μέσα στο φιλί τους. Ένα φιλί γεμάτο μίσος , πάθος ,δύναμη για κατάκτηση και αγωνία για το μετά. Φόβο για τις συνέπειες. Φόβο για το αύριο. Για την στιγμή που το φιλί θα τελειώσει και θα αντικρίσει ο ένας τον άλλο. Κάνεις από τους δυο δεν σταμάτησε και προς έκπληξη του Λίαμ η Καρίνα ανταπέδωσε πιο γρήγορα από ότι εκείνος περίμενε. Ίσως ήταν η έκρηξη της στιγμής. Ίσως πάλι ήταν μια απλή αντίδραση του οργανισμού της. Ότι και να ήταν, σίγουρα δεν θα έβγαινε σε καλό για κανέναν από τους δυο. Τα χέρια άρχισαν να κουνιούνται από μόνα τους ανεξέλεγκτα. Τα δικά της έπιασαν τα μαλλιά του και τα τράβηξαν απότομα προς τα πίσω . Σε κάθε της τράβηγμα εκείνος πίεζε τα δικά του στον κορμό της και την έφερνε πιο κοντά. Πλέον δεν υπήρχε κανένα κενό. Ένιωσε το σκληρό του μόριο πάνω της και τότε ήρθε η συνειδητοποίηση της πράξης. Το κορμί της αυτόματα τραντάχτηκε . Ο Λίαμ το κατάλαβε. Δάγκωσε δυνατά τα χείλη της μόλις εκείνη τα σφράγισε και τα μάτωσε.
Τραβήχτηκε πρώτος. Η Καρίνα έμοιαζε σοκαρισμένη άλλα εκνευρισμένη συνάμα με την επιλογή της να τον φιλήσει πίσω. Το αναψοκοκκινισμένο της πρόσωπο ούρλιαζε πως όλο αυτό ήταν λάθος. Ξάφνου τα χαρακτηριστικά της αγρίεψαν. Τον έσπρωξε και τον χαστούκισε. Ξανά... αυτή τη φορά όμως έτρεξε μόνη της στο δωμάτιο και κοπάνησε δυνατά την πόρτα πίσω της. Ξέχασε την πεινα. Ξέχασε την διψα. Ξεχασε τα πάντα. Το μόνο που ενιωθε ήταν οργή.
Ο Λίαμ έπιασε το μάγουλο του και γέλασε.
«Σπας... Συντομα θα ξεχασεις τον εαυτό σου όπως και εκείνη... » Μουρμούρησε και σίγουρος πως δεν θα τον ενοχλησει ξανά μέχρι αύριο εκατσε στον καναπέ. Είχε το γνώθι εαυτόν για την πραξη του. Δευτερολεπτα μετά την κίνηση του γνώριζε πολύ καλά τι έκανε. Δεν σταμάτησε όμως. Επελεξε να την φερει στα ακρα. Να την τσιγκλισει και να δει μέχρι που μπορεί να φτάσει.
Στην άλλη πλευρά του δωματίου επικρατούσε σιγή. Η Καρίνα αδυνατούσε να κατανοήσει την πράξη της πόσο μάλλον την προέλευση της. Ενιωσε ηλίθια. Από την άλλη προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό της ότι δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μία έκρηξη της στιγμής. Ολα θα τελείωναν αύριο και ήταν γεγονός. Ξάπλωσε στο κρεβάτι και διέταξε το υποσυνείδητο της να κατεβάσει ρολά. Ηταν ήδη αρκετά εξαντλημένη και ήξερε πως όσο και να σκεφτόταν αυτό που προηγήθηκε δεν Θα άλλαζε τίποτα στο μέλλον.
YOU ARE READING
Dark Secrets: The Game Of Blood
AdventureΣκοτάδι ... Σε τυλίγει γλυκά και σε παρασέρνει στην μαυρίλα του. Πόνος...Στέκεται βουβός και σου υπενθυμίζει όλα όσα δεν είσαι και δεν θα γίνεις ποτέ... "Αυτό που μου ζητάς είναι αδιανόητο διάολε!" Φώναξε αλλά εκείνος δίχως οίκτο την χαστουκισε.Τα...