Dark Secrets: The Game Of Blood

Ένα βήμα πριν το τέλος

"Το συμβόλαιο θα αλλάξει μορφή. Θα πάρει τη γεύση του θανάτου και όλοι θα πληρώσουν στο τέλος..."

Η έπαυλη ήταν τρομακτική. Έξω είχε παντού αναρριχωμενα φυτά και η Καρινα ανατρίχιασε. Ο φωτισμός ήταν λιγοστός και θα ασφάλεια δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο περίμενε.

"Ωραίο μέρος για πεθάνει κανείς..." μουρμουρησε ο Γκαελ και γέλασε

"Σκάσε Γκαελ...Εσύ Κοίτα να πάρουμε την υπογραφή και δεν μας ενδιαφέρει τίποτα άλλο..." απάντησε ο Λιαμ και εκείνος γύρισε τα μάτια του.

"Μια παρατήρηση έκανα μόνο... Τελικά η επιλογή να έρθουμε σε αυτό το σπίτι και όχι στο κεντρικό που είναι στην καρδιά της Ρώμης ήταν η καλύτερη... "

Ο Λιαμ δεν απάντησε. Το αυτοκίνητο σταμάτησε και οι άντρες του Ραμιρεζ πλησίασαν. Άνοιξαν τις πόρτες και έπιασαν αμέσως την Καρινα βγάζοντας την έξω.

"ΚΆΤΩ ΤΑ ΧΈΡΙΑ ΣΑΣ ! Η ΚΟΠΈΛΑ ΜΟΥ ΑΝΉΚΕΙ ΜΈΧΡΙ ΤΗΝ ΣΥΜΦΩΝΊΑ... !" Ο Λιαμ άρπαξε τον έναν και τον έσπρωξε. Ο άλλος την άφησε αμέσως

"Συγνωμη κύριε Κολινς . Είχαμε εντολές να την βάλουμε σε άλλο δωμάτιο..."

"Σκασμός! Θα ξεχάσω την συμπεριφορά σου. Και τώρα οδήγησε μας στο αφεντικό σου !"

"Μάλιστα κύριε...Από δω " απάντησε δειλά ο φρουρός.

Προχώρησαν μέχρι την είσοδο και μπήκαν μέσα. Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική

"Αγαπητέ μου παλιοφιλε! Ο Γκαελ δεν με ενημέρωσε πως θα έρθεις!" Αποκρίθηκε ο Τζουλιανο και κατέβηκε την μεγάλη σκάλα

"Αποφάσισα πως ένα ταξίδι θα ήταν καλό... Είμαστε έτοιμοι;"

"Πάντα! Ακολουθήστε με κύριοι...Και κύριες..." Είπε πονηρά και έγλυψε τα χείλη του ... Η Καρίνα αηδιασε .

Έφτασαν σε μια μεγάλη αίθουσα και ο Τζουλιανο άνοιξε την πόρτα. Μέσα υπήρχε ένα γραφείο στο οποίο ήταν καθισμένος ο Τζέικομπ. Μόλις τους είδε σηκώθηκε όρθιος. Εστίασε το βλέμμα του στην Καρινα και ανασηκωσε τα φρύδια του .

"Μάτια εδώ εραστή...Δεν υπογράψαμε ακόμα!" Πετάχτηκε ο Λιαμ και ο Τζέικομπ γέλασε.

"Πάντα καυστικός! Καθίστε παρακαλώ..."

Οι άντρες έκατσαν και για τα επόμενα δέκα λεπτά συζητούσαν για δουλειές. Η Καρίνα περίμενε ανέκφραστη κοιτάζοντας το τζάκι που έκαιγε... Περίμενε την καταδίκη της σιωπηλα.  Έριχνε που και που ματιές προς τον Λιαμ αλλά εκείνος δεν την κοιτούσε καθόλου...