Dark Secrets: The Game Of Blood

Το δείπνο της κόλασης

"Θέλω να φύγω!Θέλω να χαθώ...Να σβήσω, να εξαφανιστώ!"

Η ατμόσφαιρα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου ήταν αρκετά ζεστή. Μικρά όμορφα κίτρινα φωτάκια υπήρχαν στολισμένα στους τοίχους και έδεναν άψογα με τα όμορφα κεριά πάνω στα τραπέζια. Έφτιαχναν έναν τέλειο ρομαντικό αλλά συνάμα δυνατό και σοβαρό συνδυασμό. Η αμηχανία μόλις η Καρινα είδε το μέρος εμφανίστηκε. Ο Μπεν από την άλλη τα έκανε όλα χειρότερα όταν ακούμπησε απαλά των ραχοκοκκαλιά της δίνοντας της το ερέθισμα να προσχωρήσει και να διαλέξει κάποιο τραπέζι.

Με γρήγορα βήματα απακρυνθηκε από κοντα του και κάθισε σε ένα από τα τραπέζια που υπήρχαν στο βάθος.

Ο Μπεν πήρε θέση απέναντι της και σήκωσε το χέρι του προς το σερβιτόρο.

"Μου φαίνεται τόσο περίεργο!Δεν μπορείς να φανταστείς!" Είπε κι εκείνη κούνησε το κεφάλι της .

"Εμένα να δεις , ποιος θα μου το έλεγε πως θα κάποτε θα τρώγαμε μαζί... Αυτά έχει η ζωή όμως υποθέτω... Λοιπόν; Πώς είναι η ζωή σου ; Ξέρω ήδη πως είσαι αστυνομικός αλλά τίποτα παραπάνω..."

Ο Μπεν χαμογέλασε... Άρχισαν να συζητάνε για τα πάντα. Για το πώς εξελίχθηκαν οι ζωές τους και για τα εφηβικά τους χρόνια. Παραδόξως η Καρινα άρχισε να αισθάνεται αρκετά οικεία με την κατάσταση. Της ειπε πως είναι ελεύθερος και πως βρίσκεται σε άδεια αυτή τη στιγμή ενώ εκείνη όπως ήταν αναμενόμενο του ειπε ψέματα. Αναφέρθηκε στη ζωή της και τον ενημέρωσε πως σκοπεύει να φύγει ξανά πίσω.

"Λοιπόν; Τι θα έλεγες για ακόμα ένα μπουκάλι κρασί;"Την ρώτησε κι εκείνη κούνησε αρνητικά το κεφάλι

"Νομίζω το ένα ήταν αρκετό"είπε χαμογελαστή

"Ξέρεις... Εμ ...." Ο Μπεν άρχισε να κομπιαζει και η Καρινα παραξενευτηκε

"Τι συμβαίνει;" Ρώτησε κι εκείνος ξεφυσηξε

"Θυμάσαι την πρωτη μέρα στο σχολείο που έπεσα πάνω σου ;" Η ερώτηση του της προκάλεσε δυσφορία... Από εκείνη την μέρα τον ξεχώρισε και τον ερωτεύτηκε. Οι αναμνήσεις της προκάλεσαν ένα ελαφρύ πικρό γέλιο...

"Θυμάμαι..." Είπε σιγάνα και ο Μπεν αναστέναξε ξανά

"Κοίτα πως κάνω δηλαδή είναι απίστευτο!"Είπε πιο δυνατά και ήπιε και την τελευταία γουλιά από το κρασί

"Είσαι εντάξει;" αποκρίθηκε εκείνη

"Όχι Καρινα ... Τίποτα δεν είναι εντάξει... Ξέρεις πόσα χρόνια ήθελα να σου μιλήσω και φοβόμουν;" Η Καρινα τον κοίταξε σοκαρισμένη