Dark Secrets: The Game Of Blood

Ο Χρόνος κύλησε

"Βλέπεις έναν καταρράκτη και σε πιάνει μελαγχολία...Άραγε το νερό που πέφτει αν είχε επιλογή ...θα έπεφτε;"

Ο Μαξ πλησίασε το διάδρομο..
Έβγαλε το σιγαστηρα από την εσωτερική τσέπη του δερματινου μπουφάν και τον κουμπωσε στο όπλο. Έριξε μια τελευταία μάτια στον Γκαελ που κείτονταν αναίσθητος στο διάδρομο και έσφιξε το όπλο.

Στόχευσε την κλειδαριά και πήρε μια βαθειά ανάσα . Έριξε κι εκείνη έσπασε μονομιάς.

Μπήκε σαν το σιφουνα στο σπίτι και κατευθύνθηκε γρήγορα προς το δωμάτιο της ....

Λίγα λεπτά πριν ...

"Γιατί είσαι εδώ;Που είναι ο Λιαμ ;" Ρώτησε όταν την ειδε στη ρεσεψιόν και εκείνος άρχισε να μασάει τα λόγια του

"Γιατί γύρισες τόσο νωρίς...εμ ..."

"ΜΑΛΑΚΑ ΘΑ ΣΕ ΘΑΨΩ ΛΕΓΕ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ!!!" χωρίς να περιμένει απάντηση τον έσπρωξε και έτρεξε προς τις σκάλες ανεβαίνοντας τα σκαλιά δύο δύο. Ο Γκαελ τον ακολούθησε. Μόλις έφτασε στο ρετιρέ τον άρπαξε από το μπράτσο και ο Μαξ γύρισε απευθείας και τον χτύπησε δυνατά στο πρόσωπο.

"Στο ορκίζομαι αν έκανες κάτι θα σε σκοτώσω!!!" Είπε και ολοκλήρωσε το δημιούργημα του δίνοντας του μια κλωτσιά στη κοιλιά....

Παρόν

Κλώτσησε με δύναμη την πόρτα και όπλισε για παν ενδεχόμενο... Ένα ρίγος συνοδευόμενο από μια βαθειά ανατριχίλα διαπέρασε το κορμί του μόλις τους είδε. Έβαλε την ασφάλεια στο όπλο και το κατέβασε προχωρώντας πιο κοντά...

"Μια φορά... Μια γαμημένη φορά να παραδεχοσουν τα συναισθήματα σου γαμωτο ..." Είπε και στάθηκε κοιτάζοντας τους.

Η Καρίνα ήταν τραβηγμένη στην άκρη του κρεβατιού. Γυρισμένη στο πλάι με το χέρι της πεσμένο πάνω στα μαλλιά του. Φορουσε μονο τα εσώρουχα της ενω ο Λιαμ έμοιαζε να κοιμάται... Ήταν καθισμένος  στο πάτωμα και το κεφάλι του ξεκουραζοταν δίπλα της . Η εικόνα που τον σόκαρε περισσότερο ήταν το πρόσωπο της.  Σημάδια που δεν  υπήρχαν νωρίτερα τον έκαναν να αναλογιστεί πως ο Λιαμ την χτύπησε. Πάραυτα όμως, ο τρόπος με τον οποίο είχε ακουμπισμένο το χέρι της στα μαλλιά του τον έκανε να συνηδητοποιησει πως αυτή η γυναίκα έκρυβε ένα μεγαλείο ψυχής μέσα της. Ήταν πιο δυνατή από όσο νόμιζε ... Ακόμα και μετά από όλα αυτά η εικόνα έβγαζε τρυφερότητα και κατανόηση. Ο Μαξ ήταν αποσβολωμένος. Δεν είχε καν λόγια για να περιγράψει την μαυρίλα που τον τύλιξε.