Dark Secrets: The Game Of Blood

και συνεχιζω να σ'αγαπώ....

"Μπορεί να μην έχω εσένα...Αλλά Έχω ένα κομμάτι σου για πάντα να με συντροφεύει..."

3 χρόνια αργότερα... Σικάγο.

"Κοίταξες ξανά τα χαρτιά;"

"Ναι Λιαμ .Όλα είναι έτοιμα... Το μόνο που μένει είναι να στείλουμε στην κατασκευαστική την ιδέα μας κι εκείνοι να το κάνουν πράξη... Το μεγαλύτερο ξενοδοχείο σε όλη την Ευρώπη!!! Έτσι θα γράφει ο τύπος!"

Ο Μαξ έκανε μια σβούρα ενθουσιασμένος και ο Λιαμ χαμογέλασε...

"Ξέρεις πόσο καιρό έχω να σε δω να χαμογελάς; Στα τρία χρόνια τα χαμόγελα σου είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού..."

"Προσπαθώ Μαξ ... " Είπε και σηκώθηκε από την καρέκλα...

"Τι λες να πάμε οι ίδιοι τα σχέδια; Ένα ταξίδι ίσως σου κάνει καλό..."

"Δεν ξέρω  ... "

"Εχεις να βγεις από το σπίτι και εγώ δεν ξέρω από πότε! Δεν σηκώνω κουβέντα! Φτάνει πια το μοιρολόι Λιαμ. Εσύ την άφησες.... Ξέρεις πολύ καλά πως εκείνη..."

"Εκείνη θα έμενε...κι εγώ θα την κατεστρεφα!!!" Συμπλήρωσε ο Λιαμ και άρπαξε το πρωτο μπουκάλι που είδε πάνω στο μίνιμπαρ.

"Λοιπόν... Πάω να κλείσω εισιτήρια για Λονδίνο! Δεν θα κάνουμε πάλι αυτή τη συζήτηση..."

Ο Μαξ έφυγε από το γραφείο και ο Λιαμ κοίταξε έξω από το παράθυρο τον γκρίζο ουρανό...

"Αν έμενα μάτια μου δεν θα σε έκανα ποτέ ευτυχισμένη..." Μονολόγησε και άνοιξε το μπουκάλι...

Λονδίνο μια ημέρα μετά

"Καρινα παρέλαβες τα έγγραφα; " Ρώτησε η Τζέιν  χαρούμενη και την τράβηξε από το χέρι.

"Παιδί μου θα μου βγάλεις το χέρι!!! Τι τραβάς έτσι;"

"Έχει δίκιο Τζέιν! Αν της βγάλεις το χέρι εγώ μετά που θα βάλω τη βέρα;" Ένας άντρας ψηλός, μελαχρινός και αρκετά γοητευτικός ξεπρόβαλε από πίσω τους.

Η Τζέιν σήκωσε το φρύδι της και τον έσπρωξε

"Έλα μωρέ γκρινιάρη! Αφού ξέρεις πως θα στην φέρω ολόκληρη στην εκκλησία! Γιατί παραπονιέσαι;" Η Τζέιν έκλεισε το μάτι στην Καρινα και κάθισε στην καρέκλα.

"Λοιπόν, αν και δεν θέλω να χαλάσω αυτή την ωραία ατμόσφαιρα ήρθα να ενημερώσω την πανέμορφη γυναίκα μου πως θα πρέπει να λείψω από την εταιρεία για λιγο.. Το θέμα είναι πως περιμένω πελάτη..."