ყველაფერი ძალიან მაგრად მიდიოდა-ოთხი თვის განმავლობაში განუწყვეტლივ ვმოგზაურობდით-ბოლოს კი,როცა სახლში დავბრუნდით,ძალაგამოცლილი ლუკი იქვე,მისაღებში გაიშხლართა და საცოდავად ამოიკვნესა:
-ყველამ დამანებეთ თავი-აღარსად წასვლა აღარ მინდა.
ისეთი სასაცილო იყო,რომ თავს ძლივს ვიკავებდი-არ მინდოდა გიჟივით ხარხარი დამეწყო-ეშტონმა და კალუმმა კი მაშინვე მასთან მიირბინეს,წამოაყენეს და სიცილით უთხრეს:
-ძმაო,ძალიან დაიღალე-მოდი,ოთახში შეგიყვანთ და დაისვენე-ბოლოს კი სვენებ-სვენებით შეიყვანეს თავის ოთახში,ხოლო როცა დაბრუნდნენ,მხიარულად შესძახეს:
-საქმე დასრულებულია.
მართალია უკვე სახლში დავბრუნდით,მაგრამ რაღაც მაინც მიღრღნიდა გულს-ყოველთვის მეგონა,რომ ის მანიაკი ნებისმიერ წუთს შეიძლებოდა დაბრუნებულიყო და ჩვენთვის ისევ რამე დაეშავებინა
ამ ფიქრებში ვიყავი გართული,როცა უეცრად კალუმის ხმა გავიგე-მხარზე ნაზად დამკრა ხელი და მხიარულად შესძახა:
-ჰეი,მის ჰემინგს,რაშია საქმე? ყველაფერი რიგზეა?-მაგრამ მე ვერაფერს ვამბობდი-უბრალოდ ადგილს ვიყავი მიყინული და თვალებს შეშინებული ვაცეცებდი აქეთ-იქით
-საყვარელო,ყველაფერი რიგზეა?-ამჯერად ეშტონმა გამიმეორა კითხვა-როგორც კი მისი ხმა გავიგე,მაშინვე ცხარე ცრემლებით ავტირდი,მაგრად ჩავეხუტე და ვკითხე:
-მამიკო,ის ნაძირალა თუ ისევ დაბრუნდა,მაშინ რა უნდა გავაკეთოთ?
-პრინცესავ,დამშვიდდი-ყველაფერი კარგად იქნება-მითხრეს მაიკლმა და კალუმმა,მაგრამ მე ვერც ამჯერად ვმშვიდდებოდი-პირიქით-უწინდელზე მეტად ვუმატებდი ტირილს-ბოლოს კი,როცა ძალა გამომეცალა,თითქმის ჩამწყდარი ხმით დავიჩურჩულე:
-თუ ისევ ეცდება,რამე საშინელება ჩაიდინოს,ჩემი ხელით დავახრჩობ
-სემ,რა ჩაიფიქრე?-ერთხმად მკითხეს მაიკლმა და კალუმმა და შეშინებულებმა გადახედეს ერთმანეთს-თან გაურკვევლად ბუტბუტებდნენ რაღაცას
-ყველაფერი კარგად იქნება,ბიჭებო-შეგიძლიათ დამშვიდდეთ-ვუთხარი და ჩემი ოთახისკენ წავედი,მაგრამ მაიკლი მაშინვე დამეწია,შემაჩერა და შეშინებულმა მკითხა:
-პატარა პინგვინო,დარწმუნებული ხარ,რომ სწორად იქცევი?
არ ვიცი რატომ,მაგრამ მისმა შეკითხვამ ჩემზე საშინლად იმოქმედა-დაახლოებით ათი წუთი ვუყურებდი სახეაწითლებული და დოინჯშემორტყმული-ბოლოს კი,როგორც შემეძლო აუღელვებლად ვკითხე:
-მაიკლ,შენ რა-დამცინი? ფიქრობ,რომ იმ შეშლილს მარტო ვერ გავუმკლავდები?
-პატარა პინგვინო,ჩვენ უბრალოდ შენზე ვღელავთ და გვინდა,რომ დაგეხმაროთ-მითხრა კალუმმა,როგორც კი ჩემი და მაიკლის ლაპარაკი გაიგო
როგორც კი ეს მითხრა,მაშინვე ჩავახველე და როგორც შემეძლო აუღელვებლად ვუთხარი:
-კალუმ,შეგიძლია დამშვიდდე-ყველაფერი კარგად იქნება
-მაგრამ... ლუკმა თუ გაიგო,რომ...-ის ის იყო სათქმელი უნდა დაესრულებინა,რომ ჩავახველე,წარბები ავზიდე და ვუპასუხე:
-ლუკი ვერაფერს გაიგებს,მისტერ ჰუდ-ეს კი იმ შემთხვევაში,თუ მასთან ამაზე არც ერთი სიტყვა არ დაგცდებათ
დაახლოებით ათი წუთი იდგა ხმაამოუღებლად და თვალებს შეშინებული აცეცებდა აქეთ-იქით-როგორც ჩანს იმის თქმას ცდილობდა,რომ სიმართლის დამალვას აზრი არ ჰქონდა და ადრე თუ გვიან ლუკი ყველაფერს გაიგებდა,მაგრამ ამის ნაცვლად ნერვიულად ჩაახველა,გამიღიმა და მითხრა:
-როგორც იტყვი,პატარა პინგვინო-გპირდები,რომ ლუკი ამ საუბრის შესახებ ვერაფერს გაიგებს-ახლა კი მხოლოდ მაიკლის პასუხს ვუცდიდით-მაშინვე მას მივუბრუნდი და ვკითხე:
-მისტერ კლიფორდ,რას იტყვით?
ისეთი სახე ჰქონდა,თითქოს ვერაფერს ხვდებოდა,მაგრამ ბოლოს,როცა მიხვდა თუ რაში იყო საქმე, ჩაახველა და გვითხრა:
-როგორც იტყვით-გპირდებით,რონ ლუკი ჩვენი დღევანდელი საუბრის შესახებ ვერაფერს გაიგებს.
YOU ARE READING
"ორმაგი ცხოვრება"(A.I&L.H Fanfiction) (დასრულებულია)
Fanfictionეშტონი და ლუკი დიდი ხნის მეგობრები არიან-მართალია მათი ბენდი საკმაოდ წარმატებულია,მაგრამ არის რაღაც,რაც არც მათმა ფანებმა,ოჯახის წევრებმა და არც მეგობრებმა იციან-ისინი საიდუმლო აგენტები არიან-ამის დამალვას კი დიდი ხნის მანძილზე ცდილობენ,მაგრამ მათი...
