"მძიმე ღამე" თავი 27

34 1 0
                                    

იმდენად ცუდად ვიყავი,რომ არც კი ვიცოდი,რა გამეკეთებინა-ბოლოს კი,როცა მივხვდი,რომ მეტს ვეღარ ვუძლებდი,მწარედ ავქვითინდი

-სემ,ჩემო ლამაზო,დამშვიდდი-ყველაფერი კარგად იქნება-მითხრა ლუკმა და მაგრად ჩამეხუტა-მე კი მაინც ვერ ვმშვიდდებოდი-ბოლოს კი,როცა ძალა გამომელია,თითქმის ჩამწყდარი ხმით ვუთხარი:

-რამე რომ დაემართოს,თავს არ ვიცოცხლებ.

ის ის იყო,რაღაც უნდა ეთქვა,რომ ტელეფონის ზარი მომესმა-შეშინებულმა დავაჭირე პასუხის ღილაკს თითი და ენის ბორძიკით ვიკითხე:

-ვ... ვინ არის?

-უკაცრავად,ეშტონ ირვინის ახლობელს ვესაუბრები?-მომესმა ექიმის ხმა-მივხვდი,რომ რაღაც რიგზე ვერ იყო-დაახლოებით ათი წუთი ვიყავი ადგილს მიყინული,ბოლოს კი,სანამ რამეს მეტყოდა,ტელეფონი ხელიდან გამივარდა,ბალიში სახეზე ავიფარე და მოთქმით ავტირდი.

-პატარა პინგვინო,რა მოხდა?-მეკითხებოდა ჯემა,მაგრამ მე ვერაფერს ვამბობდი-უბრალოდ ვტიროდი-ბოლოს კი,სანამ რამეს ვეტყოდი,ლუკმა ტელეფონს უპასუხა და ექიმს ჰკითხა:

-ექიმო,რაშია საქმე? ყველაფერი რიგზეა?

-უკაცრავად,ეშტონ ირვინის ახლობელს ვესაუბრები?-ჰკითხა ექიმმა-ლუკმა კი ხმის კანკალით უპასუხა:

-მ... მისი მეგობარი ვარ

-თუ შეიძლება,სასწრაფოდ მობრძანდით საავადმყოფოში-მისტერ ირვინის სიცოცხლე საფრთხეშია-რამდენიმე წუთში საოპერაციოში შევიყვანთ

როგორც კი ეს თქვა,ლუკი მაშინვე ნელი ნაბიჯებით შემობრუნდა ჩვენსკენ და თითქმის ჩამწყდარი ხმით გვითხრა:

-საქმე ცუდადაა

მე მაშინვე ჯემას შევხედე-ისიც ჩემსავით შეშინებული იყო და ვერაფერს ამბობდა,მაგრამ ბოლოს ძალა მოიკრიბა და ხმის კანკალით ჰკითხა:

-ლუკ,რ... რა მოხდა?

დიდხანს იყო ჩუმად,მაგრამ ბოლოს ძლივსგასაგონად ამოილუღლუღა:

-ეში დ... დაჭრეს

ისეთი შეგრძნება მქონდა,თითქოს ვიღაცამ მუცელში მუშტი ჩამარტყა-თანაც მთელი ძალით-ადგილს ვიყავი მიყინული და ლუკის სიტყვების გაანალიზებას ვცდილობდი-ბოლოს კი,როცა მივხვდი,რომ მეტს ვეღარ ვუძლებდი,გონებადაკარგული ჩავიკეცე ერთ ადგილზე

-სემ,გონს მოდი!-შეჰკივლა შეშინებულმა ჯემამ და მოსულიერება დამიწყო-როგორც კი გონს მოვედი,თვალები ნელ-ნელა გავახილე,ირგვლივ მიმოვიხედე და თითქმის ჩამწყდარი ხმით ვიკითხე:

-რ... რა დამემართა?

-ძვირფასო,როგორ შემაშინე-ტირილით მითხრა ლუკმა და მაგრად ჩამეხუტა-მე კი თითქმის ჩამწყდარი ხმით ვუთხარი:

-ლუკ,გთხოვ,საავადმყოფოში წამიყვანე-სახლში უქმად ჯდომა არ შემიძლია

-პრინცესავ,ჯერ ძალიან ადრეა-ოპერაცია არ დასრულებულა-მეუბნებოდა ჯემა,მაგრამ მე მაინც ჯიუტად ვიმეორებდი:

-გთხოვთ,საავადმყოფოში წამიყვანეთ

ორივე ძალიან შეშინებული იყო და ვერაფერს ამბობდა-დიდხანს ჩუმად ყოფნის მერე კი ლუკმა მითხრა:

-როგორც იტყვი,ძვირფასო.

"ორმაგი ცხოვრება"(A.I&L.H Fanfiction) (დასრულებულია)Where stories live. Discover now