"ჯონათანის გატაცება" თავი 31

37 1 0
                                    

ის ის იყო,უნდა მეპასუხა,რომ ეშტონმა ჩემთან მოირბინა,ნაღვლიანად შემომხედა და მითხრა:

-მე მხოლოდ შენი დაცვა მინდა,ძვირფასო-მაგრამ თუ გინდა,რომ იმ მანიაკს მხოლოდ შენ და ნაილი გაუმკლავდეთ,თქვენს სურვილს პატივს ვცემ.

გული მტკიოდა,ასეთ დღეში რომ ვხედავდი-ძალიან რთული იყო მის სახეზე რაიმე ემოციის ამოკითხვა-ვერც კი ვხვდებოდი,ასე ჩემს დასაცავად იქცეოდა თუ სულ სხვა რამ ამოძრავებდა

ამ ფიქრებში ვიყავი გართული,როცა ნაილი ჩემთან მოვიდა და მითხრა:

-წასვლის დროა,პატარა პინგვინო

თავიდან თითქოს ვერაფერი გავიგე,მაგრამ ბოლოს ნელ-ნელა მივუბრუნდი და ვუპასუხე:

-მომყევი,ნაილერ.

ციხეში მისვლის შემდეგ დიდხანს დავდიოდით აქეთ-იქით და ჯონათანის საკანში შესაღწევ გზას ვეძებდით-საბედნიეროდ მთელ ციხეში ბნელოდა,ასე რომ,ვერავინ მოახერხა ჩვენი დანახვა-ბოლოს,როცა უკვე ის მანიაკი გავიტაცეთ,ციხიდან ისე გავედით,რომ არავის დავუნახივართ-რამდენიმე წუთის შემდეგ კი ტყის გზას გავუყევით

დიდხანს სიარულის შემდეგ,როცა ტყეში მივედით,მანქანიდან ნელი ნაბიჯებით გადმოვედი,ორ წუთში კი ნაილმა გაკოჭილი ჯონათანი რის ვაივაგლახით გადმოათრია,იქვე ახლოს,ხესთან დააგდო და გააფთრებულმა უღრიალა:

-არაკაცო,ასე რატომ მოიქეცი?!

-ამას მე მივხედავ,წიწილ-ვუთხარი ბრაზნარევი ხმით,მასთან მივედი,იარაღი გადავტენე,დავუმიზნე და ვუყვირე:

-ნაძირალავ,გეგონა ვერ გიპოვიდი? ფიქრობდი,რომ ხელიდან დამიძვრებოდი?-როგორც იქნა მომეცა შენთან გასწორების საშუალება-საკადრისად დაისჯები!-ის კი მიყურებდა და ცინიკური ღიმილით მეკითხებოდა:

-პატარა ნაძირალავ,შენ რა-ფიქრობ,რომ მაგ იარაღით შემაშინებ?

მისი ცინიკური ღიმილის დანახვისას იმაზე მეტად მინდოდა,რომ ეს ნაძირალა ნაკუწებად მექცია,ვიდრე ამას ვინმე წარმოიდგენდა-დიდხანს ვუყურებდი ბრაზმორეული გამომეტყველებით-ბოლოს კი მუცელში წიხლი ჩავარტყი და ვუღრიალე:

-შენი ბოსი ჩაძაღლდა-თუ არ გინდა,რომ მისი ბედი გაიზიარო,ახლავე ამოღერღე,ეს რატომ გააკეთე-ცოცხალი ვერ გადამირჩები!

დიდხანს ხმას არ იღებდა,მაგრამ ბოლოს მისუსტებულმა დაიჩურჩულა:

-ეს შენი ნაძირლა ძმის ბრალია

ამის გაგონებისას ბრაზმორეული ნაილი მასთან მიიჭრა,სახეში მთელი ძალით გაარტყა და გააფთრებულმა უღრიალა:

-შეწყვიტე ლუკის დადანაშაულება!

-ის რომ არა,სემი ისევ ჩემთან იქნებოდა-თქვა თუ არა ეს,გაცეცხლებულმა სილა მთელი ძალით გავაწანი და ვუყვირე:

-ნაძირლავ,საიდან მოიტანე ასეთი სისულელე?-არასდროს მყვარებიხარ!

-შენი ნაძირალა ძმა და შეყვარებული მე და ჩემს ბოსს დაგვსდევდნენ,მაგრამ ჩვენი დაჭერა ვერ მოახერხეს-ახლა კი,რადგან აქ ხარ,დროა ბოლო მოგიღო-მითხრა გესლნარევი ხმით და მისთვის ჩვეული,ცინიკური ღიმილით-ამან კი ნაილი იმდენად გააბრაზა,რომ მეტს ვეღარ გაუძლო-სილა უწინდელზე მეტად გააწნა,ვიდრე მანამდე და გააფთრებულმა უღრიალა:

-ნაძირალავ,ლუკი და სემი ჩემი მეგობრები არიან-არ მოგცემ მათთვის გულის ტკენის უფლებას!

ძალიან შემეშინდა-არ მინდოდა,რომ იმ არაკაცის გამო რამე დაშავებოდა-ასე რომ,ხელი ჩავკიდე და ვუთხარი:

-წიწილ,დროა სახლში დავბრუნდეთ-ამ არაკაცზე ხელის გასვრა ნამდვილად არ ღირს

როგორც კი ეს გაიგო,მომიბრუნდა,ფართოდ გამიღიმა და მითხრა:

-მართალი ხარ,პატარა პინგვინო-ბოლოს კი მანქანაში ჩავსხედით და სახლის გზას დავადექით.

"ორმაგი ცხოვრება"(A.I&L.H Fanfiction) (დასრულებულია)Место, где живут истории. Откройте их для себя