"მზადება ჯონათანის დასაჭერად" თავი 36

36 1 0
                                    

როგორც კი ეშტონმა ეს გაიგო,ხელები მკერდთან გადაიჯვარედინა და ბოროტი დედაბერივით ჩაიხითხითა-ბოლოს კი გამარჯვებული ღიმილით თქვა:

-ვიცოდი,რომ ბოლოს მაინც დამიჯერებდით,მისტერ კლიფორდ-სხვა გამოსავალი არც არასდროს გქონიათ

დიდხანს იჯდა გაუნძრევლად და ჩუმად იცინოდა-ბოლოს კი,როცა მიხვდა,რომ სხვა გზა ნამდვილად არ ჰქონდა,უთხრა:

-შენ გაიმარჯვე,მამიკო-ყველაფერს ისე გავაკეთებ,როგორც იტყვი-შემდეგ კი წამოხტა და ღიღინ-ღიღინით გავიდა ოთახიდან.

დიდხანს ვიჯექი თავჩახრილი და გაურკვევლად ვბუტბუტებდი რაღაცას-ფიქრებიდან კი ეშტონის ხმამ გამომარკვია-ხელზე ხელი დამადო და მზრუნველი ხმით მკითხა:

-ყველაფერი რიგზეა,საყვარელო?

პასუხად მხოლოდ თავი დავუქნიე-ბოლოს კი ჩუმად ავტირდი,მაგრად ჩავეხუტე და ვუთხარი:

-რამე უნდა ვიღონოთ-თუ ის არაკაცი ტყიდან გამოღწევას შეძლებს და ჩვენს მოძებნას დააპირებს,შეიძლება ყველა ნაკუწებად გვაქციოს-პირველ რიგში კი-მე და ლუკი.

ძალიან შეეშინდა,როცა ეს გაიგო-დიდხანს იყო ადგილს მიყინული,მაგრამ ბოლოს ხმის კანკალით მკითხა:

-რ... რას აპირებ,პატარა პინგვინო?

როგორც კი ეს მკითხა,მაშინვე ბოროტი დედაბერივით ჩავიხითხითე და ვუპასუხე:

-მენდე,ძვირფასო-ვიცი,რაც უნდა გავაკეთო

ძალიან დაიბნა,როცა ეს გაიგო-დაახლოებით ათი წუთი ხმას ვერ იღებდა,მაგრამ ბოლოს შეშინებულმა მითხრა:

-საყვარელო,გთხოვ,ლუკს მაინც სთხოვე დახმარება-თუ გაიგებს,რომ იმ მანიაკის გამო რამე დაგემართა,ძალიან შეეშინდება

უარის ნიშნად თავი გავაქნიე-ის კი ჯიუტად მიმეორებდა:

-სემ,კარგად დაფიქრდი-რამე სისულელე არ ჩაიდინო-გთხოვ,მომეცი უფლება,რომ ლუკს ყველაფერი ვუთხრა

ძალიან მეშინოდა-არც კი ვიცოდი,როგორ უნდა მოვქცეულიყავი-მართალია დიდხანს ვყოყმანობდი,მაგრამ ბოლოს,როცა მივხვდი,რომ სხვა გზა აღარ მქონდა,დანებების ნიშნად ორივე ხელი ავწიე და ვუთხარი:

-როგორც იტყვი,ეშ-მაგრამ თუ რაიმე გაუთვალისწინებელი მოხდება,არ მითხრა,რომ არ გამიფრთხილებიხარ-ლუკს ხომ კარგად იცნობ?-ზოგჯერ ზედმეტად გაუწონასწორებელია და შეიძლება ისეთი რაღაც ჩაიდინოს,რასაც მთელი ცხოვრება ინანებს

-დამშვიდდი,საყვარელო-ყველაფერი შესანიშნავად ჩაივლის

ცოტა არ იყოს დავმშვიდდი,მაგრამ მისი ნათქვამი მაინც საეჭვოდ მომეჩვენა-დიდხანს ვიჯექი გაუნძრევლად,მაგრამ ბოლოს გიჟივით ავხარხარდი და ვკითხე:

-ეშ,შენ რა-სულ გაგიჟდი? ფიქრობ,რომ სწორად ვიქცევით?-ხომ არ დაგავიწყდა,ვისთან გვაქვს საქმე?

-ყველაფერი კარგად იქნება,პატარა პინგვინო-უბრალოდ მენდე-ახლა მთავარია,რომ ყველაფერი ბიჭებს შევატყობინოთ

მივხვდი,რომ შეწინააღმდეგებას აზრი არ ჰქონდა-ასე რომ ფართოდ გავუღიმე,დანებების ნიშნად ორივე ხელი ავწიე და ვუთხარი:

-შენ გაიმარჯვე,მამიკო.

"ორმაგი ცხოვრება"(A.I&L.H Fanfiction) (დასრულებულია)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora