მკვდარივით მეძინა,მომდევნო დღეს კი ლუკის ღიღინმა გამაღვიძა-ხტუნვა-ხტუნვით შემოვიდა ჩემს ოთახში,საწოლზე ჩამოჯდა და საზეიმოდ შესძახა:
-მის ჰემინგს,გაიღვიძეთ-დღეს ჩვენი მოგზაურობის პირველი დღეა!
მაშინვე გველნაკბენივით წამოვხტი და იქაურობას დამფრთხალმა მოვავლე თვალი-ბოლოს კი,როცა გონს მოვედი,შევხედე და სიცილით ვუთხარი:
-შე საზიზღარო,როგორ შემაშინე.
არაფერს მეუბნებოდა-უბრალოდ იჯდა და გიჟივით ხარხარებდა-ბოლოს კი,როცა ოდნავ მაინც დამშვიდდა,საყვარლად დაიკრიჭა და მითხრა:
-მოემზადე,საყვარელო-თუ დროზე არ წავალთ,აეროპორტში დაგვაგვიანდება-ახლა კი წავალ და ბიჭებს გავაღვიძებ-ბოლოს კი წამოხტა და ღიღინ-ღიღინით გავიდა ოთახიდან
-დროებით,გოლიათო-სიცილით მივაძახე,წამოვხტი და ბარგის ჩალაგება დავიწყე-შემდეგ კი რის ვაივაგლახით გავიტანე მძიმე ჩემოდანი გარეთ და საბარგულში ჩავდე-ბოლოს კი,როცა ყველანი მანქანაში ჩავსხედით,აეროპორტისკენ გავეშურეთ.
დიდხანს დავდიოდით,როცა უეცრად გზაზე ვიღაც გადაგვიდგა-ლუკმა კი მაშინვე შეშინებულმა დაამუხრუჭა-თავიდან კარგად ვერ გავარჩიე,მაგრამ ბოლოს მივხვდი,რომ ეს ის შეშლილი იყო-გუშინ ციხიდან გაქცეულა და ისევ ჩვენს დაჭერას ცდილობდა-გამოუვიდა კიდეც
-ჯორჯ,სასწრაფოდ გადადი გზიდან!-დაუყვირა მაიკლმა,მაგრამ იმ მანიაკმა მის სიტყვებს ყურიც კი არ ათხოვა-პირიქით-ბოროტი დედაბერივით ჩაიხითხითა,მანქანასთან მოვიდა,კარი გააღო,ლუკს მკლავში ხელი ჩაავლო და ისე გადმოიყვანა-ბოლოს კი შუბლზე იარაღი მიაბჯინა და უთხრა:
-გეგონა დამიძვრებოდი,არაკაცო?-როგორც იქნა,ხელში ჩამივარდი და დღესვე მოგიღებ ბოლოს!
ძალიან შეშინებულები ვიყავით და არც კი ვიცოდით,რა უნდა გაგვეკეთებინა,მაგრამ ბოლოს გაცეცხლებული ეშტონი და მაიკლი მაშინვე გადავიდნენ მანქანიდან,მასთან მივიდნენ და უთხრეს:
-შე არაკაცო,ახლავე გაუშვი ლუკს ხელი,თორემ იცოდე,კარგი დღე არ დაგადგება
-ბიჭებო,შეჩერდით!-შევკივლე შეშინებულმა,მანქანიდან გადმოვედი,მათთან მივიჭერი,იმ მანიაკს იარაღი ხელიდან გამოვგლიჯე და სამივეს ვკითხე:
-კარგად ხართ?
-ძვირფასო,რომ იცოდე,როგორ შემეშინდა-არადა ჩემი ხელით ჩავაბარე ეს არაკაცი პოლიციას,მაგრამ არ მეგონა თუ ყველაფერი ასე დასრულდებოდა-ტირილით მეუბნებოდა და მაგრად მეხუტებოდა-ბოლოს კი,როცა ოდნავ მაინც დამშვიდდა,წამოვაყენე და მანქანისკენ წავიყვანე,მაგრამ მაიკლმა მაშინვე გაგვაჩარა და უთხრა:
-ძმაო,ახლა ძალიან ცუდად ხარ-მგონი უკეთესი იქნება თუ საჭესთან მე დავჯდები
დიდხანს იდგა ისე,რომ ერთი სიტყვაც არ უთქვამს,მაგრამ ბოლოს,როცა მიხვდა,რომ სხვა გზა არ ჰქონდა,გასაღები მისცა და უთხრა:
-როგორც იტყვი,მაიკი-ისიც კმაყოფილი სახით შებრუნდა და ღიღინ-ღიღინით წავიდა მანქანისკენ,ორ წუთში კი ჩვენც ფეხდაფეხ მივყევით-ბოლოს კი,როცა მანქანაში ჩავსხედით,აეროპორტისკენ გავეშურეთ.
ВЫ ЧИТАЕТЕ
"ორმაგი ცხოვრება"(A.I&L.H Fanfiction) (დასრულებულია)
Фанфикეშტონი და ლუკი დიდი ხნის მეგობრები არიან-მართალია მათი ბენდი საკმაოდ წარმატებულია,მაგრამ არის რაღაც,რაც არც მათმა ფანებმა,ოჯახის წევრებმა და არც მეგობრებმა იციან-ისინი საიდუმლო აგენტები არიან-ამის დამალვას კი დიდი ხნის მანძილზე ცდილობენ,მაგრამ მათი...
