E

2K 52 2
                                    

Tapos na.

"Baby. I have a good news for you."

Saint happily said as he hugged me from behind. Hinalik halikan niya ang leeg ko bago niya inamoy amoy ako doon. He breathe contentedly.

"Did you find a new job?"

Pinilit kong pasiglahin ang boses bago siya hinarap. Binuhat niya ako at iniupo sa counter top. Isiniksik niya ang bewang sa pagitan ng aking kita habang hinahagod pa iyon.

"Yes. And I will immediately start tomorrow. So you don't need to find a job. I told you, I will make a living for us."

Nakangisi niyang pagmamayabang bago inabot ang aking labi para halikan.

"Can we make love, hmmn?"

Masaya niyang bulong habang paulit ulit niyang idinadampi ang kanyang labi mula sa aking labi pababa sa aking leeg. His other hand is now busy touching my left boob.

"Saint, I need money to pay my tuition. Kung hindi, they cannot do anything anymore but to drop me off."

Nahinto siya sa paghalik halik sa sinabi ko. Napatingin siya sa akin at napalunok.

"Wala pa akong pera ngayon, Elisha. May natira pa sa ipon ko pero hindi na kakasya iyon sa med school mo ngayon. Pero huwag kang mag alala, hahanap ako ng paraan, okay? Babayaran natin iyon bukas kapag nakahanap ng pagkukuhanan ng pera. Maybe I can ask for cash advance sa work."

Naaawa ko siyang hinawakan sa magkabilang pisngi.

"Hanggang kelan mo ako kayang ipaglaban? You have a good life out there but you chose to be nothing just to be with me."

My eyes became misty after I said that. Hinawakan naman niya ang kamay kong nakadantay sa kanyang pisngi.

"Kapit ka lang. Baby, I don't care if I lose everything I had, just...just not you. Mababaliw ako."

He smiled sadly after he said that. Niyakap ko na lamang siya ng mahigpit.

"I'm sorry."

Naiiyak ko na talagang paghingi ng tawad sa kanya. Hinagod niya ang aking likuran.

"Shh. It's okay. This won't last baby, I promise I'd do everything. I'll give you a better life even without their help and support. Just stay beside me. I love you."

Impit na impit ang hagulgol ko habang yakap niya ako. I don't want him to worry more.

"What? Inuwi ka sa Pilipinas? I did not even think of that. Akala ko ba sa makalawa pa uwi mo? And how about your work here? You cannot just leave without resigning. That's AWOL and the hospital can sue you in court for that. I thought your asshole fiancee is smart? Why did he put you in that kind of situation? Ginigigil ako ng mapapangasawa mo Isha!"

Natawa na lamang ako habang galit na galit at namumula na ang mukha ni Khalid habang kausap ko siya. He called me via skype kaya ayan ngayon. Kausap ko at gigil na gigil.

"And you're just laughing while sipping your coffee like a queen. Hindi ka man lang ba natatakot na kasuhan ng hospital?"

Pinanlakihan pa niya ako ng mga mata.

"You're over reacting. Alam na ng buong hospital ang pag alis ko. Ikaw lang ang hindi."

Lalong nanlaki ang mga mata niya sa nalaman. Natawa tuloy ako lalo pero agad ding napawi noong pumasok si Saint sa kwarto ko.

"What? How come they knew? I am the bestfriend!"

Napailing ako sa kanya.

"We'll talk about it next time. I need to end this call."

It Should Have Been Us (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon