N

2.1K 60 4
                                    

"Honey, are you really decided to have your vacation in the Philippines?"

May pag aalalang tanong ni mommy. I stopped from packing my things and looked at her.

"Mom. Don't worry too much. It has been two years. I am fine."

Pinilit kong magmukhang okay para hindi na siya mag alala pa at upang payagan akong makauwi pansamantala. This is my only way to at least have some glimpse of his face. Lumapit siya sa akin para yakapin.

"Are you ready, ladies?"

Tanong ni daddy pagkapasok niya sa aking kwarto. Tipid akong ngumiti. Lumapit siya sa amin sabay yakap sa aming pareho ni mommy sa kanyang bisig.

"You'll be just fine, darling. You'll be just fine."

Saad niya. Tumango tango lamang ako. Halos kalahating oras ang dumaan bago namin marating ang airport. My dad guards surrounded us once we stepped out the car. A lady in uniform came to us and guide us through an entrance slightly hidden in the area of the airport.

"Dad, we're using your private plane?"

Taka kong tanong. Napatingin siya sa akin at tipid na tumango. Hindi na ako umalma pa. Ang inaasahan ko kasi ay commercial plane but dad will always be that galante when it comes to mommy. Bakit ko nga ba nakalimutan iyon. The plane landed safely after hours of travel.

"Welcome home, honey."

My mom kissed my head as she welcomed me with teary eyes.

"Yeah. Welcome back to me."

Tipid akong ngumiti sa kawalan. I was supposed to stay only for a week. Pero...

"Here is his exact address. God. Elisha. Why are you doing this to yourself?"

Tinanggap ko ang papel na bigay ni Chino. I bet they knew what happened already. Kahit hindi ko itanong ay alam kong alam ng barkada niya. I smiled shyly at him.

"Thank you, Chino. But please don't tell this to anyone. I..I just want to see him kahit hindi niya na ako makita. Na..namimiss ko na kasi siya."

Naiiyak akong yumuko. Napabuntunghinga siya bago hinawakan ang kamay kong nakapatong sa mesa dahilan upang mapabalik ako ng tingin sa kanya.

"Don't worry. I don't want to give other people the chance to pity you in such situation like this. However, alam na ng lahat ng barkada ang nangyari sa inyo. Saint went back here safe but heartless. He rebeled against his parents. He did not go back to his family. He totally left his job. And rented a small apartment in Tondo. Elisha, do you know who he lives with?"

May pag aalinlangan niyang tanong. Mapait akong ngumiti sabay tango.

"Yeah. It's... Bianca."


Nagmulat ako ng mga mata noong maramdamang may umupo sa aking harapan kung saan ako nakaupo ngayon. I smiled genuinely upon realizing she's here, in front of me.





"How are you?"

Iyon ang agad kong tanong pagkaupo niya. She weakly smiled at me.

"I am doing good. Thank you to your good hands. I was operated successfully. Totoo nga ang sinabi ni Saint, magaling ka at mapagkakatiwalaan. Kakalabas ko lang mula sa ospital noong nakaraang araw pero sabi naman ng doktor ay ayos lang lumabas basta huwag lang lumayo masyado. Salamat at pinaunlakan mo ang hiling kong dito na lang sa may lobby tayo magkita."

It Should Have Been Us (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon