GİTMEME İZİN VERME

1.GİTMEME İZİN VERME

(Bu benim ilk kitabım umarım beğenirsiniz, beğenilerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum)

Benim adım Aslı,18 yaşındayım,annemin adı Melek ve ev hanımı,babamın adı ise Bülent o küçük bir yerde yünetici.Ben evin tek kızıyım benden önce dünyaya Ahmet isimli abim gelmiş ama doğduktan sonra yaklaşık iki hafta sonra vefat etmiş.Biraz kendimden bahsedeyim ben inatçı,kendine güveni olmayan,sessiz,asosyal, yalnızlığı seven bir kızım.Tam bir teknoloji bağımlısıyım :)Saçlarım düm düz gözlerim çekik ve zayıfım...

Benim tek hayalim GÜNEY KORE,o şehrin tam bir sevdalısıyım ve aşırı derece onlara benziyorum,bunu bitek ben söylemiyorum beni gören herkes söylüyor,tabi KORE'lilere benziyorsun demiyorlar Japon'a benziyorsun diyorlar çünkü:her gözü çekik ya Japon oluyor yada Çinli ama olsun Japonlarla KORE'liler birbirlerine çok benziyor ve bu beni çok mutlu ediyor.Benim hayranlığım orta okul yıllarında başladı ve halen sürüyor.Orası hakkında birçok araştırma yaptım ve kültürlerini ögrenmekle geçti zamanım.KORE'ye gitmek için çeşitli fırsatlar araştırdım.Çünkü oraya asla babamın kazancıyla gidemem,babam yünetici olmasına rağmen iyi bir gelire sahip değil.Bazen gerçekten çok para sıkıntıları çektiğimiz oldu.

Bunun için bende nasıl ucuz yönlü oraya gidebilirim diye araştırmalar yapıyordum ailem ise bu hayalime saçma bir saplantı ve özenti olarak görüyordu,ama bilmiyorlardı ki ben o hayal sayesinde tekrar yeşerdim.En zor ve yanlız zamanlarım da oraya tutundum.Evet bir şehre tutundum,daha doğrusu kendime arkadaş edindim.Sonra onunla avundum,sadece KORE için okuyorum.Bunun için mi diyeceksiniz,evet bunun için okuyorum çünkü bu zamana kadar hiç bir amaca sahip olamadım yaşamam bile saçma geliyordu.Sonra KORE ile tanıştım ve bir amaca sahip oldum.Ama ders çalışamadım zincirlerimi bir türü kıramadım,sabah akşam kore filimleri izledim bir hafta da bitirilecek filimleri iki günde bitiriyorum :) Ama orası benim için bir hayaldi hiç gerçekleşmeyecek bir hayal,yani öyle düşünüyordum.Sonra üniversite hazırlığı dönemlerimde bir fırsat buldum..

(Her zaman bir umut saklayacaksın ki içinde, bütün umutların bittiğinde son umudun olsun.)