GİTMEME İZİN VERME

37.GİTMEME İZİN VERME

Onların yanından ayrıldıktan biraz sonra,karşımızda Taylor ve Ma Roo geliyordu.Galiba dışarı çıkıyorlardı.Haspekader burada da buldu beni,onları görmemezlikten geldim.Tam yanlarından geçiyorduk,Taylor:dışarı çıkmıyor musunuz diye sordu.Ben yine duymamazlıktan gelerek,aradan sıvışacaktım ki;Diyana kolumdan tutup beni durdurdu,bu kız ne yapmaya çalışıyor,hem unut diyor hemde Ma Roo'yu gözüme gözüme sokuyor.Diyana gülümseyerek Ma Roo'ya baktı ve biz dışarı çıkmıyoruz ama Aslı randevuya çıkıyor dedi.Onu der demez hemen diyanaya,gözleim fal taşı gibi açık ve bir o kadar da sinirli baktım.Rian da biraz kısık şekilde:pesss dedi.Taylor şaşkın bir şekilde:randevuya mı dedi.Diyana yine Ma Roo'ya ukala şekilde bakarak:evet randevuya,hani şu kampta tanıştığı oğlan vardı ya,Che Soo,onunla dedi.Bu kadarı da fazla artık,bu kız ne yapmaya çalışıyor dedi içimden.Diyana'ya dönerek:sinirli bir şekilde Diyana gidelim mi artık dedim.Diyana gideriz canım,aaa sende biraz ağırdan al dedi.Hemen Taylor ve en önemlisi de Ma Roo'nun yüz ifadesini merak ettiğimden onlara baktım.Taylor şaşkın bir ifade ile bakıyordu,Ma Roo ise,herzaman ki gibi tek kaşını yukarı kaldırmış,sinirli veya alaycı şekilde bana bakıyordu.Yüz ifadesinden birşey anamadım doğrusu.Birden kafasını biraz yukarı doğru kaldırıp,tek kaş yukarı da,hafif bir şekilde bana bakarak gülümsedi.O an anladım ki beni umursamıyor.O zaman anladım ki,onu gerçekten UNUTMAM gerekti.

Gözlerim hafif ıslak ve sinirli bir şekilde ,kusura bakma Taylor seninle sonra konuşalım dedim ve Ma Roo'ya dönerek Che Soo'yu bekletmek istemiyorum dedim.Taylor ımm,pekala senden sonra ayrıntılarını alırım dedi.Bende tabiki herzaman dedim.Hoşçakal deyip hızla odama geldik,sinirden gözlerimden yaş geliyordu.Rian,Diyana'ya bunu yapmak zorunda mıydın?dedi.Diyana da evet yapmak zorundaydım,Aslı'ya karşı birşey hissediyorsa;onu kaybetmemek için,bundan sonra kendini belli edecektir dedi.Bende onlara bundan sonra gerek yok dedim.Sen haklıydın Diyana,onu unutmam lazım,unutacağım da bunun için elimden geleni yapacağım dedim.Kalbim o kadar çok ağrıyordu ki sanki patlayacaktı.Diyana hadi kalk hazırlan,bugün den sonra hayatından Ma Roo'yu atacaksın dedi.Özenerekten giyindim,saçımı ve makyajımı yaptım,bir ohhh çekip bahçeye indim.Sonya beni öyle görünce çok şaşırdı,Che Soo'ya ben hazırım,gidebiliriz dedim.Arabasıyla gelmişti,arabaya bindik ve oradan ayrıldık,yol boyunca sesiz kaldım,hiç konuşmadım.

Nereye gitmek istersin diye sordu.Bende bugün sen binim rehberimsin nereye götürürsen oraya dedim.O da pekala,o zaman ilk önce bir kafeye gidip birşeyler içelim dedi,bende kafamı salladım.Ama hiç bir yere gidesim yoktu.Güzel bir kafeye gittik,birer kahve içtik ve sohbet ettik.Sonra bana dönerek en çok olmak ya da yapmak istediğin şey nedir diye sordu.Bende buna cevab verirsem yapmak istediğim şeyi söylemiş olacağim dedim.O da tamam işte bende bunun için ugraşıyorum,gerçekten bir program yapmadan çıktım dedi.Bende gülümseyerek,ÇOCUKLUK dönemlerime GERİ DÖNMEK istiyorum dedim.Bana uyar hadi kalk ÇOCUKLUĞUMA GİDELİM dedi.Bende gülümsedim ve Hadi GİDELİM dedim ve yola koyulduk.Oradan eylence merkezine(luna park) gittik.Eylence merkezinin kapısın da bana HERŞEYİ TAM BURADA,BU KAPININ DIŞIN DA BIRAKIP GİR İÇERİ dedi.Bende öyle yaptım herşeyi kapının dışın da bırakıp girdim.Ora da:çarpışan arabaya,dönme dolabına ve onun gibi bir sürü şeye bindik.Öyle eylendim ki,gerçekten çocukluğuma dönmüştüm.Dünyanın en mutlu kızı bendim o an.Her bindiğimiz şeye tekrar tekrar bindik,akşama kadar orada eylendik.Sonra oradan çıkıp güzel bir yerde yemek yedik,sohbet ettik.Sonra gitme vakti gelmişti ve yurda geri döndük.Yurdun kapısın da onunla vedalaşırken,teşekkür ettim ve bugün hayatım da unutmayacağım günlerden bir gündü dedim.O da benim de dedi ve ayrıca mümkün olduğunca sık sık tekrarlayalım dedi.Bende zevkle dedim ve yurduk kapısından içeri girdim....

(Bak gözIerime gözbebekIerim eridi, bak eIIerime eIIerim çürüdü, bak yüreğime yüreğim eskidi, bak günIerce sardığın bana bak tükendi bitti. Yetti bu acı beni öIdürmeye, sonum oIdu son bir bakışın canıma yetti...)