18.GİTMEME İZİN VERME

718 19 0
                                    

Öylece biraz durup acaba kaysam mı;yoksa oradan kaçıp birdaha buraya gelmesem mi diye düşünüyordum.Biri benimle acayip oyun oynuyordu ama kimdi???Kafam oldukça karışmıştı,kaykay ile kaymakta çok istiyordum.O benim rahatlama kaynağım ve ilk arkadaşımdı.Kendi kendime bir off çektim ve gidip kaykayı aldım rahatlamaya ihtiyacım vardı.Kaymaya başladım ama kaymayı unutmuştum yine başa dönmüştüm.Sürekli tökezliyordum,sonra birden çok hızlı kaydı ve tekerleği taşa takıldı,yere düştüm.Dizim yere yelmişti onun için derisi soyulmuştu,kanıyordu.Ayağı kalktım ve kaykayı almak için eyildim,ama kaykayın ayağı kırılmıştı.Şimdi ne yapacaktım,dışarı çıkıp tamir ettiremezdim de,bunun için ağlamaya başladım binmez olaydım diye kendime kızıp durdum.

Onu alıp gidemezdim ama burada da bırakamazdım ,peki şimdi ne yapacaktım.Sonra odama dönüp tamir için yapışkan,ip falan almaya karar verdim.Odama gitmek için ilerledim ve yurdun kapısını önünde gittiğimde kapı açılmıyordu,kilitlenmişti.Ben saati tamamen unutmuştum,kapıda kalmıştım çokta korkuyordum.Herşey üst üste geliyordu,telefonu da yanıma almamıştım,alsaydım Rian'ı arardım bana kapıyı açardı.Kapının kilidi kapıya sabitli hep üzerinde,çıkarılmıyor.Telefonumu nasıl almam ben kara bahtım,kör talihim diye boşuna mı diyorum.

Kendime kızarak yere çömelip ağlamaya başladım,ben ağlarken birden kilit sesi geldi,hemen ayağa fırladım.Çok korkmuştum,korka korka kapının kolunu tuttum ve kapıyı kendime doğru çektim.Kapı açıldı yavaşça içeri girdim ve etrafıma bakındım ama yine kimse yoktu.Kısık:sesle kimsin sen??? diye seslendim.Ama ne biri çıktı nede bir ses verdi,neredeyse korkudan altıma edecektim.Bu yurtta hiç iyi şeyler olmuyor,hayalet falandır diye bile düşündüm ve hemen koşarak odama girdim.

Bu gece bir rastIantı sonucu tanıştım öfkeyIe. Dinmek biImeyen sızından içeri sızmadı hiç uyku. Ne geçerse eIime fırIattım, ne geçecekse eIime.)

GİTMEME İZİN VERMEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin