O anda göz göze geldik bende korkudan hemen arkamı döndüm ve yürümeye başladım,arkama bakmadan yürüdüm ama kalbim çok hızlı atıyordu.KORE'ye ayak bastığımda bile bu kadar hızlı atmamıştı,doğru odama geldim ve masaya oturup kural kağıdını elime aldım incelemeye başladım.Ama sürekli o kişinin yüzü ve nefes alışı aklıma geliyordu,düşünmek istemiyordum ama yine de gözümün önüne geliyordu.Sonra kapı çalındı birden o kişi diye düşündüm ve çok korktum.Hemen ayağa fırlayıp ne yapacağımı düşündüm,sonra kapının dışında bir kadın sesi geldiğini duydum o anda rahatladım bir ohh çektim ve kapıyı açtım kapıyı açar açmaz karşımda çok güzel bir bayan ile karşılaştım.
KORELİ değildi belliydi,yabancıya benziyordu.Sarışın ve mavi gözlüydü,çok narindi.Odana girebilir miyim,diye sordu bende tabiki dedim.Ben kızların yurt görevli öğretmeniyim dedi.Biraz işlerim vardi,bunun için sizinle Bay Yesung ilgilendi dedi.Beni tanımak amaçlı birkaç soru sordu.Çok sevimliydi,neden aksam yemeğine gelmediği mi sordu.Bende yemek saatini bilmiyordum ama zaten canım da istemiyor dedim.Öyle söyleyince birden yüzündeki gülümseme gitti,anlayamadığım bir yüz ifadesiyle baktı. Öyle şey olur mu dedi,hadi beraber yemekhaneye inelim sana bir şeyler hazırlayalım dedi.Bende hayır gerçekten teşekkür ederim zaten yiyeli çok olmadı aç değilim dedim. Oda pekala bu defa kabul edebilirm ama bir dahaki sefere yemek saatlerinde yemeğe inip,yemeğini yiyeceksin dedi.Bende gülümsedim ve tamam dedim.
Sonra çok konuşuyorum değil mi,dedi ben senin hakkında herşeyi biliyorum ama sen benim hakkımda hiçbir şey bilmiyorsun bana birkaç soru sormak istemez misin diye sordu.İstiyorum demeyi çok isterdim ama onu bile diyemedim sadece utangaç bir suratla gülümsedim beni öyle görünce hemen kendinden bahsetmeye başladı.Ben Alice Sweet, Los Angeles da doğdum ailem orada yaşıyor ben rehber öğretmeniyim ve bundan sonra sizin anneniz de,babanız da,hatta tüm aileniz benim dedi.O anda içim o kadar huzurla doldu ki anlatamam.Çünkü yeni annemi ,babamı ve ailemi çok sevdim :) Bana KORE'ye hoşgeldin hediyesi gibiydi.Sonra teşekkür edip,iyi geceler dedi ve odamdan çıktı.
(Umuttur, kardelene boy verdirip güneşi görebilmek. Umuttur, bulutların arasından güneşin üzerine doğmasını beklemek ve güneş yüzünü görmek. Umuttur, HAYALLERİNİ GERÇEKLEŞTİRE BİLMEK...)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GİTMEME İZİN VERME
RomanceHayatında hayallerinden başka hiçbirşeyi olmayan bir kızın hikayesi bu. Bir ŞEHİR sevdasının AŞK'a dönüşmesi ile başlayan bir hikaye. Evin tek kizı olan Aslı yanlızlıkla boğuşurken bir şehir(G.KORE) sevdasına tutunur ve onu tek amaç olarak görür.D...
