GİTMEME İZİN VERME

30.GİTMEME İZİN VERME

Sonra hem uykum gelmişti,hemde birileri beni görür diye çadırıma gitmeye karar verdim.Kalktım ve çadırıma doğru yüneldim.Sonra onu öylece orada bıramazdım,üşüyebilirdi.Battaniyeyi üzerine örtmeye karar verdim ve battaniyeyi onun üzerine örtmek için ilerledim.Tam örtmek üzereydim ki birden bileyimden tuttu.Yine vücudum buz kesilmişti,kalp ritmim düzensizleşmeye başladı,nefesim kesildi.Birkaç saniye öylece birbirimize baktık,sonra hemen konumu bıraktı ve ne diyeceğimi bilemedim.Bu halde ne diye bilirdim ki,utanmıştım hemen söylemem için birşeyler düşünmem gerekti.Ona sesim titrek bir şekilde:özür dilerim seni uyandırmak istememiştim,ben üşürsün diye dedim kaldım kelimeler bir türlü çıkmadı ağzımdan.Hiç birşey söylemeden öylece bana bakıyordu,sanki bu açıklama yeterli değil dercesine.Ama benim sözlerim sanki tükenmiş gibiydi,sonra kendimi toparlayarak:yani yanlış anlama ben sadece bana yaptığına karşılık teşekkür amaçlıiyani başka bir amacım yoktu dedim.

Birden beni tersleyerek:senden bunu istedim mi?dedi.Bende hayır ben sadece der demez daha hiddetli bir şekilde senden teşekkür amaçlı birşey yapmanı istedim mi?anlamıyorum biri birşey yaparsa illa ki karşılığı verilmesi mi?lazım dedi.Ne diyeceğimi bilemedim,oysa ki ben sadece üşür diye düşündüm.Yine kalbimi kırmıştı,gözlerim dolmuştu,ağladığımı görmesin diye hemen çadırıma geldim ve uyku tulumumun özerine uzanıp saatlerce ağladım.Neden sürekli kalbimi kırıyor,beni ne zaman anlayacak ve normal insanlar gibi ne zaman konuşmaya başlayacağız diye düşünürken uyuya kalmışım.uyandığımda kampta kimse yoktu,herkes gitmişti.Tabi yine ne olduğunu anlayamadım,öylece orada oturdum ve gece olanları düşündüm.Kendimi aptal gibi hissediyordum.Sonun da karşıdan göründüler,kızlar ve Bayan Alice yenıma gelerek iyi olup olmadığımı sordu,bende iyiyim dedim.

Ama neden sorduğunu anlamadım,acaba gece olanlarımı gördü.Sonra gece hiç uyumamışsın ve biraz hasta olduğun için seni uyandırmadık dedi.Sabah yürüyüşüne gitmişler.Rian beni kenarı çekerek neler oluyor dedi,bende hiçbirşey olmuyor dedim.Biri gidip senin hasta olduğunu ve uyandırmamamız gerektiğini söylemiş.Gece beni neden kaldırmadın diye sordu.Bende bunu sen söylemedin mi? dedim.Hayır seni en son gördüğümde iyiydin ve yatağına yatmıştın dedi.Hayır,miyde bulantım dışın da iyiydim ama bunu kim söyleye bilir ki dedim.Sonra alaycı bir gülümseme ile birlikte yok canım daha neler dedim.Rian da ne,anlamadım dedi.Düşündüğüm kişi olamaz demi diye devam ettim.O da düşündüğün kişi kim ne olmaz dedi.Bende gece olanları anlattım,hem kalbimi kırıp,beni ağlatıp hemde böyle birşey yapmaz herhalde dedim.O da yaptığından pişman olmuş olamaz mı?diye sordu,bende o mu onun nezakete alakası yok o asla böyle birşey yapmaz dedim.Peki ya kimdi....

(Aramadığın yerlerde olmayı seçiyorum nedense. Karşılaşma ihtimalimizin olmadığı... Olamayacağı... İlk ışıktan sağa dönüyorum hep. Senden değil, seninle karşılaşmaktan korkuyorum)