After 3 (Dutch/Nederlands)

Hoofdstuk 207

Harry's POV.

"Tessa, als je me niet terugbelt, kom ik je zoeken, dronken of niet." Dreig ik, de beëindigingsknop te hard indrukkend.

"Ze komt wel terug," zegt de lul van een vader van haar behulpzaam.

"Dat weet ik ook wel!" Roep ik tegen hem.

Waarom de fuck is hij hier ook alweer?

Dat kan nooit goed aflopen, Tessa en Molly samen aan een tafel.

Net wanneer ik probeer te bedenken hoe ik haar moet gaan zoeken, zonder sleutels of auto en met een promillage dat ver boven de wettelijk toegestane grens ligt, hoor ik de voordeur opengaan.

"Hij is in de slaapkamer," zegt Richard op luide toon. Hij klinkt veel te opgewekt, en ik vermoed dat hij me wil waarschuwen dat ze eraan kont

Ik trek de deur eerder open dan zij en steek mijn arm uit om haar binnen te trekken. Ze kijkt helemaal niet bezorgd en lijkt al helemaal niet onder de indruk van de diepe frons op mijn gezicht.

"Waarom nam je niet op?" Wil ik weten.

"Omdat ik je al had laten weten dat ik zo naar huis kwam. En dat was ook zo."

"Je had moeten opnemen. Ik maakte me zorgen."

"Zorgen?" Ze is duidelijk verbaasd over mijn woorden.

"Ja, zorgen. Wat moest je in vredesnaam met Molly?"

"Geen idee. Steph nodigde me uit voor lunch en nam haar mee,"

"Waarom de fuck zou ze dat doen?"

Fucking Steph.

"Wat hebben ze tegen je gezegd? Was ze gemeen?" Ik verlaag mijn stem.

"Niet gemener dan normaal." Ze trekt haar wenkbrauw op en kijkt me aan.

"Wat een rotstreek van Steph. Wat zeiden ze?"

"Weet ik niet, maar ik denk dat mensen geruchten over mij verspreiden," ze fronst en gaat dan in een stoel zitten om haar schoenen uit te trekken.

"Wat? Wat voor geruchten?"

Wat ik eigenlijk wil vragen is, "Wie moet ik vermoorden?"

Fuck, ik ben nog steeds donken. Hoe is dat mogelijk? Het is al zeker drie uur geleden.

Ik herinner me vaag dat het een uur duurt voordat je weer normaal bent bij een drankje. Dat betekent dat de komende tien uur verschrikkelijk gaan worden. Ik denk niet dat ik het me goed herinner.

"Hoorde je me wel?" Tessa's stem is kalm, bezorgd.

"Nee, sorry." Mompel ik.

"Ik denk dat mensen zeggen dat Zayn en ik...je weet wel?" Haar wangen worden rood.

"Dat jullie wat?"

"Dat we samen hebben...geslapen," haar ogen staan vermoeid en haar stem is zacht.

"Wie zegt dat?" Ik probeer mijn stem net zo zacht te houden als die van Tessa ondanks de woede die vanbinnen brandt.

"Er is blijkbaar een gerucht over, Steph en Molly hadden het erover."

Ik weet niet of ik haar moet troosten of mijn woede het laten overnemen. Ik ben hier te dronken voor.

"Luister niet naar hun, het zijn fucking idioten. Als er een gerucht is verdwijnt dat vanzelf wel weer, maak je geen zorgen." Ik ga naast haar zitten op het bed.

"Je bent niet boos op me?" Vraagt ze met haar blauw-grijze ogen kijkend in de mijne.

"Nee, ik ben wel boos op je omdat je niet opnam en omdat Steph ook niet opnam, maar ik ben niet boos over dat gerucht, niet op jou tenminste, ze hebben het waarschijnlijk verzonnen omdat ze graag klootzakken willen zijn." De gedachte aan twee die expres vervelende dingen tegen Tessa zeggen om haar pijn te doen ergert me zo fucking erg.