After 3 (Dutch/Nederlands)

Hoofdstuk 240

Liedjes voor dit hoofdstuk:

Something Great - One Direction

Assasin - John Mayer

Can't live you back - Easton Corbin

Tessa's POV.

Paniek vervult me als ik de campus oprijd. Het is veel groter dan Ken zei.

Ik heb mijn best gedaan om me voor te bereiden op deze dag zodat alles perfect gaat. Ik ben twee uur van tevoren vertrokken zodat ik zeker weten op tijd zou zijn voor mijn eerste les. De helft van die tijd is doorgebracht met luisteren naar het gepraat op de radio. Ik heb dat nooit helemaal begrepen tot vanochtend en een ontzette vrouw belde en het verhaal heeft vertelt van hoe haar beste vriendin haar heeft verradden door te slapen met haar man. Door haar tranen heen wist ze nog wat van haar waardigheid te houden, zover dat kan als je naar een radiostation belt om je problemen te vertellen. Ze had haar humor halverwege de discussie teruggevonden en ik merkte dat ik helemaal opging in het dramatische verhaal.

Tegen de tijd dat ik bij het administratie gebouw aankom en mijn nieuwe studentenpas en parkeerkaart heb opgehaald, heb ik ik nog maar dertig minuten over. Ik ben onzettend zenuwachtig en ik kan de angst van te laat zijn bij mijn eerste les maar niet van me afschudden. Gelukkig ben ik uiteindelijk een kwartier te vroeg. Als ik vooraan ga zitten kan ik het niet helpen om me even eenzaam te voelen. Er was geen ontmoeting met Liam bij het café voor de les, en hij zit niet meer naast me zoals het eerste halfjaar van mijn universiteitervaring.

Het lokaal vult zich met studenten en ik begin spijt te krijgen van mijn beslissing om dit semester de minst begeerde vakken te kiezen. Het klonk als een goed plan om ze maar meteen achter de rug te hebben, maar het lokaal vult zich met allemaal mannen en nog één andere vrouw. Ik had geen politieke wetenschappen moeten kiezen.

Een knappe jongen met een licht getinte huid gaat naast me zitten, en ik moet mijn best doen niet te staren. Zijn witte overhemd is keurig gestreken en hij draagt een stropdas. Hij lijkt wel een politicus, zeker door zijn stralende glimlach en witte tanden.

"Kan ik je ergens mee helpen?" vraagt hij op een toon die zowel gezaghebbend als charmant is. Ja, op een dag zal hij beslist politicus worden.

"Nee, sorry," stamel ik, mijn blik afwendend. Ik vermijd naar hem kijken en focus in plaats daarvan op mijn aantekeningen, door mijn syllabus bladerend en staren naar de klok totdat de les is afgelopen.

Het volgende college, kunstgeschiedenis, is veel leuker, en in het gezelschap van de ontspannen kunstzinnige studenten voel ik me veel prettiger. Een jongen met blauw haar komt naast me zitten en stelt zich voor als Michael. Ik ben de enige die Engels als hoofdvak heeft, maar iedereen is vriendelijk en Michael heeft een groot gevoel voor humor. Hij zit de hele tijd grappen te maken waarmee hij iedereen, inclusief de docent, weet te vermaken.

Mijn laatste college is creatief schrijven, en dat is verreweg het leukste vak. Aan het einde van het uur voelt het alsof er nog maar tien minuten zijn verstreken. De rest van de week verloopt op dezelfde manier. Het voelt alsof ik constant op iets aan het wachten ben dat nooit gaat komen.

..

Op vrijdagavond ben ik uitgeput en staat mijn lijf stijf van de spanning. De afgelopen week was een uitdaging, zowel in positief als negatief opzicht. Ik mis de vertrouwde oude campus en Liam. Ik mis dat ik Harry tussen de colleges door kan zien, en ik mis zelfs Zayn en de lichtgevende bloemen waar het natuurkundelokaal vol mee staat.

Zayn.

Ik heb hem niet meer gesproken sinds hij me op dat feestje van Steph en Dan heeft gered en me helemaal naar het huis van mijn moeder heeft gebracht. Hij heeft me voor een vernederende, gewelddadige ervaring behoed, en daar heb ik hem niet eens voor bedankt. Ik leg mijn leerboek politicologie neer en pak mijn telefoon.