After 3 (Dutch/Nederlands)

Hoofdstuk 234

Liedjes voor dit hoofdstuk:

Walk away - The Script

Forever and Always (piano versie) - Taylor Swift

She is - The Fray

Harry's pov

"Herinner je je ook maar iets? Van gisteren?" vraag ik haar voor de tweede keer.

"Waarom ben je hier," vraagt ze zachtjes, mijn vraag ontwijkend.

"Waarom is hij hier." Ik knik met mijn hoofd richting de keuken waar Noah tegen de muur aan staat, luisterend naar ons gesprek. Ik kan hem echt niet uitstaan.

"Hij is hier om te kijken hoe het met me gaat."

"Maar dat hoeft hij niet te doen." Daarom ben ik hier al.

"Harry," ze fronst, "Niet vandaag. Alsjeblieft."

"Sorry," Ik schuif de stoel iets naar achteren. Ik voel me nu een nog grotere klootzak dan net.

"Waarom ben je hier," vraagt Tessa weer.

"Je auto afzetten. Je wil me hier niet hebben, of wel?" Ik had tot nu niet eens overwogen of ze me hier wel wilde hebben. De dagen dat ze comfort bij me kon vinden zijn verdwenen.

"Nee, dat is het niet.. ik ben alleen in de war."

"Over wat?"

"Jij, gisteravond, Steph, alles. Wist je dat ze Becca heeft gemanipuleerd terwijl ze wist dat ze iets met Noah had? Het was allemaal maar een spelletje voor haar, en ze haatte me echt." Haar ogen schijnen onder het licht dat uit de keukenlampen vandaan komt.

"Nee, natuurlijk wist ik dat niet," vertel ik haar.

"Je had er geen idee van dat ze me niet mocht?"

Damn it.

"Misschien een beetje. Molly heeft het één of twee keer opgenoemd, maar ze gaf me geen details en ik dacht niet dat het echt zo erg was."

"Molly? Sinds wanneer geeft Molly iets om me?"

"Dat doet ze niet, ze haat je nog steeds," zeg ik. "Maar ze belde na wat er toen bij Applebee's was gebeurd, en ik was boos. Ik wilde niet dat zij, of Steph het tussen ons ging verpesten. Ik dacht dat Steph gewoon een bemoeizuchtige bitch was maar ik dacht niet dat ze fucking gestoord was." Als ik weer naar Tessa kijkt veegt ze haar tranen weg.

Ik schuif iets naar haar toe maar ze schrikt weg. "Hey, het is oké." Ik pak haar arm vast en trek haar naar mijn borst toe. "Shh." Mijn handen gaan over haar haar heen en na een paar seconden van tegenstribbelen geeft ze eindelijk toe.

"Ik wil gewoon opnieuw beginnen. Ik wil alles dat in de afgelopen zes maanden is gebeurd gewoon vergeten," snikt ze. Mijn borstkas verstrakt als ik knik en met haar instem, ook al wil ik dat niet.

Ik wil niet dat ze me mij vergeet.

"Ik haat de universiteit. Ik keek er altijd naar uit maar het is alleen maar de ene na de andere fout voor mij geweest." Ze trekt aan mijn shirt zodat ik dichterbij haar ben. Ik zeg niks zodat ik haar niet nog slechter laat voelen.

Ik had geen fucking idee van wat ik kon verwachten toen ik door die deur geen liep, maar ik had zeker niet verwacht dat ik Tessa huilend in mijn armen zou hebben.

"Ik ben zo dramatisch bezig." Ze gaat van me af en heel even overweeg ik haar weer naar me toe te trekken.

"Nee. Nee, dat ben je niet. Je bent aardig kalm gezien de gebeurtenissen. Vertel me alsjeblieft wat je je herinnert. Laat het me niet nog een keer vragen," zeg ik, "Alsjeblieft."