After 3 (Dutch/Nederlands)

Epiloog

DIT EPILOOG ZIT NIET IN DE WATTPAD VERSIE VAN DE BOEKEN. IK HEB DEZE VERTAALD UIT MIJN EIGEN FYSIEKE BOEK

Harry's POV.

De rit naar Vegas was ontmoedigend. De eerste twee uur werden besteed aan het maken van fantasiescenario's over de perfecte Vegas bruiloft. Tessa speelde met de uiteinden van haar gekrulde haar, keek me aan met rode wangen en een geluk in haar glimlach die ik al zo lang niet meer heb gezien.

"Ik vraag me af hoe gemakkelijk het in werkelijkheid is om in Vegas te trouwen. Op het laatste moment. Ross en Rachel stijl," vroeg ze zich af, haar gezicht gericht op haar telefoon.

"Je googelt het. Weet je het niet?" vraag ik haar. Ik bewoog mijn hand naar haar schoot en brak het raam van mijn huurauto.

Ergens buiten Boise, Idaho, stopten we voor eten en meer gas. Tessa werd slaperig, haar hoofd leunde naar voren en haar ogen zacht en zwaar. Ik reed de overvolle truckstop in en schudde Tessa zachtjes haar schouder om haar wakker te maken.

"Nu al?" grapte ze, wetende dat we amper halverwege waren.

We stapten uit de auto en ik volgde haar naar het toilet. Ik hield altijd van dit soort tankstations; ze waren goed verlicht en hadden volledige parkeerplaatsen. Minder kans om vermoord te worden en zo.

Toen ik uit de badkamer kwam stond Tessa in een van de vele snackgangen. Haar armen zaten al vol rommel: zakken chips en chocolaatjes en te veel energiedrankjes voor haar kleine handen om vast te houden.

Ik stond te staren naar de vrouw voor me. De vrouw die over een paar uur mijn vrouw zou zijn. Mijn vrouw. Na alles wat we hebben meegemaakt, na heen en weer te hebben gevochten over een huwelijk waarvan, eerlijk gezegd, geen van ons dacht dat het echt zou gebeuren, waren we op weg naar Vegas om het legaal te maken in een kleine kapel. Op mijn drieëntwintigste zou ik iemands man worden - Tessa's man - en ik kon me niets voorstellen dat me gelukkiger zou kunnen maken.

Zelfs ondanks wie ik was kreeg ik een gelukkig einde met haar. Ze lachte naar me, haar ogen vol tranen, en ik zou een stomme opmerking maken over een Elvis lookalike die voorbij liep tijdens onze bruiloft.

"Kijk eens naar al deze dingen, Harry." Tessa gebruikte haar elleboog om te wijzen op het enorme aantal willekeurige snacks. Ze was gekleed in die broek- ja, je kent die. Die yogabroeken en een NYU sweatshirt met ritssluiting waren wat ze droeg op weg naar haar bruiloft. Ze was echter van plan om andere kleren aan te trekken als we aankwamen in welk hotel we dan ook zouden inchecken. Ze zou geen bruidsjurk dragen zoals ik me altijd in mijn hoofd had voorgesteld.

"Vind je het goed om geen trouwjurk te dragen?" flapte ik eruit.

Haar ogen werden wijd en ze glimlachte, schudde haar hoofd en zei: "Waar komt dat vandaan?"

"Ik vroeg het me af. Ik zat te denken aan hoe je niet in staat zult zijn om de bruiloft te hebben waar vrouwen altijd geobsedeerd over zijn. Je zult geen bloemen hebben of zo."

Ze gaf me een zak met een soort oranje geverfde maïssoesjes. Een oude man liep langs ons en glimlachte naar haar. Zijn ogen ontmoetten de mijne, en hij keek snel weg.

"Bloemen? Echt waar?" vroeg ze, terwijl ze met haar ogen rolde en langs me liep, negerend hoe ik mijn ogen naar haar terugrolde. Ik volgde haar, bijna struikelend over een wankel kind in oplichtende schoenen wiebelend voorbij, met de hand van zijn moeder vast.

"Hoe zit het met Liam? Je moeder en David? Wil je niet dat ze er zijn?" vroeg ik haar.

Ze draaide zich om en ik zag de gedachte op een andere manier bij haar opkwam. Tijdens de rit waren onze gedachten allebei zo vertroebeld door onze opwinding over onze beslissing om in Vegas te trouwen dat we de realiteit vergaten.