After 3 (Dutch/Nederlands)

Hoofdstuk 221

Liedjes voor dit hoofdstuk:

All You Ever - Hunter Hayes

Happiness - The Fray

Hundred - The Fray

Harry's POV.

"Ik weiger Seattle op te geven dus je keert je tegen me?" Ze knippert, "Jij komt samen met haar hiernaartoe. En dan zeg je al deze hatelijke dingen tegen me. Ik dacht dat we dit gepasseerd hadden? Wat is er gebeurd met niet zonder me kunnen leven? Ik dacht dat je je best zou doen om me goed te behandelen?"

Ik wil haar pijn doen, haar verschrikkelijk laten voelen, ik wil haar hetzelfde laten voelen als wat ik voelde toen ik haar buiten zag staan lachen. Ze was aan het fucking lachen terwijl ze eigenlijk tegenover me moet zitten, smekend om mijn aandacht. Het leek net alsof ze er geen ene fuck om gaf dat ik zo dichtbij Lillian zat. Ze was te gefocust op de fucking ober en wat hij te zeggen had.

Mijn gedachten gaan door alle hatelijke dingen die ik kan zeggen heen. Ik denk aan Lillians woorden en ik zeg ze al voordat ik het doorheb. "Er is een groot verschil tussen niet zonder iemand kunnen leven en van iemand houden." Ze zet een stap van me vandaan als de woorden haar raken. Ze had niet moeten zeggen dat ze me niet meer mee wilde naar Seattle.

Ik draai me om en laat haar daar alleen staan. Ze zei dat ik me tegen haar heb gekeerd, maar dat heb ik niet. Ik ben hier voor haar, ik sta aan haar kant. Zij is degene die probeert te vertrekken bij elke fucking kans die ze krijgt. Lillian adviseerde me achter Tessa aan te gaan en haar over Lillians seksualiteit te vertellen maar ze realiseerde zich niet dat Tessa daarbuiten aan het flirten was met de ober.

"Ik ga weg," kondig ik aan zodra ik de tafel bereik. Zes paar ogen kijken op en Liam rolt met zijn ogen en kijkt naar de deur. "Ze is buiten," vertel ik hem sarcastisch.

"Wat heb je nu weer gedaan?" Hij heeft het lef om dat hier te vragen waar iedereen bij is.

"Gaat je verdomme niks aan." Ik staar hem aan.

"Harry," waarschuwt mijn vader. Niet hij ook, iedereen is ineens fucking tegen me blijkbaar. Als mijn vader vader het tegen me op wil nemen, kan hij het krijgen ook.

"Ik ga ook," zegt Lillian terwijl ze gaat staan.

"Nee," snauw ik, maar ze negeert me en loopt achter me aan naar de uitgang van het restaurant.

"Wat is er in vredesnaam gebeurd?" Vraagt ze als we buiten staan.

"Ze was daarbuiten met die fucking gast, dat is wat er is gebeurd."

"En toen? Wat zei ze toen je haar vertelde dat ze van mij niets te vrezen heeft?" Ze struikelt bijna op haar hoge hakken, maar ik blijf niet staan om haar te helpen terwijl ik besluit waar ik naartoe ga. Ik wist wel dat ik met mijn eigen fucking auto had moeten gaan, maar nee Tessa moest weer haar zin krijgen. Het zal eens niet zo zijn.

"Ik heb het haar niet verteld,"

"Waarom niet? Heb je enig idee wat ze nu denkt?"

"Het boeit me niet war ze denkt. Ik hoop dat ze denkt dat met je ga neuken." Ze stopt met lopen.

"Waarom? Als je van haar houd waarom wil je dan dat ze dat denkt?"

Geweldig. Nu keert Lillian zich ook tegen me. "Omdat ze moet leren dat..."

"Hou op. Ze hoeft helemaal niks te leren. Volgens mij ben jij degene hier die iets moet leren. Wat heb je tegen haar gezegd?"

"Ik heb gezegd wat jij vanochtend tegen mij zij, over dat er een groot verschil is tussen van iemand houden en niet zonder iemand kunnen leven." Vertel ik haar en ga weer lopen.