Afterlife // hs

otherside

Gözlerimi açtığımda saat 15.00'dı.

Dün gece eve geldiğimde bir süre evde oyalanıp Harry ve uykusuzluğu hakkında düşünmüştüm. Bu tür şeyleri daha önce sadece tv'de görmüştüm. 1 sene boyunca uyuyamamak... Korkunç olmalıydı. Düşüncelerim beni bütün gece ele geçirmişti ve bu yüzden ben de uyumakta zorlanmıştım.

Boş bakışlarımı TV'nin üstünde tutarken telefonuma gelen aramayla irkildim.

Ekrana baktığımda bunun Dean olduğunu gördüm.

"Efendim Dean?"
"Merhaba Effy. Bugün biraz erken gelmen gerektiğini söylemek için aramıştım."
"Oh, bir sorun mu var?"
"Hayır, Bilirsin normal işler..."
"Pekala iki saate orda olurum."

Telefonu kapattığında oraya gitmeden önce uzun bir duşa ihtiyaç duyduğuma karar verdim.

◇◇◇

"Tanrım, erken gelmemi söyledin ama ortalıkta bile yoksun. Hangi cehennemdesin Dean?" telefonun ucundaki Dean'e bütün zehrimi kusarken bana saçma sapan bir sürü bahane üretip duruyordu.

Nihayet bu saçma konuşmayı bitirip telefonu kapattığımda kendime bir içki koymaya karar verdim.

Hayatım bok gibi gidiyordu ve ben saat 4.30 da bir gece kulübünde yapayalnız içkimi yudumluyordum. Ah, gerçekten mükemmel.

"Viski."

Bir anda duyduğum boğuk sese döndüğümde Harry'ı görmeyi ummuyordum. Neden mekanın sahibi bu saatte burada olur ki?

Bunu sorgulamaya ara verip gidip Styles'a viski koydum.

"Erkencisin ha?"dedi bardağı dudaklarına götürürken.

"Dean erken gelmemi söyledi ama kendisi yok. Ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim bile yok."diye söylendiğimde Harry huzursuzca kıpırdandı.

"Bana yardım edeceksin."

"Üzgünüm ama yapabileceğim kötü şeyler alkolle sınırlı."diye itiraz ettiğimde gülümsemesi genişledi.

"Dün tüm gece dediğin şeyi düşündüm." İçkisini diklediğinde yüz hatlarının gerildiğini fark ettim. Ruh halinin değişmesi 0.02 saniye sürüyordu. "Bilirsin buna çok vaktim oldu."

Kafamı usulca sallarken merakla benden isteyeceği şeyi söylemesini bekliyordum.

"Dün bana her şey için ciddi olduğumu söylemiştin. Senin dışında." Bardağını elinden tamamen bıraktığında vücudunu bana döndü.
"Belki de sen benim bu durumu düzeltmem için yardımcı olabilirsin. "

Harry çaresizce gözlerimin içine bakarken sarsıldım.

Benden bunu istediğine göre bu durum için her yolu denemiş olmalıydı.

Ona yardım etmek isterdim. Kim olduğundan bağımsız olarak. Herkes derin bir uykuyu hakederdi. Ama bunu nasıl yapacağımı bilmiyordum.

"Nasıl yani?"diye mırıldandığımda devam etti.

"Belki biraz daha fazla zaman geçiririz ve böylece ciddi olduğum süreleri kısaltırız?"derken kızardığına yemin edebilirim.

"Sana yardım etmek isterdim Harry."dediğimde endişeyle gözlerini yere dikti.

"Ama bunun için yeterli olduğumu düşünmüyorum. Birbirimizi yeterince tanımıyoruz bile. Sana nasıl iyi gelebilirim ki."

"Tanrım benimle çıkmanı istemiyorum. Sadece biraz uyumak istiyorum."diye itiraz etti.

Onunla çıkma fikri aklımın ucundan dahi geçmemişti. Bu cümleyi duymak sıradaki kızarananın ben olmasına yetti.

"Dediğin şey mantıklı olmasaydı bugün ikimizde burada olmazdık."diye devam etti.

Beynim ona itiraz etmek için sebepler arıyordu. Harry Styles'la yakınlaşmak yapmam gereken son şeydi.

Tanrının bana bunu neden yaptığını sorgulamak için vaktim yoktu ama bü hiç hoş değildi.

"Seni çok daha iyi yollarla rahatlatacak kadınlar var Harry."

Aklıma gelen ilk cümleyi söylediğimde sinirle derin bir nefes aldı.

Göz devirip oturduğu bar taburesinden hiddentle kalktı.

"Sikik bir evet bu kadar mı zor?"

İstediği olmadığında oyuncaklarına zarar veren çocuklar gibi yine gözlerindeki alevi ortaya çıkarmıştı.

Ona deli gibi yardım etmek istesem de ne nasıl yapacağımı biliyordum ne de şartlar buna el veriyordu.

"Tanrım..."dedi ellerini saçlarına geçirirken "Seni becerecekmişim gibi davranma."

Harry'nin amacının bu olmadığını biliyordum. Onun becermek için yeterince sürtüğü vardı. Sadece çaresizce teklifi reddetmek için bir neden arıyordum.

"Ben.... " Harry umutsuzluklâ reddimi beklerken devam ettim. "Elimden geleni yapacağım."

Harry bana yaklaşırken hayatımda aldığım en kötü kararıma rağmen huzurlu hissettiğimi farkettim.

Kollarını yavaşça bana sararkense ciğerlerimi dolduran harika parfümü ve boğuk sesiyle ettiği teşekkür onu öpüp atlatacağını söyleme isteği uyandırdı. Ama bunun yerine sadece şaşkın bir şekilde bundan sonra ne yapacağımı planlamaya koyuldum.