Afterlife // hs

H1-E1

"Babamın 1 hafta boyunca dinlenmesini gerektiğini umarım hatırlatmama gerek yoktur."

Telefonun diğer ucunda konuşan annem benden bunalmışcasına cevapladı.

"Çocuk değilim ben Effy. Harry'e selam söyle şimdi kapatıyorum. "

Annem telefonu aniden kapattığında karşımda sırıtan Harry ile başbaşa kalmıştım. Konuşulanları duymuş olmalıydı.

Annemin ona olan sevgisi oldukça hoşuna gidiyordu.

Havaalanından geldiğimizden beri Harry ile yapacağım günü bitirecek konuşmayı düşünüyordum. Ve birazdan eve girecek olmama rağmen bulabilmiş sayılmazdım.

Harry arabasının kapısını açmak için kavradığında nihayet onunla konuşmaya başlama kararı almıştım.

"Yanımda olduğun için teşekkür ederim. Buna hiç gerek yoktu.Bana kendimi borçlu hissettirdin."

Harry vücudunu bana döndü.

"Borçlu hissetme. Bunu bir bakıma kendim için yaptım."

Ona göz devirirken söylendim.

"Tabi eminim."

"Ciddiyim. Sabahtan akşama kadar nasıl olduğunu merak ederek geçiremezdim. Bilirsin gün benim için oldukça uzun oluyor. "

Gülümsedim. Onun uyku sorununu tamamen unutmuştum. Bizim evdeyken bütün gece ne yaptığını merak ettim fakat daha sonra bu merakım bastırıp çantamdan anahtarımı çıkardım.

"Pekala, yarın akşam görüşürüz o zaman."

Harry'nin dediği üzerine dikkatim çantamdan kayıp ona toplanmıştı.

"Neden yarın gö-"

"Tamam istersen birkaç gün dinlenebilirsin."

Söylediği üzerine hafifçe kaşlarım çatıldı.

"Harry hala orada çalışacağımı düşünmüyorsundur umarım."

"İstifa ettiğini söylemiştin."dediğinde hafifçe kafamı salladım. "Bundan ailene de bahsetmediğine göre gece hayatına dönebilirsin. Merak etme maaş konusunu-"

"Hayır, öyle bir şey olmayacak. Yarın sabah gidip Simon'la konuşacağım ve beni tekrar işe alacak."diye itiraz ettim.

Harry huzursuzca kıpırdanırken nedenini bilmediğim bir şekilde ona güven verme gereği duydum.

Elimle kolunu sıvazlarken konuştum.

"Emin ol bu ilk istifam değil. Beni geri alacaktır."

Londra'ya geldiğimizden beri Harry'e kurduğum en kibar cümlenin cevabının beni yeniden çılgına çevirebileceğinı nereden bilebilirdim.

"Oh, Ef."dedi gözleri kolundaki elime giderken. "Sanırım geri dönecek bir işin yok."

Sakin cevabı karşısında durumun ciddiyetini anlamam uzun sürmüştü.

"Pardon, ne?"

"Hadi ama onlara tüm bu olanlardan sonra teşekkür etmek amaçlı bir çiçek yollamamı beklemiyordun heralde."

Elimi Harry'nin üzerinden aniden çekip kafamı iki yana salladım.

"Sana inan-Tanrım, ne yaptın ?"

"Sakin ol. Sadece Simon biraz hırpalandı o kadar. Ve ajansın şu aralar pek iyiye gittiğini söyleyemem.Seni almak istecekleri pek sanmıyorum."dediğinde sinirle gözlerimi kapadım. Bir şeyler söylemek için dudaklarımı araladığımda Harry beni bölmüştü.