Afterlife // hs

broken

Üzerimi giyinirken yanaklarımın kızarmasına engel olamıyordum.

Bunun sebebi tabii ki çıplak olmam değildi. Hadi ama onunla saatlerce pek de hoş sayılmayacak şeyler yapmıştım. Bunun için utanmak saçma olurdu.

Sadece bir an Harry'i yeterince tanımadığımı hatırlamıştım.Ne erken bir aydınlanma ama (!) Anlamsızca huzursuz hissetmiştim.

Normalde konu ne olursa olsun onun yanında huzurluyken her şeyin bu denli hızlı gelişmesi beni bir an için korkutmuştu.

Aklıma evimdeyken sabaha kadar konuştuğumuz günü getirip rahatlamaya çalıştım. Ama onun hakkında hala hiçbir şey bilmiyordum.

Harry banyosuna doğru yürürken ben çoktan üzerimi giymiştim bile. Masadaki boş bardağı alıp hızlı adımlarla odadan çıktım.

Yanına gider gitmez Dean bana azar çekmek için hazırdı.

"Neredesin sen saatler- Tanrım sana ne oldu?"dedi sonlara doğru kahkahasını engelleyemeden.

Ona anlamsızca bakarken çıkmadan önce hiç aynaya bakmadığımı hatırladım.

"Harry seni fena dağıtmış."dediğinde ona göz devirdim.

İçinde Harry geçen manalı cümleler ucuz hissetmeme neden oluyordu.

"Kes sesini Dean."diye tısladım.

Dean'in dinmeyen kahkahasını olan sinirimi titreyen telefonum bölmüştü.

Gelen mesajı açtığımda dudaklarım yukarı kıvrıldı. Çünkü hiçbir şey şuan bundan iyi gelemezdi.

"Sana yardım edeceğim lanet olası."
-Ramsey.

Parmaklarım tuşların üzerinde gezinirken sırıtmamı engelleyemiyordum. Bu işi hemen şimdi bitirmek istiyordum.

"Birazdan Walker Street'de buluşalım?"

Ramsey'nin onay mesajı gecikmediğinde çantamı kavradım.

"Benim çıkmam gerek Dean. Umarım sen idare edebilirsin."dediğimde bana göz devirdi.

"Sürtüklük yapma Effy. Buraya gel."

Onu dinlemeden mekandan ayrılırken hala arkamdan sesleniyordu.

Ramsey'e söylediğim yere geldiğimde beni orada beklediğini görmüştüm. O benim aksime her zaman dakikti.

Yanına gittiğimde kumsala doğru yürüdü.

Yüzümdeki aptallık ve minnettarlık dolu gülümsemeyi silemiyordum.

"Şöyle sırıtmayı kes lanet olası."diye söyledi Ramsey.

Dediğini yapamazken ona yaklaştım..

"Fikrini değiştirmene sevindim."

Ramsey omuz silkti.

"Daha fazla o gürültülü mekanda bütün gün seni izleyemezdim."dediğinde ona hak verdim. Fakat hala bu geçerli bir neden gibi gelmiyordu.

"Gerçekten bu kadar mı?" diye üsteledim.

"Daha ne olmasını bekliyordun?" dediğinde omuz silkme sırası bendeydi.

"Benden ne yapmamı bekliyorsun?"diye hızlı bir giriş yaptı Ramsey.

"Sadece Simon'a orada çok zorlandığımı bu yüzden işi bırakmak istediğimi söylemeni ve Harry ile ilgili şeylerden bahsetmemeni."derken sonlarda sesim alçalmıştı.

Ramsey dalga geçercesine güldüğünde buna tepki bile vermedim.

Dean ve Ramsey ne zaman Harry konusu açılsa aynı dalga geçer tavırlarıyla bir şekilde kötü hissetmeme neden oluyorlardı.