ÜABM

-21- "İlk defa birini başka birisiyle görünce kalbim acıyor."

"Sakin ol bebeğim."

Tek eliyle ağzımı kapatmış, tek eliyle sol elimi duvara yapıştırmıştı. Gerizekalı herif sağ elimi boşta bırakmıştı. Bu o bana yavşayan adamdı.

"Seninle birazcık eğleneceğiz bebeğim."

Sağ elimle ağzımdaki elini çektim ve dizimi kasıklarına geçirdim. Muhtemelen çocuğu olmayacaktı. Çok da fifi diye düşünüp adamı yere serdim. Üstüne çıkıp art arda yumruklarımı geçirdim. Adam dayanıklı olacak ki ellerimi kavrayıp beni altına aldı.

"Sadece eğleneceğiz tatlım."

Ellerimi o kadar sıkı tutuyordu ki ellerim kıpkırmızı olmuştu.

"İn üstümden beyinsiz!"

"Zor kızlara bayılırım."

Birazdan bayılacaksın haberin yok.

Elleri eteğimin altına doğru giderken aklıma çakım geldi. Lanet olsun ben onu neden daha önce hatırlamamıştım? Belki de tek şansım oydu. Çağkan bir işe yaramıştı sonunda. Çantam hala omzumda asılıydı. O kadar hırpalanmadan sonra ayakta kalan çantamı tebrik etmek istiyordum.

Adama bir kafa gömdüm ve ellerimi kurtardım. Adam sendelemişti ama dudaklarıma yapıştı. Ellerimle göğsünden ittim ve çantamdan çakıyı çıkardım. Ani bir hareketle ayağa kalktım. Adam öfkeli bakışlarla üstüme geliyordu.

Geri geri giderken bir gövdeye çarptım. Arkamı döndüm, Çağkan dövdüğüm adama bakıyordu. Ben bir şey söyleyemeden adamın üstüne uçtu. Adamı ölesiye dövdü.

"Biz bu kasları boşuna yapmadık."

Sözleri beynimde yankılanıyordu. İçeri masaya baktım, Poyraz yoktu. Telefonuma mesaj geldi.

Kimden: Poyraz

Kardeşim ateşlenmiş. O yüzden hemen çıkmam gerekti. Lütfen gece bize uğra. Sana veda etmeden gitmek istemiyorum.

Telefonu çantama koydum ve Çağkan'a baktım. Adamı hala dövüyordu. Adamın her yerinden kanlar fışkırıyordu ve Çağkan durmak bilmiyordu. Onların yanına gittim.

"Çağkan bırak adam ölecek!"

"Ölsün sana dokunan herkes ölsün!"

Bitch what?

Sarhoş olmasıyla gelen bir etkiyle söylediğini umup Çağkan'ı yerinden kaldırdım. Adamı da çakımla tehdit ettikten sonra Çağkan'ın koluna girdim bardan çıktık.

"Taksi tutaydık ya."

Sarhoş olduğu sesinden anlaşılıyordu.

"Sen buraya nasıl geldin? Araban buralarda falan değil herhalde."

"Ben ne biliyim Yandex miyiiiiiğğmm?"

Gülmeye başladım. Bir yandan da Çağkan'ın koluna girmiş yanımdan sürüklüyordum.

Biraz yürüdükten sonra ileride bizim evi gördüm. İçeri girdik Çağkan'ı yatağına yatırdım. Kapıdan çıkarken Çağkan bir şeyler sayıklıyordu ve saçma sapan konuşuyordu.

Güldüm ve yatağının kenarına oturdum.

"Sabah bunların hiçbirini hatırlamayacaksın."

Yanağına bir öpücük kondurup odadan çıktım. Kendi odama girip elbisemi çıkardım, üstüme sade bir askılı elbise geçirdim. Aşağı inip Converselerimi giydim, Poyrazlara doğru yola koyuldum. Evlerine vardığımda kapıyı Poyraz açtı. Saçları dağılmıştı ve bu haliyle çok tatlıydı.