ÜABM

-41- "Şu an seni öpmemem için bir neden söyle."

Çağkan tavana bakıyordu. Odaya girdiğimi fark edince gözlerini bana çevirdi.

"Uyanık mıydın?"

"Hayır gözüm açık uyumayı tercih ediyorum."

"Konuşabilir miyiz?"

Yavaşça oturur pozisyona geçti. Bense kapalı kapının önünde durmayı sürdürdüm. Dudağımı dişledim.

"Ne düşünüyordun?"

"Seni." Yelkenleri suya indirmeyecektim.

"O fotoğraf için özür dilerim ama hikayesini dinlesen aynı şeyleri düşünmeyeceksin. Oradaki benim eski sevgilim. Bana takıntılı. Çeşme'ye taşındığımızı, dahası hangi eve taşındığımızı bile biliyor. Benim hakkımda çoğu şeyi biliyor diyebiliriz. Beni takip ediyor, önceden bir akşam gelen oydu. Bu fotoğrafı çektiği gün sahilde ben tek başımayken yanıma geldi. Korktum haliyle. Ona gitmesini söyledim falan filan onu son bir kere öpersem gideceğini söyledi. İnanmamalıydım, inanmamıştım sonra kendisi hamle yaptı. O sırada çekmiş anlaşılan. Sonra da s*ktir olup gitti. Bir süre gerçekten gittiğini düşündüm ama görüldüğü gibi yanılmışım. Bir planı varmış. Amacına da erişmiş, bizi bir hafta ayırdı. Anlattıklarımın hepsi doğru, inan bana."

"Seni çok özledim İdil."

"Hönk?"

Yazar notu: Ruh halim kskdklsjdksjhksksk

Bir süre bakıştıktan sonra onun dediklerini hatırladım.

"Bana neler söyledin farkında mısın? Tamam başta ben haksızdım diyelim ama söylediklerin kırıcıydı."

"Diyorsun?"

Kollarımı göğsümde kavuşturdum. "Diyorum ve artırıyorum. Onları telafi etmek için hiçbir şey yapamazsın."

"Ben o pencereyi nasıl kırdım biliyor musun? Rüyamda seni gördüm. Bana bir daha seninle görüşemeyeceğimi, gideceğini söylüyordun. Çok gerçekçi bir rüyaydı. O an seni dinlemem ve ne olursa olsun affetmem gerektiğini anladım. O rüya sensiz yapamayacağımı gösterdi bana. O sözleri de sinirle söyledim pardon ya."

"Pardon? Pardon. Pardon! Pardon dedin geçti demek. Ohoo tamam ya! Pardon dedi!" Sinirden gülmeye başlamıştım. "Pardon'muş! Senin ne dediğinden haberin var mı acaba? Beni Asya'yla kıyasladın! Bana "orospu" dedin! Ve pardon dedin tamam hepsini geri alıyoruz. Olmadı öyle bir şey."

Hızla ayağa kalktı.

"Ben burada seni başka bir erkekle görmüş ve affetmişim sen buna mı takılıyorsun?!"

Gözlerim dolmuştu.

"Bana ne dediğinden haberin yok senin."

Suratı gevşedi. Bana yaklaşmaya başladı.

"Özür dilerim. Kendimi affettirmek için ne yapabilirim?"

Muhteşem suratı karşısında daha fazla dayanamayacaktım. Kahretsin.

"Hiçbir şey yapmana gerek yok."

"Hayır var. Haklısın, özür dilerim. Bana ne yapmam gerektiğini söyle."

Dudaklarım yana doğru kıvrıldı.

"Aslında bir şey var."

***

-Ahhh Çağkan...Ohhhh...Ahhh...dur.

-Daha yavaş yapayım istiyorsan.

-İyi olur. Ahhhh acıyor.