Πως Να Θυμηθείς {HTR}|✓

[14]~ Δυστυχώς Επτωχεύσαμεν... ~

| Hºw Tº RemembeR |

| To live without her |

250 days before…

[Αχιλλέα pov…]

«Γρηγόρη, η κοπέλα από δω είναι...» πήγα να πω μα εκείνη με διέκοψε, κοιτάζοντας τον μπερδεμένο Γρηγόρη.

«Η αδερφή σου.» ψέλλισε και τα μάτια του Γρηγόρη γουρλωσαν ενώ έμεινε να μας κοιτάζει, σοκαρισμένος.

«Η ποια μου;» φώναξε και την σκουντηξα στον ώμο. «Άλλη φορά πες τα του πιο απότομα.» σχολίασα και ο Γρηγόρης μόνο που δεν λιποθύμησε στην πόρτα.

«Δ-Δεν… » άρχισε να λέει εκείνος και εγνευσα στην Μυρσίνη να πάει να του φέρει ένα ποτήρι νερό ενώ εγώ τον οδήγησα μέχρι τον κοντινότερο καναπέ.

«Μα, πως;» ρώτησε κοιτάζοντας με και του ενεψα να ησυχάσει. Αφού η Μυρσίνη επέστρεψε με το ποτήρι στα χέρια της, του το έδωσε και έκατσε δίπλα μου, παρατηρώντας τον αδελφό της.

«Π-πως γίνεται εσύ και γω να–» έκανε μια παύση για να πάρει μια βαθιά ανάσα και εκείνη του χαμογέλασε.

«Ο πατέρας μας αφού γεννήθηκα, με έστειλε στο ίδιο ίδρυμα που σε είχε στείλει και σένα δύο χρόνια πριν. Τότε, αν θυμάμαι καλά, η μητέρα μας αφότου με γέννησε, τον εγκατέλειψε γιατί δεν μπόρεσε ποτέ να του συγχωρήσει ότι εξαιτίας της εξάρτησης του στο αλκοόλ, έχασε εσένα. Ο πατέρας, δεν μπορούσε να με προσέχει αφού ήταν αλκοολικός και έτσι με πήγε στο ίδρυμα. Κάθε μέρα σε έβλεπα πλάι στον Αχιλλέα, Γρηγόρη. Και το άδικο ήταν ότι δεν ήξερε κανείς μας ότι ήμασταν αδέρφια.» άρχισε να λέει η Μυρσίνη με παράπονο και τα μάτια του Γρηγόρη βουρκωσαν.

Η αδερφή του…

«Δεν είχα κανέναν να με προστατεύσει και δεν θυμόμουν τίποτα από το παρελθόν. Στον πρώτο χρόνο αφού είχε μπει για τα καλά στην ζωή σας η Εμίλια, είχε έρθει ένα ζευγάρι από την Σκωτία και με υιοθέτησε.» του εξήγησε και εκείνος της ενεψε να συνεχίσει. «Μέχρι τα δεκαοκτώ μου μεγάλωσα στην Σκωτία. Αργότερα όμως θέλησα να ψάξω για τους δικούς μου. Φτάνοντας στην Ελλάδα, έψαξα για το επίθετο που είχα φύγει από το ίδρυμα. Μετά από ατελείωτες μέρες έρευνας, βρήκα ότι ο πατέρας μας είχε πεθάνει το 2005 από υπερβολική δόση αλκοόλ και η μητέρα μου την ίδια μέρα που μας παράτησε. Μετά έμαθα για εσένα και βρέθηκε στον δρόμο μου ο πατέρας του Αχιλλέα, δίνοντας μου δουλειά με το αντάλλαγμα να είμαι και κοντά σου.» τώρα ο Γρηγόρης σηκώθηκε όρθιος και την πλησίασε.