Πως Να Θυμηθείς {HTR}|✓

[41]~ Ο Αχιλλέας στην Σκωτία; ~

| Hºw Tº RemembeR |

| To understand some things |

[Εμίλιας pov…]

Φως. Το γλυκό φως του ήλιου σήμερα δεν λέει να φύγει από τον ουρανό, παρ' όλο που τα σύννεφα μερικές φορές τον κρύβουν.

Από τον καθρέφτη η μορφή μου φαίνεται χλωμή, κάνοντας με να αναρωτιέμαι αν τον τελευταίο καιρό ζω πράγματι ή απλώς επιβιώνω.

Ποιος θα μου το έλεγε ότι αντί να ξυπνήσω σε εκείνο το ράντζο σε εκείνο το εγκαταλελειμμένο κτήριο, θα ξυπνούσα σε μία ξένη χώρα, μακριά από τους φίλους μου, χωρίς να θυμάμαι το παραμικρό πράγμα για την ζωή μου, πάρα μόνο θολές εικόνες και στιγμές που φαντάζουν τρέιλερ τρομακτικής ταινίας.

Στιγμές. Άραγε ποιες στιγμές του παρελθόντος φέρνεις στο κεφάλι σου; Για ποιες στιγμές θα σταματούσες τον χρόνο; Ποιες στιγμές θα διέγραφες για πάντα; Γιατί εμένα η ζωή μου από ότι φαίνεται, ήταν ένας εφιάλτης.

Αφού έπλυνα το πρόσωπο μου, κοίταξα ξανά τον εαυτό μου στον καθρέφτη και τα κόκκινα από το κλάμα μάτια μου, πρόδιδαν πόσο κουρασμένη νιώθω. Τρίβοντας τα λίγο, διαπίστωσα ότι τσούζουν.

Τον τελευταίο καιρό δεν κοιμάμαι καλά τα βράδια και για να κοιμηθώ, πρέπει να μιλάω στο τηλέφωνο με τον Πέτρο, ώσπου να με πάρει ο ύπνος.

«Καλημέρα.» ξέχασα ότι η πόρτα είχε ανοίξει και η Κατερίνα είχε μπει μέσα και στεκόταν δίπλα μου, χτενίζοντας τα κατάξανθα μαλλιά της. «Εμίλια, είσαι καλά; Φαίνεσαι κουρασμένη.»

Την κοίταξα μέσα από τον καθρέφτη και της χαμογέλασα, αδύναμα.

«Απλά τα τελευταία βραδιά, κάνω αρκετά ανήσυχο ύπνο.» παραδέχτηκα και εκείνη άφησε κάτω την χτένα που κρατούσε στο χέρι της και ακούμπησε το χέρι της στον ώμο μου. «Καταλαβαίνω. Μην ανησυχείς όμως, τώρα που θα μετακομίσουμε στην Αμερική, θα νιώθεις πιο άνετα και θα έχεις τον δικό σου χώρο ώστε να μπορείς να νιώσεις ξανά σαν το σπίτι σου.»

Τα μάτια μου έκλεισαν και πήρα μια βαθιά ανάσα στην θύμηση πως σε δύο βδομάδες θα φύγουμε για την Αμερική.

Μόλις η λέξη πέρασε στον εγκέφαλο μου, το στόμα μου ανοιγόκλεισε χωρίς κάποιον ουσιαστικό λόγο.

Με όλα αυτά που έγιναν, δεν πρόλαβα να πω στον Πέτρο τα νέα και να σκεφτούμε το τι θα κάνουμε.