Πως Να Θυμηθείς {HTR}|✓

[44]~ Εξαφανίστηκε ~

| Hºw Tº RemembeR |

| To calm down |

[Αχιλλέα pov…]

«Και πότε σκοπεύετε να γυρίσετε πίσω;» ρώτησα καθώς η Μυρσίνη σέρβιρε τον πρωινό καφέ, στον αδερφό της, με εκείνον να της χαμογελάει στοργικά και έπειτα ρίχνοντας μου μια παράξενη ματιά.

Τι; Εγώ από ενδιαφέρον τον ρωτάω.

«Όσο πιο σύντομα μπορούμε.» απάντησε η Ελένη, εστιάζοντας το βλέμμα της στο να αλείφει τη μαρμελάδα πάνω στην φρυγανιά της, χωρίς να μου ρίξει ούτε βλέμμα. «Άλλωστε ο,τι ήταν να κάνουμε εδώ, το κάναμε. Εεε καλέ μου;» ρώτησε τον Γρηγόρη και εκείνος της άπλωσε το χέρι, κάνοντας την Μυρσίνη να ξεροβήξει, παίρνοντας το ποτήρι μου και γεμίζοντας το με εκείνο το μοναδικό ρόφημα με την φανταστική γεύση.

«Ναι αγάπη μου..» απάντησε και έπειτα έστρεψε το βλέμμα του προς το μέρος μου, πλησιάζοντας με. «Αν και γιατί τέτοιο ενδιαφέρον για το πότε θα φύγουμε, φιλαράκι; Γιατί θέλεις τόσο πολύ να μας διώξεις;» η Μυρσίνη μου έδωσε πίσω το ποτήρι και ήπια λίγο από το ιερό ποτό, κλείνοντας για λίγο τα μάτια μου.

Εγώ να θέλω να τους διώξω; Πάνε καλά;

«Πας καλά ρε; Εγώ σας διώχνω; Θυμάμαι ότι το σπίτι δεν είναι καν δικό μου για να έχω αυτό το δικαίωμα.» είπα ανοίγοντας τα μάτια μου και κοιτώντας την Μυρσίνη, η οποία αισθανόταν λιγάκι άβολα.

Πρώτη φορά την έχω δει έτσι…

«Άλλωστε, αν δεν ήταν ο πατέρας μου, θα έφευγα μόλις χθες, μην σας πω και την πρώτη μέρα που ήρθα σε αυτό το μέρος και έγινε ο,τι έγινε με την Εμίλια και με αυτόν τον άνθρωπο.» αποκρίθηκα και η Ελένη μου έπιασε το χέρι. «Όλα γίνονται για καλό. Θα το δεις, θα συνέλθει και στο τέλος θα είσαι μαζί της.» ξεφύσηξα και ψιθύρισα ένα, «Μακάρι, πραγματικά».

«Αλήθεια όμως, πότε με το καλό θα γίνει ο γάμος;» ρώτησε η Μυρσίνη και γούρλωσα τα μάτια μου. Γάμος; Και γω δεν το ξέρω; «Γάμος;» η Ελένη κοίταξε τον Γρηγόρη, θυμωμένη και εκείνος έστρεψε το βλέμμα του πάλι σε μένα. «Σκόπευα να στο πω πιο νωρίς αλλά έτυχαν όλα αυτά, με την απαγωγή της Εμίλιας, την επιστροφή του πατέρα σου και με το ταξίδι, που ξεχάστηκα τελείως.» απολογήθηκε και έγνευσα.

«Λέγε τώρα. Με λεπτομέρειες. Που θα παντρευτείτε, πότε, ποιον θα κάνεις κουμπάρο; Έχετε κλείσει εκκλησία; Όλα αυτά του γάμου, τέλος πάντων…» η Μυρσίνη γέλασε και έμεινα να την κοιτάζω, σχεδόν μαγεμένος.